V.vi
|
|
Lycvs Decipitur nemo, mea quidem sententia,
|
1338
|
qui suis amicis narrat recte res suas;
|
|
nam omnibus amicis meis idem unum convenit,
|
1340
|
ut me suspendam, ne addicar Agorastocli.
|
|
Ag. Leno, eamus in ius. Lyc. Opsecro te, Agorastocles,
|
|
suspendere ut me liceat. Han. In ius te voco.
|
|
Lyc. Quid tibi mecum autem? Han. Quia hasce aio liberas
|
|
ingenuasque esse filias ambas meas;
|
1345
|
eae súnt surruptae cum nutrice parvolae.
|
|
Lyc. Iam pridem equidem istuc scivi, et miratus fui,
|
|
neminem venire qui istas adsereret manu.
|
|
[meae quidem profecto non sunt. Antam. Leno, in ius eas.
|
|
Lyc. De prandio tu dicis. debetur, dabo.]
|
1350
|
Ag. Duplum pro furto mi opus est. Lyc. Sume hinc quid lubet.
|
|
Han. Et mihi suppliciis multis. Lyc. Sume hinc quid lubet:
|
|
[Antam. Et mihi quidem mina argenti. Ly. Sume hinc quid lubet.]
|
|
collo rem solvam iam omnibus, quasi baiolus.
|
|
[Ag. Numquid recusas contra me? Lyc. Haud verbum quidem.
|
1355
|
Ag. Ite igitur intro, mulieres. sed patrue mi,
|
|
tuam, ut dixisti, mihi desponde filiam.
|
|
Han. Haud aliter ausim. Antam. Bene vale. Ag. Et tu bene vale.
|
|
Antam. Leno, arrabonem hoc pro mina mecum fero.—
|
|
Lyc. Perii hercle. Ag. Immo haud multo post, si in ius veneris.
|
1360
|
Lyc. Quin egomet tibi me addico. quid praetore opust?
|
|
verum obsecro te, ut liceat simplum solvere,
|
|
trecentos Philippos; credo conradi potest:
|
|
cras auctionem faciam. Ag. Tantisper quidem
|
|
ut sis apud me lignea in custodia.
|
1365
|
Lyc. Fiat. Ag. Sequere intro, patrue mi, út hunc festum diem
|
|
habeamus hilare, huius malo et nostro bono.
|
|
multum valete. multa verba fecimus;
|
|
malum postremo omne ad lenonem reccidit.
|
|
nunc, quod postremum est condimentum fabulae,
|
1370
|
si placuit, plausum postulat comoedia.—]
|
|