| V.vii | |
| Agor. Quam rém agis, miles? qui lubet patruo meo | 1372 |
| loqui inclementer? ne mirere, mulieres | |
| quod eum secuntur: modo cognovit filias | |
| suas ésse hasce ambas. Lycvs Hem, quod verbum aures meas | 1375 |
| tetigit? nunc perii. Antam. Vnde haec perierunt domo? | |
| Ag. Carthaginienses sunt. Lyc. At ego sum perditus. | |
| illuc ego metui semper, ne cognosceret | |
| eas áliquis, quod nunc factumst. vae misero mihi, | |
| periere, opinor, duodeviginti minae, | 1380 |
| qui hasce emi. Agor. Et tute ipse periisti, Lyce. | |
| Han. Quis hic est? Agor. Vtrumvis est, vel leno vel Lycus. | |
| in servitute hic filias habuit tuas, | |
| et mi auri fur est. Han. Bellum hominem, quem noveris. | |
| Antam. Leno, rapacem te esse semper credidi, | 1385 |
| verúm etiam furacem qui norunt magis. | |
| Lyc. Accedam. per ego tua te genua óbsecro | |
| et hunc, cognatum quem tuom esse intellego: | |
| quando boni estis, ut bonos facere addecet | |
| faciatis, vestro subveniatis supplici. | 1390 |
| iam pridem equidem istas scivi ésse liberas | |
| et exspectabam, si qui eas ássereret manu. | |
| nam non meae sunt prosum. tum autem aurum tuom | |
| reddam, quod apud me est, et iusiurandum dabo, | |
| me malitiose nil fecisse, Agorastocles. | 1395 |
| Agor. Quid mihi par facere sit, ego mecum consulam. | |
| omitte genua. Lyc. Mitto, si ita sententia est. | |
| Antam. Heús tu leno. Lyc. Quid lenonem vis inter negotium? | |
| Antam. Vt minam mi argenti reddas, prius quam in nervom abducere. | |
| Lyc. Di meliora faxint. Antam. Sic est: hodie cenabis toris. | 1400 |
| aurum argentum collum, leno, tris res nunc debes simul. | |
| Han. Quid me <in> hac re facere deceat, egomet mecum cogito. | |
| si volo hunc ulcisci, litis sequar in alieno oppido, | |
| quantum audivi ingenium et mores eius quo pacto sient. | |
| Adelph. Mi pater, ne quid tibi cum istoc rei sit pessumo, obsecro. | 1405 |
| Anter. Ausculta sorori. abi, díiunge inimicitias cum improbo. | |
| Han. Hoc age sis, leno. quamquam ego te meruisse ut pereas scio, | |
| non experiar tecum. Agor. Neque ego; si aurum mihi reddes meum, | |
| leno, quando ex nervo emissu's—compingare in carcerem. | |
| Lyc. Iamne autem ut soles? Antam. Ego, Poene, tibi me purgatum volo. | 1410 |
| si quid dixi iratus advorsum animi tui sententiam, | |
| id uti ignoscas quaeso; et quom istas invenisti filias, | |
| ita me di ament <ut> mihi volup est. Han. Ignosco et credo tibi. | |
| Antam. Leno, tu autem amicam mihi des facito aut [auri] mihi reddas minam. | |
| Lyc. Vin tibicinam meam habere? Antam. Nil moror tibicinam; | 1415 |
| nescias, utrum ei maiores buccaene an mammae sient. | |
| Lyc. Dabo quae placeat. Antam. Cura. Lyc. Aúrum cras ad te referam tuom. | |
| Agor. Facito in memoria habeas. Lyc. Miles, sequere me.—Antam. Ego vero sequor.— | |
| Agor. Quid ais, patrue? quando hinc ire cogitas Carthaginem? | |
| nam tecum mi una ire certum est. Han. Vbi primum potero, ilico. | 1420 |
| Agor. Dum auctionem facio, hic opus est aliquot ut maneas dies. | |
| Han. Faciam ita ut vis. Agor. Age sis, eamus, nos curemus. plaudite. |