| IV.iv | |
| Simia Ne plora, nescis ut res sit, Phoenicium, | 1038 |
| verum haud multo post faxo scibis accubans. | |
| non ego te ad illum duco dentatum virum | 1040 |
| Macedoniensem, qui te nunc flentem facit: | |
| cuiam esse te vis maxime, ad eum ducere: | |
| Calidorum haud multo post faxo amplexabere. | |
| Ps. Quid tu intus quaeso desedisti quam diu? | |
| mihi cor retunsumst oppugnando pectore. | 1045 |
| Sim. Occasionem repperisti, verbero, | |
| ubi perconteris me, insidiis hostilibus? | |
| quin hinc metimur gradibus militariis? | |
| Ps. Atque edepol, quamquam nequam homo es, recte mones. | 1049-1050 |
| ite hac triumphi ad cantharum recta via.— | 1051 |