TRINVMMVS
PROLOGVS
Lvxvria Sequere hac me, gnata, ut munus fungaris tuom. 1
Inopia Sequor, sed finem fore quem dicam nescio.
Lvx. Adest. em illaé sunt aedes, i intro nunciam.—
nunc, ne quis erret vostrum, paucis in viam
deducam, si quidem operam dare promittitis. 5
nunc igitur primum quaé ego sim et quae illaec siet,
huc quae abiit intro, dicam, si animum advortitis.
primum mihi Plautus nomen Luxuriae indidit;
tum hánc mihi gnatam esse voluit Inopiam.
sed ea huc quid introierit impulsu meo 10
accipite et date vocivas aures dum eloquor.
adulescens quidam est, quí in hisce habitat aedibus;
is rem paternam me adiutrice perdidit.
quoniam ei, qui me aleret, nil video esse relicui,
dedi ei meam gnatam, quicum aétatem exigat. 15
sed de argumento ne exspectetis fabulae:
senes qui huc venient, ei rem vobis aperient.
huic Graece nomen est Thensauro fabulae:
Philemo scripsit, Plautus vertit barbare,
nomen Trinummo fecit, nunc hoc vos rogat 20
ut liceat possidere hanc nomen fabulam.
tantum est. valete, adeste cum silentio.—