| TRVCVLENTVS | |
| PROLOGVS | |
| Perparvam partem postulat Plautus loci | 1 |
| de vestris magnis atque amoenis moenibus, | |
| Athenas quo sine architectis conferat. | |
| quid nunc? daturin estis an non? adnuont. | |
| scio rém quidem urbis me ablaturum sine mora; | 5 |
| quid si de vostro quippiam orem? abnuont. | |
| eu hercle in vobis resident mores pristini, | |
| ad denegandum ut celeri lingua utamini. | |
| sed hoc agamus quá huc ventumst gratia. | |
| Athenis mutabo ita ut hoc est proscaenium | 10 |
| tantisper dum transigimus hanc comoediam. | |
| hic habitat mulier, nomen cui est Phronesium; | |
| haec huius saecli mores in se possidet: | |
| numquam ab amatore [suo] postulat id quod datumst, | |
| sed relicuom dat operam ne sit relicuom, | 15 |
| poscendo atque auferendo, ut mos est mulierum; | |
| nam omnes id faciunt, cum se amari intellegunt. | |
| * * * | 17a |
| ea se peperisse puerum simulat militi, | 18 |
| quo citius rem ab eo averrat cum pulvisculo. | |
| quid multa? †stuic superet muliere | 20 |
| †hiscum anima ad eum habenti erce teritur. | |
| * * * | 21a |