| IV.ix | |
| Evclio Perii ínterii occidi. quó curram? quo nón curram? tene, téne. quem? quis? | 713 |
| nesció, nil video, caécus eo atque equidém quo eam aut ubi sim aút qui sim | |
| nequeó cum animo certum ínvestigare. óbsecro vos ego, mi aúxilio, | 715 |
| oro óbtestor, sitís et hominem demónstretis, quis eam ábstulerit. | |
| quid est? quíd ridetis? nóvi omnes, scio fúres esse hic cómplures, | |
| qui véstitu et creta óccultant sese átque sedent quasi sínt frugi. | |
| quid aís tu? tibi credére certum est, nam essé bonum ex voltu cógnosco. | |
| hem, némo habet horum? occídisti. dic ígitur, quis habet? néscis? | 720 |
| heu mé miserum, miseré perii, | |
| male pérditus, pessime ornatus eo: | |
| tantúm gemiti et mali maéstitiaeque | |
| hic diés mi optulít, famem et paúperiem. | |
| perditíssimus ego sum omnium ín terra; | |
| nam quid mi ópust vita, qui tántum auri | |
| perdidí, quod concustódivi | |
| sedúlo? egomet me défraudavi | |
| animúmque meum geniúmque meum; | 725 |
| nunc eó alii laetíficantur | |
| meo málo et damno. pati néqueo. | |
| Lyconides Quínam homo hic ante aédis nostras éiulans conquéritur maerens? | |
| átque hic quidem Euclio ést, ut opinor. óppido ego interií: palamst res, | |
| scit peperisse iam, ut ego opinor, filiam suam. nunc mi incertumst | |
| abeam an maneam, an adeam an fugiam. quid agam édepol nescio. | 730 |