I.ii
|
|
Lydvs Iam dudum, Pistoclere, tacitus te sequor,
|
109
|
expectans quas tu res hoc ornatu geras.
|
110
|
namque ita me di ament, ut Lycurgus mihi quidem
|
|
videtur posse hic ad nequitiam adducier.
|
|
quo nunc capessis ted hinc adversa via
|
|
cum tanta pompa? Pistoclervs Húc. Lyd. Quid huc? quis istíc habet?
|
|
Pist. Amor, Voluptas, Venus, Venustas, Gaudium,
|
115
|
Iocus, Lúdus, Sermo, Suavisaviatio.
|
|
Lyd. Quid tibi commercist cum dis damnosissimis?
|
|
Pist. Mali sunt homines, qui bonis dicunt male;
|
|
tu dis nec recte dicis: non aequom facis.
|
|
Lyd. An deus est ullus Suavisaviatio?
|
120
|
Pist. An non putasti esse umquam? o Lyde, es barbarus;
|
|
quem ego sapere nimio censui plus quam Thalem,
|
|
is stultior es barbaro poticio,
|
|
qui tantus natu deorum nescis nomina.
|
|
Lyd. Non hic placet mi ornatus. Pist. Nemo ergo tibi
|
125
|
haec apparavit: mihi paratum est quoi placet.
|
|
Lyd. Etiam me advorsus exordire argutias?
|
|
qui si decem habeas linguas, mutum esse addecet.
|
|
Pist. Non omnis aetas, Lyde, ludo convenit.
|
|
magis unum in mentemst mihi nunc, satis ut commode
|
130
|
pro dignitate opsoni haec concuret cocus.
|
|
Lyd. Iam perdidisti te atque me atque operam meam,
|
|
qui tibi nequiquam saepe monstravi bene.
|
|
Pist. Ibidem égo meam operam perdidi, ubi tu tuam:
|
|
tua disciplina nec mihi prodest nec tibi.
|
135
|
Lyd. O praeligatum pectus. Pist. Odiosus mihi es.
|
|
tace atque sequere, Lyde, me. Lyd. Illuc sis vide,
|
|
non paedagogum iam me, sed Lydum vocat.
|
|
Pist. Non par videtur neque sit consentaneum,
|
|
cum haec <qui emit> intus sit et cúm amica accubet
|
140
|
cumque osculetur et convivae alii accubent,
|
|
praesentibus illis paedagogus una ut siet.
|
|
Lyd. An hoc ad eas res opsonatumst, obsecro?
|
|
Pist. Sperat quidem animus: quo evenat dis in manust.
|
|
Lyd. Tu amicam habebis? Pist. Cum videbis, tum scies.
|
145
|
Lyd. Immo neque habebis neque sinam. i prorsum domum.
|
|
Pist. Omitte, Lyde, ac cave malo. Lyd. Quid? cave malo?
|
|
Pist. Iam excessit mi aetas ex magisterio tuo.
|
|
Lyd. O barathrum, ubi nunc es? ut ego te usurpem lubens.
|
|
[video nimio iam multo plus quam volueram.]
|
150
|
vixisse nimio satiust iam quam vivere.
|
|
magistron quemquam discipulum minitarier?
|
|
[nil moror discipulos mihi iam plenos sanguinis:
|
|
valens afflictat me vacivom virium.]
|
|
Pist. Fiam, ut ego opinor, Hercules, tu autem Linus.
|
155
|
Lyd. Pol metuo magis, ne Phoenix tuis factis fuam
|
|
teque ad patrem esse mortuom renuntiem.
|
|
Pist. Satis historiarumst. Lyd. Hic vereri perdidit.
|
|
compendium edepol haud aetati optabile
|
|
fecisti, cum istanc nactu's inpudentiam.
|
160
|
occisus hic homo est. ecquid in mentem est tibi
|
|
patrem tibi esse? Pist. Tibi ego an tu mihi servos es?
|
|
Lyd. Peior magister te istaec docuit, non ego.
|
|
nimio es tu ad istas res discipulus docilior,
|
|
quam ad illa quae te docui, ubi operam perdidi.
|
165
|
[edepol fecisti furtum in aetatem malum
|
|
cum istaec flagitia me celavisti et patrem.]
|
|
Pist. Istactenus tibi, Lyde, libertas datast
|
|
orationis. satis est. sequere hac me ac tace.—
|
|