| V.i | |
| Nicobvlvs Quicúmque ubi ubi sunt, quí fuerunt quiqué futuri sunt pósthac | 1087 |
| stultí, stolidi, fatuí, fungi, bardí, blenni, buccónes, | |
| solús ego omnis longe ántideo | |
| stultítia et moribus índoctis. | |
| perií, pudet: hocine me aétatis | 1090 |
| ludós bis factum esse índigne? | |
| magis quam íd reputo, tam mágis uror | |
| quae méus filius turbávit. | |
| perdítus sum atque eradícatus | |
| sum, omníbus exemplis éxcrucior. | |
| omnía me mala conséctantur, | |
| omníbus exitiis ínterii. | |
| Chrysálus med hodie láceravit, | |
| Chrysálus me miserum spóliavit: | |
| is mé scelus auro usque áttondit | 1095 |
| dolis dóctis indoctum, út lubitumst. | |
| ita míles memorat méretricem esse | |
| eam quam ílle uxorem esse áiebat, | |
| omníaque ut quidque actum est memoravit, | |
| eam síbi hunc annúm condúctam, | |
| relicúom id auri factúm quod ego ei | |
| stultíssimus homo promísissem: hoc, | |
| hoc ést quo <cor> peracéscit; | |
| hoc ést demum quod pércrucior, | |
| me hoc aétatis ludíficari, | 1100 |
| [immo edepol sic ludos factum] | |
| canó capite atque albá barba | |
| miserúm me auro esse emúnctum. | |
| perii, hóc servom meum nón nauci facere ésse ausum! atque ego, si álibi | |
| plus pérdiderim, minus aégre habeam minusque íd mihi damno dúcam. | |
| Phil. Certo híc prope me mihi néscio quis loqui vísust; sed quem vídeo? | |
| hic quidémst pater Mnesilochi. N. Eúge, socium aerúmnae et mei mali vídeo. | 1105 |
| Philoxéne, salve. Phil. Et tu. unde ágis? Nic. Vnde homo miser átque infortunátus. | |
| P. At pól ego ibi sum, esse ubi míserum hominem decet átque infortunátum. | |
| Nic. Igitúr pari fortuna, aétate ut sumus, útimur. Phil. Sic est. séd tu, | |
| quíd tibist? Nic. Pól mihi par, idem est quód tibi. | |
| Phil. Númquid nam ad fílium haec aégritudo áttinet? | 1110 |
| Nic. Ádmodum. Phil. Idém mihi mórbus in péctorest. | |
| Nic. Át mihi Chrýsalus óptumus homo | |
| pérdidit fílium, me átque rem omném meam. | |
| Phil. Quíd tibi ex fílio nam, óbsecro, aegrést? Nic. Scies: | |
| íd, perit cúm tuo: ambo aéque amicás habent. | 1115 |
| Phil. Qui scís? Nic. Vidi Phil. Eí mihi, dísperii. | |
| Nic. Quíd dubitamus púltare atque huc évocare ambós foras? | |
| Phil. Haud moror. Nic. Heus Bacchis, iube sis actutum aperiri fores, | |
| nisi mavoltis fores et postes comminui securibus. |