IV.i
|
|
Lampadio Nullam ego me vidisse credo magis anum excruciabilem
|
653
|
quam illaec est, quae dudum fassa est mihi quaene infitias eat.
|
|
sed eccam eram video. sed quíd hoc est, haec quod cistella hic iacet
|
655
|
cum crepundiis? nec quemquam conspicor alium in via.
|
|
faciundum est puerile officium: conquiniscam ad cistulam.
|
|
Phanostrata Quid agis, Lampadio? Lamp. Haec cistella numnam hinc ab nobis domo est?
|
|
nam hinc ab ostio iacentem sustuli. Phan. Quid nuntias
|
|
super anu? Lamp. Scelestiorem in terra nullam esse alteram.
|
660
|
omnia infitiatur ea quae dudum confessa est mihi.
|
|
nam hercle ego <quam> illam anum inridere me ut sinam, satiust mihi
|
|
quovis exitio interire. Phan. Di, obsecro vostram fidem.
|
|
La. Quid deos obsecras? Ph. Servate nos. La. Quid est? Ph. Crepundia
|
|
haec sunt, quibuscum tu extulisti nostram filiolam ad necem.
|
665
|
L. Sanane es? P. Haec sunt profecto. L. Pergin? P. Haec sunt. L. Si mihi
|
|
alia mulier istoc pacto dicat, dicam esse ebriam.
|
|
Phan. Non ecastor falsa memoro. Lamp. Nam, obsecro, unde haec gentium?
|
|
aut quis deus obiecit hanc ante ostium nostrum, quasi
|
|
dedita opera, in tempore ipso? Phan. Spes mihi sancta subveni.
|
670
|