| II.iii | |
| Cvrcvlio Dáte viam mihi, nóti [atque] ignoti, dúm ego hic officiúm meum | 280 |
| facio: fugite omnes, abite et de via decedite, | |
| ne quem in cursu capite aut cubito aut pectore offendam aut genu. | |
| ita nunc subito, propere et celere obiectumst mihi negotium, | |
| nec <homo> quisquamst tám opulentus, qui mi obsistat in via, | |
| nec strategus nec tyrannus quisquam, nec agoranomus, | 285 |
| nec demarchus nec comarchus, nec cum tanta gloria, | |
| quin cadat, quin capite sistat in via de semita. | |
| tum isti Graeci palliati, capite operto qui ambulant, | |
| qui incedunt suffarcinati cum libris, cum sportulis, | |
| constant, conferunt sermones inter se<se> drapetae, | 290 |
| obstant, obsistunt, incedunt cum suis sententiis, | |
| quos semper videas bibentes esse in thermipolio, | |
| ubi quid subripuere: operto capitulo calidum bibunt, | |
| tristes atque ebrioli incedunt: eos ego si offendero, | |
| ex unoquoque eorum exciam crépitum polentarium. | 295 |
| tum isti qui ludunt datatim servi scurrarum in via, | |
| et datores et factores omnis subdam sub solum. | |
| proin se domi contineant * , vitent infortunio. | |
| Phaed. Recte hic monstrat, si imperare possit. nam ita nunc mos viget, | |
| ita nunc servitiumst: profecto modus haberi non potest. | 300 |
| Cvr. Ecquis est qui mihi commonstret Phaedromum genium meum? | |
| ita res subita est, celeriter mihi [hoc] hómine convento est opus. | |
| Pal. Te ille quaerit. Phaed. Quid si adeamus? heus, Curculio, te volo. | |
| Cvrc. Quis vocat? quis nominat me? Phaed. Qui te conventum cupit. | |
| C. Haud magis <me> cupis quam ego te cupio. Ph. O mea opportunitas, | 305 |
| Curculio exoptate, salve. Cvrc. Salve. Phaed. Salvom gaudeo | |
| te advenire. cedo tuam mi dexteram. ubi sunt spes meae? | |
| eloquere, obsecro hércle. Cvrc. Eloquere, te óbsecro, ubi súnt meae? | |
| Phaed. Quid tibist? Cvrc. Tenebrae oboriuntur, genua inedia succidunt. | |
| Phaed. Lassitudine hercle credo. Cvrc. Retine, retine me, obsecro. | 310 |
| Phaed. Viden ut expálluit? datin isti sellam, ubi assidat, cito | |
| et aqualem cum aqua? properatin ocius? Cvrc. Animo male est. | |
| Pal. Vin aquam? Cvrc. Si frustulenta est, da, obsecro hercle, obsorbeam. | |
| Pal. Vae capiti tuo. Cvrc. Obsecro hercle, facite ventum ut gaudeam. | |
| Pal. Maxume. Cvrc. Quid facitis, quaeso? Pal. Ventum. Cvrc. Nolo equidem mihi | 315 |
| fieri ventulum. Phaed. Quid igitur vis? Cvrc. Esse, ut ventum gaudeam. | |
| Pal. Iuppiter te dique perdant. Cvrc. Perii, prospicio parum, | |
| gramarum habeo dentes plenos, lippiunt fauces fame, | |
| ita cibi vacivitate venio lassis lactibus. | |
| Ph. Iám edes aliquid. Cv. Nolo hercle aliquid: certum quam aliquid mavolo. | 320 |
| Pal. Immo si scias, reliquiae quae sint. Cvrc. Scire nímis lubet | |
| ubi sient, nam illis conventis sane opus est meis dentibus. | |
| Ph. Pernam, abdomen, sumen sueris, glandium—Cv. Ain tu omnia haec? | |
| in carnario fortasse dicis. Ph. Immo in lancibus, | |
| quae tibi sunt parata, postquam scimus venturum. Cvrc. Vide | 325 |
| ne me ludas. Phaed. Ita me amabit quám ego amo, ut ego haud mentior. | |
| sed quod te misi, nihilo sum certior. Cvrc. Nihil attuli. | |
| Phaed. Perdidisti me. Cvrc. Invenire possum, si mi operam datis. | |
| postquam tuo iussu profectus sum, perveni in Cariam, | |
| video tuom sodalem, argenti rogo uti faciat copiam. | 330 |
| scires velle gratiam tuam, noluit frustrarier, | |
| ut decet velle hominem amicum amico, atque opitularier: | |
| respondit mihi paucis verbis, atque adeo fideliter, | |
| quod tibi est item sibi esse, magnam argenti ínopiam. | |
| Phaed. Perdis me tuis dictis. Cvrc. Immo servo et servatum volo. | 335 |
| postquam mihi responsum est, abeo ab illo maestus ad forum | |
| med illo frustra advenisse. forte aspicio militem. | |
| aggredior hominem, saluto adveniens. 'salve' inquit mihi, | |
| prendit dexteram, seducit, rogat quid veniam Cariam; | |
| dico me illo advenisse animi causa. ibi me interrogat, | 340 |
| ecquem in Epidauro Lyconem tarpezitam noverim. | |
| dico me novisse. 'quid? lenonem Cappadocem?' annuo | |
| visitasse. 'sed quid eum vis?' 'quia de illo emi virginem | |
| triginta minis, vestem, aurum; et pro ís decem coáccedunt minae.' | |
| 'dédisti tu argentum?' inquam. 'ímmo ápud trapezitam situm est | 345 |
| illum quem dixi Lyconem, atque ei mandavi, qui anulo | |
| meo tabellas obsignatas attulisset, ut daret | |
| operam, ut mulierem a lenone cum auro et veste abduceret.' | |
| postquam hoc mihi narravit, abeo ab illo. revocat me ilico, | |
| vocat me ad cenam; religio fuit, denegare nolui. | 350 |
| 'quid si abeamus ac décumbamus?' inquit. consilium placet: | |
| 'neque diem decet morari, neque nocti nocerier.' | |
| 'omnis res paratast'. et nos, quibus paratum est, assumus. | |
| postquam cenati atque appoti, talos poscit síbi in manum, | |
| provocat me in aleam, ut ego ludam: pono pallium; | 355 |
| ille suom amiculum opposivit, invocat Planesium. | |
| Phaed. Meosne amores? Cvrc. Tace parumper. iacit volturios quattuor. | |
| talos arripio, invoco almam meam nutricem Hérculem, | |
| iacto basilicum; propino magnum poclum: ille ebibit, | |
| caput deponit, condormiscit. ego ei subduco anulum, | 360 |
| deduco pedes de lecto clam, ne miles sentiat. | |
| rogant me servi quó eam: dico me ire quo saturi solent. | |
| ostium ubi conspexi, exinde me ilico protinam dedi. | |
| Phaed. Laudo. Cvrc. Laudato quando illud quod cupis effecero. | |
| * * * | 364a |
| eamus nunc intro, ut tabellas consignemus. Phaed. Num moror? | 365 |
| Cvrc. Atque aliquid prius obstrudamus, pernam, sumen, glandium, | |
| haec sunt ventris stabilimenta, pane et assa bubula, | |
| poculum grande, aula magna, ut satis consilia suppetant. | |
| tu tabellas consignato, híc ministrabit, égo edam. | |
| dicam quem ad modum conscribas. sequere me hac intro. Phaed. Sequor.— | 370 |