II.ii
Cocvs Palinure, quid stas? quin depromuntur mihi 251
quae opus súnt, parasito ut sit paratum prandium,
quom veniat? Pal. Mane sis, dum huic conicio somnium.
Coc. Tute ipse, si quid somniasti, ad me refers.
Pal. Fateór. Coc. Abi, déprome. Pal. Age tu interea huic somnium 255
narra, meliorem quam ego sum suppono tibi.
nam quod scio omne ex hoc scio. Cap. Operam ut det. Pal. Dabit.—
Capp. Facit hic quod pauci, ut sit magistro óbsequens.
da mi igitur operam. Coc. Tam etsi non novi, dabo.
Capp. Hac nocte in somnis visus sum viderier 260
procul sedere longe a me Aesculapium,
neque eum ad me adire neque me magni pendere
visumst. Coc. Item alios deos facturos scilicet:
sane illi inter se congruont concorditer.
nihil est mirandum, melius si nil fit tibi, 265
namque incubare satius te fuerat Iovi,
qui tibi auxilio in iure iurando fuit.
Capp. Siquidem íncubare vélint qui periuraverint,
locus nón praeberi potis est in Capitolio.
Coc. Hoc animum advorte: pacem ab Aesculapio 270
petas, ne forte tibi évenat magnum malum,
quod in quiete tibi portentumst. Capp. Bene facis.
ibo atque orabo.—Coc. Quae res male vortat tibi.—
Palinvrvs Pro di immortales, quem conspicio? quis illic est?
estne hic parasitus qui missust in Cariam? 275
heus Phaedrome, exi, exi, exi, inquam, ocius.
Phaedromvs Quid istíc clamorem tollis? Pal. Parasitum tuom
video currentem ellum usque in plátea ultima.
hinc auscultemus quid agat. Phaed. Sane censeo.