IV.ii
|
|
Cvrcvlio I tú prae, virgo: nón queo quod póne me est serváre.
|
487
|
et aurum et vestem omnem suam esse aiebat quam haec haberet.
|
|
Cappadox Nemo it infitias. Cvrc. At tamen meliusculum est monere.
|
|
Lyco Memento promisisse te, si quisquam hanc liberali
|
490
|
causa manu assereret, mihi omne argentum redditum iri,
|
|
minas triginta. Capp. Meminero, de istoc quietus esto.
|
|
et nunc idem dico. Cvrc. Et quidem meminisse ego haec volam te.
|
|
Capp. Memini, et mancupio tibi dabo. Cvrc. Egon ab lenone quicquam
|
|
mancupio accipiam, quibus sui nihil est nisi una lingua,
|
495
|
qui abiurant si quid creditum est? alienos mancupatis,
|
|
alienos manu emittitis alienisque imperatis,
|
|
nec vobis auctor ullus est nec vosmet estis ulli.
|
|
item genus est lenonium inter homines meo quidem animo
|
|
ut muscae, culices, cimices pedesque pulicesque:
|
500
|
odio et malo et molestiae, bono usui estis nulli,
|
|
nec vobiscum quisquam in foro frugi consistere audet;
|
|
qui constitit, culpant eum, conspicitur vituperatur,
|
|
eum rem fidemque perdere, tam etsi nil fecit, aiunt.
|
|
Lyc. Edepol lenones meo animo novisti, lusce, lepide.
|
505
|
Cvrc. Eodem hércle vos pono et paro: parissimi estis hibus:
|
|
hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso;
|
|
vos faenore homines, hi male suadendo et lustris lacerant.
|
|
rogitationis plurimas propter vos populus scivit,
|
|
quas vos rogatas rumpitis: aliquam reperitis rimam;
|
510
|
quasi aquam ferventem frigidam esse, ita vos putatis leges.
|
|
Lyc. Tacuisse mavellem. Capp. Hau male meditate maledicax es.
|
|
Cvrc. Indignis si male dicitur, male dictum id esse dico,
|
|
verum si dignis dicitur, bene dictumst meo quidem animo.
|
|
ego mancupem te nil moror nec lenonem alium quemquam.
|
515
|
Lyco, numquid vis? Ly. Bene vale. Cv. Vale. Ca. Heus tu, tibi ego dico.
|
|
Cvrc. Eloquere, quid vis? Capp. Quaeso, ut hanc cures, <ut> bene sit isti.
|
|
bene ego istam eduxi meae domi et pudice. Cvrc. Si huius miseret,
|
|
ecquid das qui bene sit? Capp. Malúm. Cvrc. Opust hóc qui te procures.
|
|
Capp. Quid stulta ploras? ne time, bene hercle vendidi égo te;
|
520
|
fac sis bonae frugi sies, sequere istum bella belle.
|
|
Lyc. Summane, numquid nunciam me vis? Cvrc. Vale atque salve,
|
|
nam et operam et pecuniam benigne praebuisti.
|
|
Lyc. Salutem multam dicito patrono. Cvrc. Nuntiabo.—
|
|
Lyc. Numquid vis, leno? Capp. Istas minas decem, qui me procurem,
|
525
|
dum melius sit mihi, des. Lyc. Dabuntur, cras peti iubeto.—
|
|
Capp. Quando bene gessi rem, volo hic in fano supplicare.
|
|
nam illam minis olim decem puellam parvolam emi,
|
|
sed eum qui mi illam vendidit numquam postilla vidi;
|
|
periisse credo. quíd id mea refert? ego argentum habeo.
|
530
|
quoi hómini di sunt propitii, lucrum ei profecto obiciunt.
|
|
nunc rei divinae operam dabo. certumst bene me curare.—
|
|