| II.i | |
| Apoecides Plérique homines, quós cum nil refért pudet, | 166 |
| úbi pudendum est íbi eos deserit pudor, | |
| quom úsus est ut pudeat. | |
| ís adeo tu és. quid est quód pudendúm siet, | |
| génere natám bono paúperem domum | 170 |
| dúcere te uxorem? | 170a |
| praesértim eam, qua ex tibi cómmemores hanc quaé domist | 171 |
| fíliam prognatam. | |
| Periphanes Révereor filium. Ap. At pól ego te crédidi | |
| úxorem, quam tu éxtulistí, pudore éxsequi, | |
| cúius quotiéns sepulcrúm vides, sácruficas | 175 |
| ílico Orco hóstiis, néque adeo iniúria, | |
| quiá licitumst eam tíbi vivendo vincere. Per. Oh, | |
| Hércules égo fui, dum ílla mecúm fuit; | |
| neque séxta aerumna acérbior Herculí, quam illa mihi obiéctast. | |
| Ap. Pulcra édepol dos pecuniast. Per. Quae quidem pol non maritast. | 180 |