| * * * At non itidem maior meus Socrates, qui cum deco- | 2.1 |
| rum adulescentem et diutule tacentem conspicatus foret, | |
| 'ut te uideam', inquit, 'aliquid et loquere.' scilicet Socrates | |
| tacentem hominem non uidebat; etenim arbitrabatur homi- | |
| nes non oculorum, sed mentis acie et animi obtutu consi- | 5 |
| derandos. nec ista re cum Plautino milite congruebat, qui | |
| ita ait: 'pluris est oculatus testis unus quam auriti decem.' | |
| immo enimuero hunc uersum ille ad examinandos homines | |
| conuerterat: pluris est auritus testis unus quam oculati | |
| decem. ceterum si magis pollerent oculorum quam animi | 10 |
| iudicia, profecto de sapientia foret aquilae concedendum. | |
| homines enim neque longule dissita neque proxume adsita | |
| possumus cernere, uerum omnes quo[d]dam modo caecu- | |
| timus; ac si ad oculos et optutum istum terrenum redigas | |
| et hebetem, profecto uerissime poeta egregius dixit uelut | 15 |
| nebulam nobis ob oculos offusam nec cernere nos nisi intra | |
| lapidis iactum ualere. aquila enimuero cum se nubium | |
| tenus altissime sublimauit euecta alis totum istud spatium, | |
| qua pluitur et ninguitur, ultra quod cacumen nec fulmini | |
| nec fulguri locus est, in ipso, ut ita dixerim, solo aetheris | 20 |
| et fastigio hiemis—cum igitur eo sese aquila extulit, nutu | |
| clementi laeuorsum uel dextrorsum tanta mole corporis la- | |
| bitur, uelificatas alas quo libuit aduertens modico caudae | |
| gu[r]bernaculo, inde cuncta despiciens ibidem pinnarum | |
| eminens indefessa remigia ac paulisper cunctabundo uolatu | 25 |
| paene eodem loco pendula circumtuetur et quaerit, quorsus | |
| potissimum in praedam superne sese ruat fulminis uicem, | |
| de caelo inprouisa simul campis pecua simul montibus feras | |
| simul homines urbibus uno optutu sub eodem impetu cer- | |
| nens, unde rostro tran<s>fodiat, unde unguibus inuncet uel | 30 |
| agnum incuriosum uel leporem meticulosum uel quodcunque | |
| esui animatum uel laniatui fors obtulit. |