| Magistro meo salutem | |
| Modo recepi epistulam tuam, qua confestim fruar. Nunc | 4.1.1 |
| enim imminebant officia δυσπαραίτητα. Interim quod cupis, mi | |
| magister, breviter ut occupatus parvolam nuntio nostram melius | |
| valere et intra cubiculum discurrere. | |
| Dictatis his legi litteras Alsienses meo tempore, mi magister, | 2.1 |
| cum alii cenarent, ego cubarem tenui cibo contentus hora noctis | |
| secunda, multum, inquis, cohortatione mea. Multum, mi magister; | |
| nam verbis tuis adquievi saepiusque legam, ut saepius adquiescam. | |
| Ceterum verecundia offici, quam sit res imperiosa, quis te | 5 |
| magis norit? Sed oro te, illud quid est, quod in fine epistulae ma- | |
| num condoluisse dicis? Illatenus dolueris, mi magister, si me com- | |
| potem voti <di> boni faciunt. | |
| Vale, mi magister optime, φιλόστοργε ἄνθρωπε. |