Antonino Augusto Fronto
  Quid * * * scrutetur qua * * * propera * * * minus * * * 4.1.1
Balbuttientium vo<x> his ferme verbis significatur: vox impe-
dita, vox vincta, vox difficilis, vox tr<unc>a, vox imperfecta,
vox absona. His contraria quaerenti tibi subvenisse certum habeo:
vox ex<im>ia, vox absoluta, vox facilis, vox integra, vox lenis. 5
Tua vox * * * vere * * * non * * * his omnibus * * * quibus vocabulis ap-
pellentur sirbeni percensio sit. * * *
* * *
* * *
  At vocis modulatae amatores primas audisse feruntur vernas 2.1
aves luco opaco concinentes. Visi sunt perdulcia audire, avium mur-
mura prosus sine discrimine prodere, etiam alibi plerique crapula
affecti. Vel pastores suis modulati recens repertis fistulis se atque
pecus oblectabant. Visae fistulae longe avibus modulatiores et 5
se<datiores>.
  Videbaris mihi ridenter declarare ....................... 3.1
..........................................................
..........................................................
....................... "signum inceptui canere" ..........
.......................................................... 5
..........................................................
..........................................................
..........................................................
..........................................................
.... <Plautus> .......................................... 10
Item pleraque sic explicasse oratione Sallustium ais et hoc exemplo
usus: "Multi murmurantium voculis in luco eloquentiae oblec-
tantur." Ennium deinde et Accium et Lucretium ampliore iam
mugitu personantis tamen tolerant. At ubi Catonis et Sallustii
et Tulli tuba exaudita est, trepidant et pavent et fugam frustra 15
meditantur. Nam illic quoque in philosophiae disciplinis, ubi tutum
sibi perfugium putant, Platonis fone<mat>a erunt audienda.
  Haec in eos fabula competit, qui nulla indole praediti elo- 4.1
quentiam desperantes fugitant. Tibi, Caesar, ut cui maxime, su-
blime et excelsum et amplificum ingenium ab dis datum est. Nam
primi tui sensus et incunabula studiorum tuorum mihi cognita
sunt. Elucebat iam tunc nobilitas mentis et dignitas sententiarum, 5
quibus sola tum deerant verborum lumina; ea quoque variis
exercitationibus instruebamus.
  Ibi tu mihi videre mor<e iuven>ali et laboris taedio defessus 5.1
eloquentiae studium reliquisse, ad philosophiam devertisse, ubi
nullum prohoemium cum cura excolendum, nulla narratio breviter
et dilucide et callide collocanda, nullae quaestiones partiendae,
nulla argumenta quaerenda, nihil exaggerandum. * * * 5
* * * mutilum perficere, hiul-
cum explere, asperum levigare * * *
* * * Nonne omnis oratorum co- 6.1
pias sectabare, refutandi sollertiam, augendi facultatem, eludendi
venustatem, permovendi delectandique, deterrendi incitandique,
ornandi, conciliandi, infamandi, laxandi audientium animos aut
alliciendi, rectam quandam in dicendo potentiam ac potestatem? 5
  Tum si quando tibi negotiis districto perpetuis orationis con- 7.1
scribundae tempus deesset, nonne te tumultuaris quibusdam et
lucrativis studiorum solaciis fulciebas, synonymis colligendis,
verbis interdum singularibus requirendis, ut veterum commata,
ut cola synonymorum ratione converteres, ut de volgaribus ele- 5
gantia, de contaminateis nova redderes, imaginem aliquam ac-
commodares, figuram iniceres, prisco verbo adornares, colorem
vetusculum adpingeres? Haec si propterea contemnis, quia didi-
cisti, philosophiam quoque discendo contemnes.
  Sed non ea sunt ista quae possis contemnere; possis sane non 8.1
amare. Ut olim Crassus tristis risum oderat, ut nostra hic me-
moria Crassus lucem fugitabat, ut nostra itidem memoria vir
consularis campos formidabat, Pomptinum cam<pum> * * *
an tibi saepe * * * supersit * * * tamen si dixisses non numquam 5
* * * satis consuluisses * * * is * * * supra * * * adhuc * * * modum.
Verum etiam saepe vir sapientissimus * * * nescit novo plane modo.
  Sed si ita res tulerunt * * * de puteo quoque. Puteus istic 9.1
minus sorderet * * * si ita est * * * ver * * * tum mihi * * *
<senten>tias inopinatas, aliis * * * tactas. Tanto maius pericu-
lum sententiis inest, nisi figurationibus moderatis temperantur.
Graecis verbis fortasse apertius significabo: τὰ καινὰ καὶ παράδοξα 5
τῶν ἐνθυμημάτων * * * εἰ * * * πε αυτα πλα * * * πε η πιθαν * * * δε το οι
* * * τι και * * * πειπ * * * hoc ego anim * * * nullis rationibus * * * liber * * *
misti * * * rarus. Scias igitur in hoc uno eximiam eloquentiam tuam
claudere.
  Moneo igitur Marcum meum etiam atque etiam et ut me- 10.1
minerit obsecro, quotienscumque ἀδοξότερον ἐνθύμημα animo con-
ceperis, volvas illud tumet, diversis et variis figurationibus verses
temptesque et verbis splendidis excolas. Nam quae nova et inopi-
nata audientibus sunt, periculum est, nisi ornentur et figurentur, 5
ne videantur absurda.
  Cetera omnia tibi in eloquentia expolita et explanata sunt. 11.1
Scis verba quaerere, scis reperta recte collocare, scis colorem since-
rem vetustatis appingere, sententiis autem gravissimis et honestis-
simis abun<das> * * * <pri>ma conditio est; ubi semel pate-
factae sunt, facile cognitae negleguntur. Contemni denique et 5
nullo honore esse rhetora videas; observari autem et omnibus offi-
ciis coli dialecticos, quod in eorum rationibus semper obscuri ali-
quid et tortuosi <sit> eoque fit ut magistro discipulus haereat
semper et inserviat, vinctus perpetuis quibusdam vinculis attinea-
tur. 10
  Dicet aliquis: tu igitur praeter ceteros nimirum verbis pul- 12.1
chris et insignibus uteris? Ego immo volgaribus et obsoletis. Quid
igitur est? Nisi istud saltem scirem, deterioribus uterer.