Antonino Augusto Fronto
|
|
Quid * * * scrutetur qua * * * propera * * * minus * * *
|
4.1.1
|
Balbuttientium vo<x> his ferme verbis significatur: vox impe-
|
|
dita, vox vincta, vox difficilis, vox tr<unc>a, vox imperfecta,
|
|
vox absona. His contraria quaerenti tibi subvenisse certum habeo:
|
|
vox ex<im>ia, vox absoluta, vox facilis, vox integra, vox lenis.
|
5
|
Tua vox * * * vere * * * non * * * his omnibus * * * quibus vocabulis ap-
|
|
pellentur sirbeni percensio sit. * * *
|
|
* * *
|
|
* * *
|
|
At vocis modulatae amatores primas audisse feruntur vernas
|
2.1
|
aves luco opaco concinentes. Visi sunt perdulcia audire, avium mur-
|
|
mura prosus sine discrimine prodere, etiam alibi plerique crapula
|
|
affecti. Vel pastores suis modulati recens repertis fistulis se atque
|
|
pecus oblectabant. Visae fistulae longe avibus modulatiores et
|
5
|
se<datiores>.
|
|
Videbaris mihi ridenter declarare .......................
|
3.1
|
..........................................................
|
|
..........................................................
|
|
....................... "signum inceptui canere" ..........
|
|
..........................................................
|
5
|
..........................................................
|
|
..........................................................
|
|
..........................................................
|
|
..........................................................
|
|
.... <Plautus> ..........................................
|
10
|
Item pleraque sic explicasse oratione Sallustium ais et hoc exemplo
|
|
usus: "Multi murmurantium voculis in luco eloquentiae oblec-
|
|
tantur." Ennium deinde et Accium et Lucretium ampliore iam
|
|
mugitu personantis tamen tolerant. At ubi Catonis et Sallustii
|
|
et Tulli tuba exaudita est, trepidant et pavent et fugam frustra
|
15
|
meditantur. Nam illic quoque in philosophiae disciplinis, ubi tutum
|
|
sibi perfugium putant, Platonis fone<mat>a erunt audienda.
|
|
Haec in eos fabula competit, qui nulla indole praediti elo-
|
4.1
|
quentiam desperantes fugitant. Tibi, Caesar, ut cui maxime, su-
|
|
blime et excelsum et amplificum ingenium ab dis datum est. Nam
|
|
primi tui sensus et incunabula studiorum tuorum mihi cognita
|
|
sunt. Elucebat iam tunc nobilitas mentis et dignitas sententiarum,
|
5
|
quibus sola tum deerant verborum lumina; ea quoque variis
|
|
exercitationibus instruebamus.
|
|
Ibi tu mihi videre mor<e iuven>ali et laboris taedio defessus
|
5.1
|
eloquentiae studium reliquisse, ad philosophiam devertisse, ubi
|
|
nullum prohoemium cum cura excolendum, nulla narratio breviter
|
|
et dilucide et callide collocanda, nullae quaestiones partiendae,
|
|
nulla argumenta quaerenda, nihil exaggerandum. * * *
|
5
|
* * * mutilum perficere, hiul-
|
|
cum explere, asperum levigare * * *
|
|
* * * Nonne omnis oratorum co-
|
6.1
|
pias sectabare, refutandi sollertiam, augendi facultatem, eludendi
|
|
venustatem, permovendi delectandique, deterrendi incitandique,
|
|
ornandi, conciliandi, infamandi, laxandi audientium animos aut
|
|
alliciendi, rectam quandam in dicendo potentiam ac potestatem?
|
5
|
Tum si quando tibi negotiis districto perpetuis orationis con-
|
7.1
|
scribundae tempus deesset, nonne te tumultuaris quibusdam et
|
|
lucrativis studiorum solaciis fulciebas, synonymis colligendis,
|
|
verbis interdum singularibus requirendis, ut veterum commata,
|
|
ut cola synonymorum ratione converteres, ut de volgaribus ele-
|
5
|
gantia, de contaminateis nova redderes, imaginem aliquam ac-
|
|
commodares, figuram iniceres, prisco verbo adornares, colorem
|
|
vetusculum adpingeres? Haec si propterea contemnis, quia didi-
|
|
cisti, philosophiam quoque discendo contemnes.
|
|
Sed non ea sunt ista quae possis contemnere; possis sane non
|
8.1
|
amare. Ut olim Crassus tristis risum oderat, ut nostra hic me-
|
|
moria Crassus lucem fugitabat, ut nostra itidem memoria vir
|
|
consularis campos formidabat, Pomptinum cam<pum> * * *
|
|
an tibi saepe * * * supersit * * * tamen si dixisses non numquam
|
5
|
* * * satis consuluisses * * * is * * * supra * * * adhuc * * * modum.
|
|
Verum etiam saepe vir sapientissimus * * * nescit novo plane modo.
|
|
Sed si ita res tulerunt * * * de puteo quoque. Puteus istic
|
9.1
|
minus sorderet * * * si ita est * * * ver * * * tum mihi * * *
|
|
<senten>tias inopinatas, aliis * * * tactas. Tanto maius pericu-
|
|
lum sententiis inest, nisi figurationibus moderatis temperantur.
|
|
Graecis verbis fortasse apertius significabo: τὰ καινὰ καὶ παράδοξα
|
5
|
τῶν ἐνθυμημάτων * * * εἰ * * * πε αυτα πλα * * * πε η πιθαν * * * δε το οι
|
|
* * * τι και * * * πειπ * * * hoc ego anim * * * nullis rationibus * * * liber * * *
|
|
misti * * * rarus. Scias igitur in hoc uno eximiam eloquentiam tuam
|
|
claudere.
|
|
Moneo igitur Marcum meum etiam atque etiam et ut me-
|
10.1
|
minerit obsecro, quotienscumque ἀδοξότερον ἐνθύμημα animo con-
|
|
ceperis, volvas illud tumet, diversis et variis figurationibus verses
|
|
temptesque et verbis splendidis excolas. Nam quae nova et inopi-
|
|
nata audientibus sunt, periculum est, nisi ornentur et figurentur,
|
5
|
ne videantur absurda.
|
|
Cetera omnia tibi in eloquentia expolita et explanata sunt.
|
11.1
|
Scis verba quaerere, scis reperta recte collocare, scis colorem since-
|
|
rem vetustatis appingere, sententiis autem gravissimis et honestis-
|
|
simis abun<das> * * * <pri>ma conditio est; ubi semel pate-
|
|
factae sunt, facile cognitae negleguntur. Contemni denique et
|
5
|
nullo honore esse rhetora videas; observari autem et omnibus offi-
|
|
ciis coli dialecticos, quod in eorum rationibus semper obscuri ali-
|
|
quid et tortuosi <sit> eoque fit ut magistro discipulus haereat
|
|
semper et inserviat, vinctus perpetuis quibusdam vinculis attinea-
|
|
tur.
|
10
|
Dicet aliquis: tu igitur praeter ceteros nimirum verbis pul-
|
12.1
|
chris et insignibus uteris? Ego immo volgaribus et obsoletis. Quid
|
|
igitur est? Nisi istud saltem scirem, deterioribus uterer.
|
|