FRAGMENTA AEGYPTIA
|
|
[Dicitur etiam kapitis deminutione solui so-
|
3.153.1
|
cietatem, quia ciuili ratione kapitis deminu]tio morti
|
|
c[oaequat(ur): sed uti]q(ue) si adhuc [(con)sentiant
|
|
in] s[o]cietatem, noua uidetur incipere societas.
|
|
Item si cuius ex sociis bona publice aut
|
154.1
|
priuati(m) uenierint, soluitur societas. Sed ea quidem
|
|
societas, de qua loquimur, id e(st) q(uae) nudo
|
|
(con)sensu (con)trahitur, iuris gentium e(st), itaque
|
|
i(nter) omne[s] homines naturali ratione consistit. E(st)
|
5
|
a(u)t(em) aliud genus societatis proprium ciuium Roma-
|
|
nor[um]. Olim enim mortuo patre familias i(nter) suos
|
|
h(ere)des quaedam erat legitima simul et naturalis so-
|
|
ci[e]t[a]s, quae appell[abatur] [ercto non cito, i(d) e(st)
|
|
dominio] [non diuiso: erct]um enim do[minium e(st),
|
10
|
un]de eru[s] dominus dicitur: ciere a(u)[t(em)] diuidere
|
|
e(st): unde c(a)edere et secare et diuidere dicimus. Alii
|
|
q(uo)q(ue), qui uolebant eandem habere societatem, po-
|
|
terant id (con)sequi ap(ud) praetorem certa legis
|
|
actione. In hac a(u)t(em) societate fratrum cetero-
|
15
|
rumue qui ad exemplum fratrum suorum societa-
|
|
tem coierint, illud proprium [era]t, [unus] quod u(el)
|
|
unus ex sociis communem seruum m(anu)mittendo
|
|
liberu(m) faciebat et omnibus libertum adquirebat:
|
|
item unus [rem co]mmunem m(an)c[ipa](n)[do eius
|
20
|
faciebat, qui m(an)cipio accipiebat . . . ]
|
|
*
|
|
[Communem seruum pro dominica parte
|
167.1
|
dominis adquirere certum est, ex]cepto eo, q(uod) uni
|
|
nomin[a]tim stipuland[o] aut [m(an)ci]pi[o] accipien[do
|
|
illi soli] adquirit, u(el)u(ti) cum ita stipuletur: titio
|
|
domino meo dari spondes?, aut cum ita m(an)cipio
|
5
|
accipiat: hanc re(m) ex i(ure) q(uiritium) luc(ii)
|
|
tit(ii) domini mei e(ss)e aio, eaque ei empta est(o
|
|
h)oc aere.
|
|
Illud q(uae)ritur, an q(uod) nomen domini
|
167a.1
|
adiectum efficit, ide(m) faciat unius ex dominis iussum
|
|
i(nter)cedens. Nostri praeceptores proinde ei qui iusse-
|
|
rit soli adquiri existiman[t, atque si] nominatim ei
|
|
stip[ulatus] e(ss)et seruus m(an)cipioue quid accepis-
|
5
|
set: d(iuersae) s(cholae) a(uctores) proinde [utri]sque
|
|
adquiri putant, [ac si nullius iussum i(nter)uenisset.]
|
|
[quib(us) mo]dis soluuntur [obli]gationes. r(u-
|
|
brica).
|
|
Tollitur a(u)t(em) obligatio praecipue solu-
|
168.1
|
tione eius q(uod) debeatur. Vnde q(uae)ritur, si quis
|
|
consentiente creditore aliud pro alio soluerit, utrum
|
|
ipso iure liberetur, q(uod) nostris praeceptoribus pla-
|
|
cuit, an ipso iure maneat obligatus, sed adu(er)sus
|
5
|
petente(m) p(er) exceptionem doli mali defendi debeat,
|
|
quod diuersae scholae aucto[rib(us) uis]um est.
|
|
I[te(m) p(er) a]cceptilationem tollitur obli-
|
169.1
|
gatio. Acceptilatio a(u)t(em) e(st) u(el)u(t) imaginaria
|
|
solutio: nam q(uod) ex u[erborum obligatione tibi
|
|
de]beam, id s[i ue]lis mihi r[e]mi]ttere, p[ot]erit sic
|
|
f[ieri, ut] patia[ris] haec [uerba] me dic[ere: q(uod)]
|
5
|
tibi eg[o promis]i, habens[ne] accep[tum? et tu]
|
|
respo[n]deas: h[abeo].
|
|
[Qu]o gen[ere, ut] dixim[us, toll]untu[r illae
|
170.1
|
obli]gat[iones], q(uae) in [uerbis . . . eu . . . , non
|
|
etia]m cete[rae]; [(con)sentaneum enim] est ui[s(um)]
|
|
uerbis factam obligationem posse aliis uerbis dis-
|
|
solui. Sed id, q(uod) ex alia causa debeatur], [po-
|
5
|
test in stip]ula[tionem deduci et p(er) ac]cep[tilatio-
|
|
nem dissol]ui.
|
|
Q(uam)u(is) [a(u)t(em) acceptilatio i]magi-
|
171.1
|
[naria solutio sit, t]am(en) mu[lier s(ine) t(utore)
|
|
a(uctore) acce]ptilati[onem facere non po]test, cu[m
|
|
al]ioquin s[ol]ui ei sin[e tu]tore aucto[r]e possi[t.
|
|
Ite]m q(uod) deb[etu]r pro p[arte] [re]cte
|
172.1
|
sol[uitu]r: an a(u)t(em) [in p]artem [ac]ceptila[tio
|
|
fi]eri pos[sit], quaesi[tum e(st)].
|
|
[E(st)] et alia [species] ima[ginariae s]olu-
|
173.1
|
[tionis], p(er) ae[s et libra]m: qu[od et i]psum [ge-
|
|
nus] cer[tis e]x c(ausis) [recept]um e(st), u(el)[u(ti)
|
|
si quid eo nomine] debea[tur, quod per aes et libram
|
|
gestum sit, sive quid ex iudicati c(ausa) debeatur.
|
5
|
[Adhibentur n(on) minus qu(am)] quin[que
|
174.1
|
testes et libripe]ns: d(ein)[d(e) is, qui liberatur, ita
|
|
dicit: quo]d e[go tibi tot milib]us s(e)s(tertiorum)
|
|
iudic[io (con)demnatus] sum, eo [nomine me a te
|
|
solvo] libero[que hoc aere aenea]que lib[ra. hanc
|
5
|
tibi] . . .
|
|
*
|
|