Quae qualiaque sint, quae Aristoxenus quasi magis comperta de
|
4.11.pr.1
|
Pythagora memoriae mandauit; et quae item Plutarchus in eun-
|
|
dem modum de eodem Pythagora scripserit.
|
|
Opinio uetus falsa occupauit et conualuit Pythagoram
|
1.1
|
philosophum non esitauisse ex animalibus, item abstinuisse
|
|
fabulo, quem Graeci κύαμον appellant. Ex hac opinione Cal-
|
2.1
|
limachus poeta scripsit:
|
|
καὶ κυάμων ἄπο χεῖρας ἔχειν ἀνιῶντος ἐδεστοῦ
|
|
κἀγώ, Πυθαγόρας ὡς ἐκέλευε, λέγω.
|
|
Ex eadem item opinione M. Cicero in libro de diuinatione
|
3.1
|
primo haec uerba posuit: 'Iubet igitur Plato sic ad somnum
|
|
proficisci corporibus affectis, ut nihil sit, quod errorem
|
|
animis perturbationemque afferat. Ex quo etiam Pytha-
|
|
goreis interdictum putatur, ne faba uescerentur, quae res
|
5
|
habet inflationem magnam tranquillitatem mentis quaerenti-
|
|
bus contrariam.'
|
|
Haec quidem M. Cicero. Sed Aristoxenus musicus, uir
|
4.1
|
litterarum ueterum diligentissimus, Aristoteli philosophi
|
|
auditor, in libro, quem de Pythagora reliquit, nullo saepius
|
|
legumento Pythagoram dicit usum quam fabis, quoniam is
|
|
cibus et subduceret sensim aluum et leuigaret. Verba ipsa
|
5.1
|
Aristoxeni subscripsi: Πυθαγόρας δὲ τῶν ὀσπρίων μάλιστα τὸν
|
|
κύαμον ἐδοκίμασεν· λειάντικόν τε γὰρ εἶναι καὶ διαχωρητικόν·
|
|
διὸ καὶ μάλιστα κέχρηται αὐτῷ.
|
|
Porculis quoque minusculis et haedis tenerioribus uicti-
|
6.1
|
tasse idem Aristoxenus refert. Quem rem uidetur cognouisse
|
7.1
|
e Xenophilo Pythagorico, familiari suo, et ex quibusdam
|
|
aliis natu maioribus, qui ab aetate Pythagorae * * * . Ac de
|
8.1
|
animalibus Alexis etiam poeta in comoedia, quae Πυθαγορί-
|
|
ζουσα inscribitur, docet. Videtur autem de κυάμῳ non esitato
|
9.1
|
causam erroris fuisse, quia in Empedocli carmine, qui disci-
|
|
plinas Pythagorae secutus est, uersus hic inuenitur:
|
|
δειλοί, πάνδειλοι, κυάμων ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι.
|
|
Opinati enim sunt plerique κυάμους legumentum dici, ut
|
10.1
|
a uulgo dicitur. Sed qui diligentius scitiusque carmina
|
|
Empedocli arbitrati sunt, κυάμους hoc in loco testiculos
|
|
significare dicunt, eosque more Pythagorae operte atque
|
|
symbolice κυάμους appellatos, quod sint αἴτιοι τοῦ κυεῖν et
|
5
|
geniturae humanae uim praebeant; idcircoque Empedoclen
|
|
uersu isto non a fabulo edendo, sed a rei ueneriae proluuio
|
|
uoluisse homines deducere.
|
|
Plutarchus quoque, homo in disciplinis graui auctoritate,
|
11.1
|
in primo librorum, quos de Homero composuit, Aristotelem
|
|
philosophum scripsit eadem ipsa de Pythagoricis scripsisse,
|
|
quod non abstinuerint edundis animalibus, nisi pauca carne
|
|
quadam. Verba ipsa Plutarchi, quoniam res inopinata est,
|
12.1
|
subscripsi: Ἀριστοτέλης δὲ μήτρας καὶ καρδίας καὶ ἀκαλήφης
|
|
καὶ τοιούτων τινῶν ἄλλων ἀπέχεσθαί φησιν τοὺς Πυθαγορικούς,
|
|
χρῆσθαι δὲ τοῖς ἄλλοις. Ἀκαλήφη autem est animal marinum,
|
13.1
|
quod 'urtica' appellatur. Sed et piscibus mullis abstinere
|
|
Pythagoricos Plutarchus in Symposiacis dicit.
|
|
Pythagoram uero ipsum sicuti celebre est Euphorbum
|
14.1
|
primo fuisse dictasse, ita haec remotiora sunt his, quae
|
|
Clearchus et Dicaearchus memoriae tradiderunt, fuisse eum
|
|
postea Pyrrum, deinde Aethaliden, deinde feminam pulcra
|
|
facie meretricem, cui nomen fuerat Alco.
|
5
|