Quae qualiaque sint, quae Aristoxenus quasi magis comperta de 4.11.pr.1
Pythagora memoriae mandauit; et quae item Plutarchus in eun-
dem modum de eodem Pythagora scripserit.
  Opinio uetus falsa occupauit et conualuit Pythagoram 1.1
philosophum non esitauisse ex animalibus, item abstinuisse
fabulo, quem Graeci κύαμον appellant. Ex hac opinione Cal- 2.1
limachus poeta scripsit:
    καὶ κυάμων ἄπο χεῖρας ἔχειν ἀνιῶντος ἐδεστοῦ
      κἀγώ, Πυθαγόρας ὡς ἐκέλευε, λέγω.
Ex eadem item opinione M. Cicero in libro de diuinatione 3.1
primo haec uerba posuit: 'Iubet igitur Plato sic ad somnum
proficisci corporibus affectis, ut nihil sit, quod errorem
animis perturbationemque afferat. Ex quo etiam Pytha-
goreis interdictum putatur, ne faba uescerentur, quae res 5
habet inflationem magnam tranquillitatem mentis quaerenti-
bus contrariam.'
  Haec quidem M. Cicero. Sed Aristoxenus musicus, uir 4.1
litterarum ueterum diligentissimus, Aristoteli philosophi
auditor, in libro, quem de Pythagora reliquit, nullo saepius
legumento Pythagoram dicit usum quam fabis, quoniam is
cibus et subduceret sensim aluum et leuigaret. Verba ipsa 5.1
Aristoxeni subscripsi: Πυθαγόρας δὲ τῶν ὀσπρίων μάλιστα τὸν
κύαμον ἐδοκίμασεν· λειάντικόν τε γὰρ εἶναι καὶ διαχωρητικόν·
διὸ καὶ μάλιστα κέχρηται αὐτῷ.
  Porculis quoque minusculis et haedis tenerioribus uicti- 6.1
tasse idem Aristoxenus refert. Quem rem uidetur cognouisse 7.1
e Xenophilo Pythagorico, familiari suo, et ex quibusdam
aliis natu maioribus, qui ab aetate Pythagorae * * * . Ac de 8.1
animalibus Alexis etiam poeta in comoedia, quae Πυθαγορί-
ζουσα inscribitur, docet. Videtur autem de κυάμῳ non esitato 9.1
causam erroris fuisse, quia in Empedocli carmine, qui disci-
plinas Pythagorae secutus est, uersus hic inuenitur:
    δειλοί, πάνδειλοι, κυάμων ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι.
Opinati enim sunt plerique κυάμους legumentum dici, ut 10.1
a uulgo dicitur. Sed qui diligentius scitiusque carmina
Empedocli arbitrati sunt, κυάμους hoc in loco testiculos
significare dicunt, eosque more Pythagorae operte atque
symbolice κυάμους appellatos, quod sint αἴτιοι τοῦ κυεῖν et 5
geniturae humanae uim praebeant; idcircoque Empedoclen
uersu isto non a fabulo edendo, sed a rei ueneriae proluuio
uoluisse homines deducere.
  Plutarchus quoque, homo in disciplinis graui auctoritate, 11.1
in primo librorum, quos de Homero composuit, Aristotelem
philosophum scripsit eadem ipsa de Pythagoricis scripsisse,
quod non abstinuerint edundis animalibus, nisi pauca carne
quadam. Verba ipsa Plutarchi, quoniam res inopinata est, 12.1
subscripsi: Ἀριστοτέλης δὲ μήτρας καὶ καρδίας καὶ ἀκαλήφης
καὶ τοιούτων τινῶν ἄλλων ἀπέχεσθαί φησιν τοὺς Πυθαγορικούς,
χρῆσθαι δὲ τοῖς ἄλλοις. Ἀκαλήφη autem est animal marinum, 13.1
quod 'urtica' appellatur. Sed et piscibus mullis abstinere
Pythagoricos Plutarchus in Symposiacis dicit.
  Pythagoram uero ipsum sicuti celebre est Euphorbum 14.1
primo fuisse dictasse, ita haec remotiora sunt his, quae
Clearchus et Dicaearchus memoriae tradiderunt, fuisse eum
postea Pyrrum, deinde Aethaliden, deinde feminam pulcra
facie meretricem, cui nomen fuerat Alco. 5