Quod parum aequa reprehensio Epicuri a Plutarcho facta sit in 2.8.pr.1
synlogismi disciplina.
  Plutarchus secundo librorum, quos de Homero composuit, 1.1
inperfecte atque praepostere atque inscite synlogismo esse
usum Epicurum dicit uerbaque ipsa Epicuri ponit: Ὁ
θάνατος οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς· τὸ γὰρ διαλυθὲν ἀναισθητεῖ· τὸ δὲ
ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς. 'Nam praetermisit,' inquit 'quod 2.1
in prima parte sumere debuit, τὸν θάνατον εἶναι ψυχῆς καὶ
σώματος διάλυσιν, tunc deinde eodem ipso, quod omiserat, 3.1
quasi posito concessoque ad confirmandum aliud utitur.
Progredi autem hic' inquit 'synlogismus nisi illo prius posito 4.1
non potest.'
  Vere hoc quidem Plutarchus de forma atque ordine 5.1
synlogismi scripsit. Nam si, ut in disciplinis traditur, ita
colligere et ratiocinari uelis, sic dici oportet: ὁ θάνατος
ψυχῆς καὶ σώματος διάλυσις· τὸ δὲ διαλυθὲν ἀναισθητεῖ· τὸ δὲ
ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς. Sed Epicurus, cuiusmodi homost, 6.1
non inscitia uidetur partem istam synlogismi praetermisisse,
neque id ei negotium fuit synlogismum tamquam in scolis 7.1
philosophorum cum suis numeris omnibus et cum suis finibus
dicere, sed profecto, quia separatio animi et corporis in
morte euidens est, non est ratus necessariam esse eius ad-
monitionem, quod omnibus prosus erat obuium. Sicuti 8.1
etiam, quod coniunctionem synlogismi non in fine posuit,
set in principio: nam id quoque non inperite factum quis
non uidet?
  Aput Platonem quoque multis in locis reperias syn- 9.1
logismos repudiato conuersoque ordine isto, qui in docendo
traditur, cum eleganti quadam reprehensionis contemptione
positos esse.