LX
|
|
Martis alumne dies, roseam quo lampada primum
|
12.60.1
|
Magnaque siderei vidimus ora dei,
|
|
Si te rure coli viridisque pudebit ad aras,
|
|
Qui fueras Latia cultus in urbe mihi:
|
|
Da veniam, servire meis quod nolo Kalendis,
|
5
|
Et qua sum genitus, vivere luce volo.
|
|
Natali pallere suo, ne calda Sabello
|
|
Desit; et ut liquidum potet Alauda merum,
|
|
Turbida sollicito transmittere Caecuba sacco;
|
|
Atque inter mensas ire, redire suas;
|
10
|
Excipere hos illos, et tota surgere cena
|
|
Marmora calcantem frigidiora gelu:
|
|
Quae ratio est, haec sponte sua perferre patique,
|
|
Quae te si iubeat rex dominusque, neges?
|
|