| XXVIII | |
| Dulce decus scaenae, ludorum fama, Latinus | 9.28.1 |
| Ille ego sum, plausus deliciaeque tuae, | |
| Qui spectatorem potui fecisse Catonem, | |
| Solvere qui Curios Fabriciosque graves. | |
| Sed nihil a nostro sumpsit mea vita theatro, | 5 |
| Et sola tantum scaenicus arte feror: | |
| Nec poteram gratus domino sine moribus esse; | |
| Interius mentes inspicit ille deus. | |
| Vos me laurigeri parasitum dicite Phoebi, | |
| Roma sui famulum dum sciat esse Iovis. | 10 |