| XLIX | |
| Haec est illa meis multum cantata libellis, | 9.49.1 |
| Quam meus edidicit lector amatque togam. | |
| Partheniana fuit quondam, memorabile vatis | |
| Munus: in hac ibam conspiciendus eques, | |
| Dum nova, dum nitida fulgebat splendida lana, | 5 |
| Dumque erat auctoris nomine digna sui: | |
| Nunc anus et tremulo vix accipienda tribuli, | |
| Quam possis niveam dicere iure tuo. | |
| Quid non longa dies, quid non consumitis anni? | |
| Haec toga iam non est Partheniana, mea est. | 10 |