C. PLINIVS RVSONI SVO S.
  Significas legisse te in quadam epistula mea iussisse Ver- 9.19.1.1
ginium Rufum inscribi sepulcro suo:
    Hic situs est Rufus, pulso qui Vindice quondam
      imperium adseruit non sibi sed patriae.
Reprehendis quod iusserit, addis etiam melius rectiusque 5
Frontinum, quod uetuerit omnino monumentum sibi fieri,
meque ad extremum quid de utroque sentiam consulis.
Vtrumque dilexi, miratus sum magis quem tu reprehendis, 2.1
atque ita miratus ut non putarem satis umquam posse laudari,
cuius nunc mihi subeunda defensio est. Omnes ego qui ma- 3.1
gnum aliquid memorandumque fecerunt, non modo uenia
uerum etiam laude dignissimos iudico, si immortalitatem
quam meruere sectantur, uicturique nominis famam supre-
mis etiam titulis prorogare nituntur. Nec facile quemquam 4.1
nisi Verginium inuenio, cuius tanta in praedicando uerecun-
dia quanta gloria ex facto. Ipse sum testis, familiariter ab eo 5.1
dilectus probatusque, semel omnino me audiente prouectum,
ut de rebus suis hoc unum referret, ita secum aliquando
Cluuium locutum: 'Scis, Vergini, quae historiae fides de-
beatur; proinde si quid in historiis meis legis aliter ac uelis 5
rogo ignoscas.' Ad hoc ille: 'Tune ignoras, Cluui, ideo me
fecisse quod feci, ut esset liberum uobis scribere quae libuis-
set?' Age dum, hunc ipsum Frontinum in hoc ipso, in quo 6.1
tibi parcior uidetur et pressior, comparemus. Vetuit exstrui
monumentum, sed quibus uerbis? 'Impensa monumenti super-
uacua est; memoria nostri durabit, si uita meruimus.' An
restrictius arbitraris per orbem terrarum legendum dare 5
duraturam memoriam suam quam uno in loco duobus uersi-
culis signare quod feceris? Quamquam non habeo propositum 7.1
illum reprehendendi, sed hunc tuendi; cuius quae potest apud
te iustior esse defensio, quam ex collatione eius quem praetu-
listi? Meo quidem iudicio neuter culpandus, quorum uterque 8.1
ad gloriam pari cupiditate, diuerso itinere contendit, alter
dum expetit debitos titulos, alter dum mauult uideri con-
tempsisse. Vale.