| Alio me uocat numerosa gloria tua. Alio autem? quasi uero | 28.1.1 |
| iam satis ueneratus miratusque sim quod tantam pecuniam | |
| profudisti, non ut flagitii tibi conscius ab insectatione eius | |
| auerteres famam, nec ut tristes hominum maestosque ser- | |
| mones laetiore materia detineres. Nullam congiario culpam, | 2.1 |
| nullam alimentis crudelitatem redemisti, nec tibi bene | |
| faciendi fuit causa ut quae male feceras impune fecisses. Amor | |
| impendio isto, non uenia quaesita est, populusque Romanus | |
| obligatus a tribunali tuo, non exoratus recessit. Obtulisti | 3.1 |
| enim congiarium gaudentibus gaudens securusque securis; | |
| quodque antea principes ad odium sui leniendum tumentibus | |
| plebis animis obiectabant, id tu tam innocens populo dedisti, | |
| quam populus accepit. Paulo minus, patres conscripti, quin- | 4.1 |
| que milia ingenuorum fuerunt, quae liberalitas principis | |
| nostri conquisiuit inuenit adsciuit. Hi subsidium bellorum | 5.1 |
| ornamentum pacis publicis sumptibus aluntur, patriamque | |
| non ut patriam tantum, uerum ut altricem amare condiscunt; | |
| ex his castra ex his tribus replebuntur, ex his quandoque | |
| nascentur, quibus alimentis opus non sit. Dent tibi, Caesar, | 6.1 |
| aetatem di quam mereris, seruentque animum quem dede- | |
| runt: et quanto maiorem infantium turbam iterum atque | |
| iterum iubebis incidi! Augetur enim cotidie et crescit, non | 7.1 |
| quia cariores parentibus liberi, sed quia principi ciues. Dabis | |
| congiaria si uoles, praestabis alimenta si uoles: illi tamen | |
| propter te nascuntur. |