| ADELPHOE | |
| PROLOGVS | |
| Postquam poeta sensit scripturam suam | 1 |
| ab iniquis observari, et advorsarios | |
| rapere in peiorem partem quam acturi sumus, | |
| indicio de se ipse erĭt, vos eritis iudices | |
| laudin an vitio duci factum oporteat. | 5 |
| Synapothnescontes Diphili comoediast: | |
| <³ea>³m Commorientis Plautu' fecit fabulam. | |
| in Graeca adulescens est qui lenoni eripit | |
| meretricem in prima fabula: <³eu>³m Plautus locum | |
| reliquit integrum, <³eu>³m hic locum sumpsit sibi | 10 |
| in Adelphos, verbum de verbo expressum extulit. | |
| <³ea>³m nos acturi sumu' novam: pernoscite | |
| furtumne factum existumetis an locum | |
| reprehensum qui praeteritu' neglegentiast. | |
| nam quod ĭsti dicunt malevoli, homines nobilis | 15 |
| hunc adiutare adsidueque una scribere, | |
| quod ĭlli maledictum vehemens esse existumant, | |
| <³ea>³m laudem hic ducit maxumam quom illis placet | |
| qui vobis univorsis et populo placent, | |
| quorum opera in bello in otio in negotio | 20 |
| s<³uo>³ quisque tempore usust sine superbia. | |
| de(h)inc ne exspectetis argumentum fabulae, | |
| senes qui primi venient ĭ partem aperient, | |
| in agendo partem ostendent. facite aequanimitas | |
| poetae ad scribendum augeat industriam. | 25 |