LIBER QVARTVS
|
|
Fama per Ausoniae turbatas spargitur urbes
|
4.1
|
nubiferos montes et saxa minantia caelo
|
|
accepisse iugum, Poenosque per inuia uectos,
|
|
aemulaque Herculei iactantem facta laboris
|
|
descendisse ducem. diros canit improba motus
|
5
|
et gliscit gressu uolucrique citatior Euro
|
|
terrificis quatit attonitas rumoribus arces.
|
|
adstruit auditis docilis per inania rerum
|
|
pascere rumorem uulgi pauor: itur in acris
|
|
bellorum raptim curas, subitusque per omnem
|
10
|
Ausoniam Mauors strepit et ciet arma uirosque.
|
|
pila nouant, ac detersa rubigine saeuus
|
|
induitur ferro splendor, niueumque repostae
|
|
instaurant galeae coni decus; hasta iuuatur
|
|
ammento, reuocantque noua fornace bipennis.
|
15
|
conseritur tegimen laterum impenetrabile, multas
|
|
passurus dextras atque inrita uulnera, thorax.
|
|
pars arcu inuigilant, domitat pars uerbere anhelum
|
|
cornipedem in gyros saxoque exasperat ensem.
|
|
nec uero muris, quibus est luctata uetustas,
|
20
|
ferre morantur opem; subuectant saxa cauasque
|
|
retractant turris, edit quas longior aetas.
|
|
hinc tela accipiunt arces, ac robora portis
|
|
et fidos certant obices accersere silua,
|
|
circumdant fossas. haud segnis cuncta magister
|
25
|
praecipitat timor, ac uastis trepidatur in agris.
|
|
deseruere larem: portant ceruicibus aegras
|
|
attoniti matres ducentisque ultima fila
|
|
grandaeuos rapuere senes, tum crine soluto
|
|
ante agitur coniunx, dextra laeuaque trahuntur
|
30
|
parui non aequo comitantes ordine nati.
|
|
sic uulgus, traduntque metus, nec poscitur auctor.
|
|
at patres, quamquam exterrent immania coepta
|
|
inque sinu bellum, atque Alpes et peruia saxa
|
|
decepere, tamen crudam contra aspera mentem
|
35
|
et magnos tollunt animos. iuuat ire periclis
|
|
ad decus et dextra memorandum condere nomen
|
|
quale dedit numquam rebus Fortuna secundis.
|
|
Sed Libyae ductor tuto fouet agmina uallo
|
|
fessa gradum multoque gelu torpentia neruos,
|
40
|
solandique genus, laetos ostentat ad urbem
|
|
per campos superesse uiam, Romamque sub ictu.
|
|
at non et rerum curas consultaque belli
|
|
stare probat solusque nequit perferre quietem.
|
|
armiferae quondam prisca inter tempora gentes
|
45
|
Ausonium inuasere latus sedesque beatas
|
|
et metui peperere manu. mox impia bella
|
|
Tarpeius pater et capti sensere Quirites.
|
|
hic dum sollicitat donis et inania corda
|
|
ac fluxam morum gentem fouet armaque iungit,
|
50
|
iam consul uolucri praeuectus litora classe
|
|
Scipio Phocaicis sese referebat ab oris,
|
|
ingentisque duces, pelagi terraeque laborem
|
|
diuersum emensos, propiora pericula uallo
|
|
iungebant, magnaeque aderant primordia cladis.
|
55
|
namque ut, conlatis admoto consule castris,
|
|
sustulerat Fortuna moras, signumque furoris
|
|
accensae uiso poscebant hoste cohortes:
|
|
†debellata procul, quaecumque uocantur Hiberis,
|
|
ingenti Tyrius numerosa per agmina ductor
|
60
|
uoce sonat: non Pyrenen Rhodanumue ferocem
|
|
iussa aspernatos, Rutulam fumasse Saguntum,
|
|
raptum per Celtas iter, et, qua ponere gressum
|
|
Amphitryoniadae fuerit labor, isse sub armis
|
|
Poenorum turmas, equitemque per ardua uectum
|
65
|
insultasse iugo, et fremuisse hinnitibus Alpes.
|
|
Contra pulchra suos uocat ad discrimina consul:
|
|
'Hostem, miles, habes fractum ambustumque niuosis
|
|
cautibus atque aegre torpentia membra trahentem.
|
|
en age, qui sacros montis rupesque profundas
|
70
|
transiluit, discat quanto stet celsius arce
|
|
Herculea uallum, et maius sit scandere collis
|
|
an uestros rupisse globos. det inania famae,
|
|
dum magna fuso pugna retroque ruenti,
|
|
qua uentum est, obstent Alpes. super ardua ductum
|
75
|
huc egere dei, Latios ut sanguine finis
|
|
imbueret, tellusque hostilis conderet ossa.
|
|
scire libet, noua nunc nobis atque altera bellum
|
|
Carthago, anne eadem mittat, quae mersa sub aequor
|
|
Aegatis inter uasto iacet obruta ponto.'
|
80
|
Haec ait atque agmen Ticini flectit ad undas.
|
|
caeruleas Ticinus aquas et stagna uadoso
|
|
perspicuus seruat turbari nescia fundo
|
|
ac nitidum uiridi lente trahit amne liquorem.
|
|
uix credas labi: ripis tam mitis opacis
|
85
|
argutos inter uolucrum certamine cantus
|
|
somniferam ducit lucenti gurgite lympham.
|
|
Iamque sub extremum noctis fugientibus umbris
|
|
lux aderat, Somnusque suas confecerat horas.
|
|
explorare locos consul collisque propinqui
|
90
|
ingenium, et campis quae sit natura, parabat.
|
|
par studium Poeno similesque in pectore curae.
|
|
ergo aderant rapidis equitum comitantibus alis.
|
|
Verum ubi commoto docuerunt puluere nubes
|
|
hostem ferre gradum, et propius propiusque sonoro
|
95
|
quadrupedum cornu tellus gemit, ac simul acer
|
|
uincentum lituos hinnitus saeuit equorum,
|
|
'Arma, uiri, rapite arma, uiri,' dux instat uterque.
|
|
ambobus uelox uirtus geminusque cupido
|
|
laudis et ad pugnas Martemque insania concors.
|
100
|
Haud mora. iam tantum campi dirimebat ab ictu
|
|
quantum impulsa ualet comprendere lancea nodo,
|
|
cum subitum liquida non ullis nubibus aethra
|
|
augurium mentes oculosque ad sidera uertit.
|
|
accipiter medio tendens a limite solis
|
105
|
dilectas Veneri notasque ab honore Diones
|
|
turbabat uiolentus aues atque unguibus idem,
|
|
idem nunc rostro, duris nunc ictibus alae,
|
|
ter quinas dederat saeua inter uulnera leto.
|
|
nec finis satiesue, noui sed sanguinis ardor
|
110
|
gliscere, et urgebat trepidam iam caede priorum
|
|
incertamque fugae pluma labente columbam,
|
|
donec Phoebeo ueniens Iouis ales ab ortu
|
|
in tenuis tandem nubis dare terga coegit.
|
|
tum uictrix laetos signa ad Romana uolatus
|
115
|
conuertit, prolesque ducis qua parte decora
|
|
Scipio quassabat puerilibus arma lacertis,
|
|
clangorem bis terque dedit, rostroque coruscae
|
|
perstringens conum galeae se reddidit astris.
|
|
Exclamat Liger (huic superos sentire monentis
|
120
|
ars fuit ac penna monstrare futura magistra):
|
|
'Poene, bis octonos Italis in finibus annos
|
|
audaci similis uolucri sectabere pubem
|
|
Ausoniam multamque feres cum sanguine praedam.
|
|
sed compesce minas: renuit tibi Daunia regna
|
125
|
armiger ecce Iouis. nosco te, summe deorum:
|
|
adsis o firmesque tuae, pater, alitis omen.
|
|
nam tibi seruantur, ni uano cassa uolatu
|
|
mentitur superos praepes, postrema subactae
|
|
fata, puer, Libyae et maius Carthagine nomen.'
|
130
|
Contra laeta Bogus Tyrio canit omina regi,
|
|
et faustum accipitrem caesasque in nube uolucres
|
|
Aeneadis cladem et Veneris portendere genti.
|
|
tum dictis comitem contorquet primus in hostis
|
|
ceu suadente deo et fatorum conscius hastam.
|
135
|
illa uolans patuli longe per inania campi
|
|
ictum perdiderat spatio, ni fusus habenas
|
|
dum primae decus adfectat decerpere pugnae
|
|
obuia quadrupedis praeceps Catus ora tulisset.
|
|
sic elanguescens ac iam casura petitum
|
140
|
inuenit uulnus caedemque accepit ab hoste
|
|
cornus et oblatae stetit inter tempora frontis.
|
|
Incurrunt acies, magnoque fragore per aequor
|
|
suspendunt cuncti frenis sublime reductos
|
|
cornipedes ultroque ferunt. erectus in auras
|
145
|
it sonipes rapidaque uolans per aperta procella
|
|
tenuia uix summo uestigia puluere signat.
|
|
Boiorum ante alias Crixo duce mobilis ala
|
|
arietat in primos obicitque immania membra.
|
|
ipse tumens ataui Brenni se stirpe ferebat
|
150
|
Crixus et in titulos Capitolia capta trahebat,
|
|
Tarpeioque iugo demens et uertice sacro
|
|
pensantes aurum Celtas umbone gerebat.
|
|
colla uiri fuluo radiabant lactea torque,
|
|
auro uirgatae uestes, manicaeque rigebant
|
155
|
ex auro, et simili uibrabat crista metallo.
|
|
Sternitur impulsu uasto perculsa Camertum
|
|
prima phalanx, spissaeque ruunt conferta per arma
|
|
undae Boiorum: sociata examina densent
|
|
infandi Senones, conlisaque quadrupedantum
|
160
|
pectoribus toto uoluuntur corpora campo.
|
|
arua natant, altusque uirum cruor, altus equorum
|
|
lubrica belligerae sorbet uestigia turmae.
|
|
seminecum letum peragit grauis ungula pulsu
|
|
et circumuolitans taetros e sanguine rores
|
165
|
spargit humo miserisque suo lauit arma cruore.
|
|
spicula prima, puer, tumidi, Tyrrhene, Pelori
|
|
purpureo moriens uictricia sanguine tinguis.
|
|
nam tibi, dum stimulas cornu atque in proelia mentes
|
|
accendis renouasque uiros ad uulnera cantu,
|
170
|
haesit barbaricum sub anhelo gutture telum
|
|
et clausit raucum letali uulnere murmur.
|
|
at sonus extremo morientis fusus ab ore
|
|
flexa pererrauit mutis iam cornua labris.
|
|
Crixus Picentem Laurumque, nec eminus ambo,
|
175
|
sed gladio Laurum—Picenti rasilis hasta
|
|
ripis lecta Padi letum tulit. auia namque
|
|
dum petit ac laeuo meditatur fallere gyro,
|
|
hasta uiri femur et pariter per anhela uolantis
|
|
ilia sedit equi et geminam dedit horrida mortem.
|
180
|
idem sanguinea Venuli ceruice reuellens
|
|
sternit praecipitem tepido te, Farfare, telo
|
|
et te sub gelido nutritum, Tulle, Velino,
|
|
egregium Ausoniae decus ac memorabile nomen,
|
|
si dent fata moras aut seruent foedera Poeni,
|
185
|
tum Remulum atque, olim celeberrima nomina bello,
|
|
Tiburtis Magios Hispellatemque Metaurum
|
|
et Clanium dubia meditantem cuspide uulnus.
|
|
Nec locus est Tyriis belli pugnaeue, sed omnem
|
|
Celticus impleuit campum furor. inrita nulli
|
190
|
spicula torquentur, statque omne in corpore ferrum.
|
|
hic inter trepidos immane Quirinius audens,
|
|
cui fugere ignotum atque inuicta mente placebat
|
|
rebus in aduersis exceptum pectore letum,
|
|
cuspide flammat ecum ac dispergit gaesa lacerto,
|
195
|
si reserare uiam atque ad regem rumpere ferro
|
|
detur iter, certusque necis petit omnibus ausis,
|
|
quod nequeat sentire, decus. cadit inguine fosso
|
|
Teutalus, et uasto quatitur sub pondere tellus.
|
|
occumbit Sarmens, flauam qui ponere uictor
|
200
|
caesariem crinemque tibi, Gradiue, uouebat
|
|
auro certantem et rutilum sub uertice nodum.
|
|
sed Parcae intonsa non exaudita uouentem
|
|
ad manes traxere coma. per candida membra
|
|
it fumans cruor, et tellus perfusa rubescit.
|
205
|
at non tardatus iaculo occurrente Ligaunus
|
|
inruit aduersumque uiro rotat obuius ensem
|
|
et ferit insurgens, umero qua brachia lenti
|
|
adnectunt nerui, decisaque uulnere dextra
|
|
laxatis paulum moribunda pependit habenis,
|
210
|
dumque micans tremulo conatu lora retemptat,
|
|
flectentem adsuetos imitatur nescia frenos.
|
|
demetit auersi Vosegus tum colla, iubaque
|
|
suspensam portans galeam atque inclusa perempti
|
|
ora uiri, patrio diuos clamore salutat.
|
215
|
Dumque ea Gallorum populi dant funera campo,
|
|
accitas propere castris in proelia consul
|
|
raptabat turmas primusque ruebat in hostem
|
|
candenti sublimis equo. trahit undique lectum
|
|
diuitis Ausoniae iuuenem, Marsosque Coramque
|
220
|
Laurentumque decus iaculatoremque Sabellum
|
|
et Gradiuicolam celso de colle Tudertem
|
|
indutosque simul gentilia lina Faliscos,
|
|
quosque sub Herculeis †taciturno flumine muris
|
|
pomifera arua creant Anienicolae Catilli,
|
225
|
quosque in praegelidis duratos Hernica riuis
|
|
mittebant saxa et nebulosi rura Casini.
|
|
ibant in Martem terrae dominantis alumni
|
|
damnati superis nec iam reditura iuuentus.
|
|
Scipio qua medius pugnae uorat agmina uertex
|
230
|
infert cornipedem atque instinctus strage suorum
|
|
inferias caesis mactat Labarumque Padumque
|
|
et Caunum et multo uix fusum uulnere Breucum
|
|
Gorgoneoque Larum torquentem lumina uultu.
|
|
occidis et tristi, pugnax Lepontice, fato;
|
235
|
nam dum frena ferox obiecto corpore prensat
|
|
atque aequat celsus residentis consulis ora
|
|
ipse pedes, frontem in mediam grauis incidit ensis,
|
|
et diuisum umeris iacuit caput. at Batus, amens
|
|
qui luctatur equo parmaque incursibus obstat,
|
240
|
ictu quadrupedis fulua porrectus harena
|
|
elisa incussis amisit calcibus ora.
|
|
perfurit Ausonius turbata per aequora ductor,
|
|
ceu Geticus Boreas, totum cum sustulit imo
|
|
Icarium fundo uictor mare: nauita uasto
|
245
|
iactatur sparsus lacerata classe profundo,
|
|
cunctaque canenti perfunditur aequore Cyclas.
|
|
Crixus, ut in tenui spes exiguumque salutis,
|
|
. . . . . . . . . . . .
|
248a
|
armat contemptu mentem necis. horrida barba
|
249
|
sanguinea rutilat spuma, rictusque furentis
|
250
|
albet, et adfuso squalent a puluere crines.
|
|
inuadit Tarium uicino consule pugnas
|
|
miscentem saeuisque uirum circumtonat armis.
|
|
uoluitur ille solo; nam pronum effundit in armos
|
|
fata extrema ferens abies, rapiturque pauore
|
255
|
tractus equi uinctis conexa ad cingula membris.
|
|
longa cruor sparso linquit uestigia campo,
|
|
et tremulos cuspis ductus in puluere signat.
|
|
laudabat leti iuuenem egregiosque parabat
|
|
ulcisci consul manis, cum dira per auris
|
260
|
uox uenit, et Crixum ferri clamoribus audit,
|
|
haud notum uultu. surgit uiolentior ira
|
|
comminus atque oculos optato in corpore figit.
|
|
tum stimulans grato plausae ceruicis honore
|
|
cornipedem adloquitur: 'Vulgum Martemque minorem
|
265
|
mox, Gargane: uocant superi ad maiora. uidesne,
|
|
quantus eat Crixus? iam nunc tibi praemia pono
|
|
illum Sidonio fulgentem ardore tapeta,
|
|
barbaricum decus, et fuluis donabere frenis.'
|
|
sic fatus, magno Crixum clamore ciebat
|
270
|
in pugnam ac uacuo poscebat proelia campo.
|
|
nec detractantem par ira accenderat hostem.
|
|
ut iussae cessere retro spatiumque dederunt
|
|
hinc atque hinc alae et medio stetit aequore pugna,
|
|
quantus Phlegraeis Telluris alumnus in aruis
|
275
|
mouit signa Mimas caelumque exterruit armis,
|
|
tantus semifero Crixus sub pectore murmur
|
|
torquet et horrisonis ululatibus erigit iras:
|
|
'Nemone incensae captaeque superfuit urbi,
|
|
ut tibi, quas Brenni populus ferremus in arma,
|
280
|
narraret, dextras? disce en nunc' inquit et una
|
|
contorquet nodis et obusto robore diram
|
|
uel portas quassare trabem. sonat illa tremendum,
|
|
at nimio iactu seruasse improuida campi
|
|
distantis spatium propiorem transuolat hostem.
|
285
|
cui consul: 'Ferre haec umbris proauoque memento,
|
|
quam procul occumbas Tarpeia sede, tibique
|
|
haud licitum sacri Capitolia cernere montis.'
|
|
tum nodo cursuque leui simul adiuuat hastam,
|
|
dignum mole uiri nisus. fugit illa per oras
|
290
|
multiplicis lini subtextaque tegmina neruis
|
|
atque altum tota metitur cuspide pectus.
|
|
procumbit lata porrectus in arua ruina,
|
|
et percussa gemit tellus ingentibus armis.
|
|
haud aliter structo Tyrrhena ad litora saxo
|
295
|
pugnatura fretis subter caecisque procellis,
|
|
pila immane sonans impingitur ardua ponto:
|
|
immugit Nereus, diuisaque caerula pulsu
|
|
inlisum accipiunt irata sub aequora montem.
|
|
ductore amisso pedibus se credere Celtae:
|
300
|
una spes anima tantusque pependerat ardor.
|
|
ac ueluti, summo uenator densa Picano
|
|
cum lustra exagitat spissisque cubilibus atram
|
|
immittit passim dumosa per inuia pestem,
|
|
dum tacitas uires et flammam colligit ignis,
|
305
|
nigranti piceus sensim caligine uertex
|
|
uoluitur et pingui contorquet nubila fumo:
|
|
mox subita in toto lucent incendia monte,
|
|
fit sonitus, fugere ferae, fugere uolucres,
|
|
atque ima longe trepidant in ualle iuuencae.
|
310
|
At Mago, ut uertisse globos primumque laborem,
|
|
qui solus genti est, cas<s>um uidet, arma suorum
|
|
ac patrium in pugnas equitem uocat. undique nudi
|
|
adsiliunt frenis infrenatique manipli.
|
|
nunc Itali in tergum uersis referuntur habenis,
|
315
|
nunc rursus Tyrias retro pauor auehit alas,
|
|
aut illi dextros lunatis flexibus orbes,
|
|
aut illi laeuos sinuant in cornua gyros.
|
|
texunt alterno glomerata uolumina cursu
|
|
atque eadem refuga cedentes arte resoluunt.
|
320
|
hac pontum uice, ubi exercet discordia uentos,
|
|
fert Boreas Eurusque refert molemque profundi
|
|
nunc huc alterno, nunc illuc, flamine gestant.
|
|
Aduolat aurato praefulgens murice ductor
|
|
Sidonius, circaque Metus Terrorque Furorque.
|
325
|
isque ubi Callaici radiantem tegminis orbem
|
|
extulit et magno percussit lumine campos,
|
|
spes uirtusque cadunt, trepidaque a mente recedit
|
|
uertere terga pudor, nec leti cura decori,
|
|
sed fugere infixum est, terraeque optantur hiatus.
|
330
|
sic, ubi Caucaseis tigris se protulit antris,
|
|
linquuntur campi, et tutas petit omne latebras
|
|
turbatum insano uultu pecus: illa pererrat
|
|
desertas uictrix uallis, iamque ora reducto
|
|
paulatim nudat rictu, ut praesentia mandens
|
335
|
corpora, et immani stragem meditatur hiatu.
|
|
non illum Metabus, non illum celsior Vfens
|
|
euasere tamen, quamuis hic alite planta,
|
|
hic ope cornipedis totis ferretur habenis.
|
|
nam Metabum ad manis demisit cuspide fulgens
|
340
|
fraxinus, Vfentem conlapsum poplite caeso
|
|
ensis obit laudemque pedum cum sanguine ademit.
|
|
iamque dedit leto Sthenium Laurumque domoque
|
|
Collinum gelida, uiridi quem Fucinus antro
|
|
nutrierat dederatque lacum tramittere nando.
|
345
|
fit socius leti coniecta Massicus hasta,
|
|
uitiferi sacro generatus uertice montis
|
|
et Liris nutritus aquis, qui f<r>onte quieta
|
|
dissimulat cursum ac nullo mutabilis imbri
|
|
perstringit tacitas gemmanti gurgite ripas.
|
350
|
[exoritur rabies caedum, ac uix tela furori
|
|
sufficiunt. teritur iunctis umbonibus umbo,
|
|
pesque pedem premit, et nutantes casside cristae
|
|
hostilem tremulo pulsant conamine frontem.]
|
|
Tergemini primam ante aciem fera proelia fratres
|
355
|
miscebant, quos Ledaeo Sidonia Barce
|
|
Xant<h>ippo felix uteri inter bella crearat.
|
|
res Graiae ductorque parens ac nobile Amyclae
|
|
nomen et iniectus Spartanis colla catenis
|
|
Regulus inflabant ueteri praecordia fama.
|
360
|
Marte probare genus factisque Lacona parentem
|
|
ardebant gelidosque dehinc inuisere montis
|
|
Taygeta et tandem bellis innare subactis
|
|
Eurotan patrium ritusque uidere Lycurgi.
|
|
sed Spartam penetrare deus fratresque negarunt
|
365
|
Ausonii, totidem numero, quos miserat altis
|
|
Egeriae genitos immitis Aricia lucis,
|
|
aetatis mentisque pares; at non dabat ultra
|
|
Clotho dura lacus aramque uidere Dianae.
|
|
namque ut in aduersos impacti turbine pugnae
|
370
|
Eumachus et Critias et laetus nomine patris
|
|
Xanthippus iunxere gradus, (ceu bella leones
|
|
inter se furibunda mouent et murmure anhelo
|
|
squalentis campos ac longa mapalia complent:
|
|
omnis in occultas rupis atque auia pernix
|
375
|
Maurus saxa fugit, coniunxque Libyssa profuso
|
|
uagitum cohibens suspendit ab ubere natos;
|
|
illi dira fremunt, perfractaque in ore cruento
|
|
ossa sonant, pugnantque feri<s> sub dentibus artus)
|
|
haud secus Egeriae pubes, hinc Virbius acer,
|
380
|
hinc Capys, adsiliunt paribusque Albanus in armis.
|
|
subsidens paulum perfossa proruit aluo
|
|
Albanum Critias: ast illi cuncta repente
|
|
implerunt clipeum miserando uis<c>era lapsu.
|
|
Eumachus inde Capyn—sed tota mole tenebat
|
385
|
ceu fixum membris tegimen; tamen improbus ensis
|
|
adnexam parmae decidit uulnere laeuam,
|
|
inque suo pressa est non reddens tegmina nisu
|
|
infelix manus atque haesit labentibus armis.
|
|
ultima restabat fusis iam palma duobus
|
390
|
Virbius. huic trepidos simulanti ducere gressus
|
|
Xanthippus gladio, rigida cadit Eumachus hasta,
|
|
et tandem aequatae geminato funere pugnae.
|
|
inde alterna uiris transegit pectora mucro,
|
|
inque uicem erepta posuerunt proelia uita.
|
395
|
felices leti, pietas quos addidit umbris!
|
|
optabunt similes uenientia saecula fratres,
|
|
aeternumque decus memori celebrabitur aeuo,
|
|
si modo ferre diem serosque uidere nepotes
|
|
carmina nostra ualent, nec famam inuidit Apollo.
|
400
|
At consul toto palantis aequore turmas
|
|
uoce tenet, dum uoce uiget: 'Quo signa refertis?
|
|
quis uos heu uobis pauor abstulit? horrida primi
|
|
si sors uisa loci pugnaeque lacessere frontem,
|
|
post me state uiri et pulsa formidine tantum
|
405
|
aspicite! has dextras capti genuere parentes
|
|
quas fugitis. quae spes uictis? Alpesne petemus?
|
|
ipsam turrigero portantem uertice muros
|
|
credite summissas Romam nunc tendere palmas.
|
|
natorum passim raptus caedemque parentum
|
410
|
Vestalisque focos extingui sanguine cerno.
|
|
hoc arcete nefas!' postquam inter talia crebro
|
|
clamore obtusae crassoque a puluere fauces,
|
|
hinc laeua frenos, hinc dextra corripit arma
|
|
et latum obiectat pectus strictumque minatur
|
415
|
nunc sibi, nunc trepidis, ni restent, comminus ensem.
|
|
Quas acies alto genitor dum spectat Olympo,
|
|
consulis egregii mouere pericula mentem.
|
|
Gradiuum uocat et patrio sic ore profatur:
|
|
'Magnanimi me, nate, uiri, ni bella capessis
|
420
|
haud dubie extremus, terret labor: eripe pugnae
|
|
ardentem, oblitumque sui dulcedine caedum
|
|
siste ducem Libyae; nam plus petit improbus uno
|
|
consulis exitio tota quam strage cadentum.
|
|
praeterea, cernis, tenerae qui proelia dextrae
|
425
|
iam credit puer atque annos transcendere factis
|
|
molitur longumque putat pubescere bello,
|
|
te duce primitias pugnae, te magna magistro
|
|
audeat et primum hoc uincat, seruasse parentem.'
|
|
Haec rerum sator. at Mauors in proelia currus
|
430
|
Odrysia tellure uocat. tum fulminis atri
|
|
spargentem flammas clipeum galeamque deorum
|
|
haud ulli facilem multoque labore Cyclopum
|
|
sudatum thoraca capit quassatque per auras
|
|
Titanum bello satiatam sanguinis hastam
|
435
|
atque implet curru campos. exercitus una
|
|
Irarum Eumenidesque simul letique cruenti
|
|
innumerae facies, frenisque operata regendis
|
|
quadriiugos atro stimulat Bellona flagello.
|
|
fertur ab immenso tempestas horrida caelo
|
440
|
nigrantisque globos et turbida nubila torquens
|
|
inuoluit terras. quatitur Saturnia sedes
|
|
ingressu tremefacta dei, ripasque relinquit
|
|
audito curru fontique relabitur amnis.
|
|
Ductorem Ausonium telis Garamantica pubes
|
445
|
cinxerat et Tyrio regi noua dona parabat
|
|
armorum spolium ac rorantia consulis ora.
|
|
stabat Fortunae non cedere certus et acri
|
|
mole retorquebat crudescens caedibus hastas,
|
|
iamque suo, iamque hostili perfusa cruore
|
450
|
membra madent, cecidere iubae, gyroque per orbem
|
|
artato Garamas iaculis propioribus instat
|
|
†et librat saeua coniectum cuspide ferrum.
|
|
hic puer ut patrio defixum corpore telum
|
|
conspexit, maduere genae, subitoque trementem
|
455
|
corripuit pallor, gemitumque ad sidera rupit.
|
|
bis conatus erat praecurrere fata parentis
|
|
conuersa in semet dextra, bis transtulit iras
|
|
in Poenos Mauors. fertur per tela, per hostis
|
|
intrepidus puer et Gradiuum passibus aequat.
|
460
|
continuo cessere globi, latusque repente
|
|
apparet campo limes. metit agmina tectus
|
|
caelesti clipeo et sternit super arma iacentum
|
|
corporaque auctorem teli multasque paternos
|
|
ante oculos animas, optata piacula, mactat.
|
465
|
tunc rapta propere duris ex ossibus hasta
|
|
innixum ceruice ferens umeroque parentem
|
|
emicat. attonitae tanta ad spectacula turmae
|
|
tela tenent, ceditque loco Libys asper, et omnis
|
|
late cedit Hiber, pietasque insignis et aetas
|
470
|
belligeris fecit miranda silentia campis.
|
|
tum celso e curru Mauors 'Carthaginis arces
|
|
excindes' inquit 'Tyriosque ad foedera coges.
|
|
nulla tamen longo tanta exorietur in aeuo
|
|
lux tibi, care puer. macte, o macte indole sacra,
|
475
|
uera Iouis proles. et adhuc maiora supersunt,
|
|
sed nequeunt meliora dari.' tum nubila Mauors
|
|
aetheraque emenso terras iam sole capessit,
|
|
et fessas acies castris clausere tenebrae.
|
|
Condebat noctem deuexo Cynthia curru
|
480
|
fraternis adflata rotis, et ab aequore Eoo
|
|
surgebant roseae media inter caerula flammae.
|
|
at consul tristis campos Poenisque secundam
|
|
planitiem metuens Trebiam collisque petebat.
|
|
iamque dies rapti cursu nauoque labore,
|
485
|
et medio abruptus fluitabat in amne solutis
|
|
pons uinclis, qui Dardanium trauexerat agmen,
|
|
Eridani rapidas aderat cum Poenus ad undas.
|
|
dumque uada et mollis aditus per deuia flexo
|
|
circuitu petit et stagni languentia quaerit,
|
490
|
interdum rapta uicinis saltibus alno
|
|
flumineam texit, qua trauehat agmina, classem:
|
|
ecce aderat Trebiaeque simul uicina tenebat
|
|
Trinacrio accitus per caerula longa Peloro,
|
|
Gracchorum proles, consul. gens inclita magno
|
495
|
atque animosa uiro, multusque in imagine claris
|
|
praefulgebat auus titulis bellique domique.
|
|
Nec Poeni positis trans amnem in gramine castris
|
|
deerant. namque animos stimulabant prospera rerum
|
|
increpitansque super ductor: 'Quis tertius urbi
|
500
|
iam superest consul? quaenam altera restat in armis
|
|
Sicania? en omnes Latiae Daunique nepotum
|
|
conuenere manus. feriant nunc foedera mecum
|
|
ductores Italum ac leges et pacta reposcant.
|
|
at tu, donata tela inter Martia luce,
|
505
|
infelix animae, sic, sic uiuasque tuoque
|
|
des iterum hanc laudem nato; nec fine sub aeui
|
|
oppetere in bello detur, cum fata uocabunt.
|
|
pugnantem cecidisse meum est.' haec personat ardens.
|
|
inde leui iaculo Massylumque impiger alis
|
510
|
castra sub ipsa datis inritat et elicit hostem.
|
|
Nec Latius uallo miles debere salutem
|
|
fas putat aut clausas pulsari cuspide portas.
|
|
erumpunt, cunctisque prior uolat aggere aperto
|
|
degener haud Gracchis consul. quatit aura comantis
|
515
|
cassidis Auruncae cristas, umeroque refulget
|
|
sanguinei patrium saguli decus. agmina magno
|
|
respectans clamore uocat, quaque obuia densos
|
|
artat turba globos rumpens iter aequore fertur,
|
|
ut torrens celsi praeceps e uertice Pindi
|
520
|
cum sonitu ruit in campos magnoque fragore
|
|
auulsum montis uoluit latus: obuia passim
|
|
armenta immanesque ferae siluaeque trahuntur,
|
|
spumea saxosis clamat conuallibus unda.
|
|
Non, mihi Maeoniae redeat si gloria linguae
|
525
|
centenasque pater det Phoebus fundere uoces,
|
|
tot caedes proferre queam, quot dextera magni
|
|
consulis aut contra Tyriae furor edidit irae.
|
|
Murranum ductor Libyae, ductorque Phalantum
|
|
Ausonius, gnaros belli ueteresque laborum,
|
530
|
alter in alterius fuderunt comminus ore.
|
|
monte procelloso Murranum miserat Anxur,
|
|
Tritonis †niueo te sacra, Phalante, profundo.
|
|
ut primum insigni fulsit uelamine consul,
|
|
quamquam orbus partem uisus unoque Cupencus
|
535
|
lumine sufficiens bellis citat improbus hastam
|
|
et summae figit tremebundam margine parmae.
|
|
cui consul (namque ira coquit): 'Pone, improbe, quicquid
|
|
restat in ore fero et truncata fronte relucet.'
|
|
sic ait intorquens derecto turbine robur
|
540
|
et dirum tota tramittit cuspide lumen.
|
|
nec leuior dextra generatus Hamilcare saeuit.
|
|
huic cadit infelix niueis Varenus in armis,
|
|
Meuanas Varenus, arat cui diuitis uber
|
|
campi Fulginia et patulis Clitumnus in aruis
|
545
|
candentis gelido perfundit flumine tauros.
|
|
sed tristes superi, atque ingrata maxima cura
|
|
uictima Tarpeio frustra nutrita Tonanti.
|
|
instat Hiber leuis et leuior discurrere Maurus.
|
|
hinc pila, hinc Libycae certant subtexere cornus
|
550
|
densa nube polum, quantumque interiacet aequi
|
|
ad ripas campi, tantum uibrantia condunt
|
|
tela, nec artatis locus est in morte cadendi.
|
|
Allius, Argyripa Daunique profectus ab aruis
|
|
uenator, rudibus iaculis et Iapyge campum
|
555
|
persultabat equo, mediosque inuectus in hostis,
|
|
Apula non uana torquebat spicula dextra.
|
|
huic horret thorax Samnitis pellibus ursae,
|
|
et galea annosi uallatur dentibus apri.
|
|
uerum ubi turbantem, solo ceu lustra pererret
|
560
|
in nemore aut agitet Gargano terga ferarum,
|
|
hinc Mago, hinc saeuus pariter uidere Maharbal,
|
|
ut subigente fame diuersis rupibus ursi
|
|
inuadunt trepidum gemina inter proelia taurum,
|
|
nec partem praedae patitur furor, haud secus acer
|
565
|
hinc atque hinc iaculo deuoluitur Allius acto:
|
|
it stridens per utrumque latus Maurusia taxus.
|
|
obuia tum medio sonuerunt spicula corde,
|
|
incertumque fuit, letum cui cederet hastae.
|
|
et iam dispersis Romana per agmina signis
|
570
|
palantis agit ad ripas, miserabile, Poenus
|
|
impellens trepidos fluuioque immergere certat.
|
|
Tum Trebia infausto noua proelia gurgite fessis
|
|
incohat ac precibus Iunonis suscitat undas.
|
|
haurit subsidens fugientum corpora tellus
|
575
|
infidaque soli frustrata uoragine sorbet.
|
|
nec niti lentoque datur conuellere limo
|
|
mersa pedum penitus uestigia: labe tenaci
|
|
haerent deuincti gressus, resolutaque ripa
|
|
implicat aut caeca prosternit fraude paludis.
|
580
|
iamque alius super atque alius per lubrica surgens
|
|
dum sibi quisque uiam per inextricabile litus
|
|
praeripit et putri luctatur caespite, lapsi
|
|
occumbunt seseque sua pressere ruina.
|
|
ille celer nandi iamiamque adprendere tuta
|
585
|
dum parat et celso conisus corpore prensat
|
|
gramina summa manu liquidisque emergit ab undis,
|
|
contorta ripae pendens adfigitur hasta.
|
|
hic hostem orbatus telo complectitur ulnis
|
|
luctantemque uado permixta morte coercet.
|
590
|
mille simul leti facies. Ligus occidit aruis,
|
|
sed proiecta uiri lymphis fluuialibus ora
|
|
sanguineum hauserunt longis singultibus amnem.
|
|
enabat tandem medio uix gurgite pulcher
|
|
Irpinus sociumque manus clamore uocabat,
|
595
|
cum rapidis inlatus aquis et uulnere multo
|
|
impulit asper equus fessumque sub aequora mersit.
|
|
Accumula<t> clades subito conspecta per undas
|
|
uis elephantorum turrito concita dorso.
|
|
namque uadis rapitur praeceps, ceu proruta cautes
|
600
|
auulsi montis, Trebiamque insueta timentem
|
|
prae se pectore agit spumantique incubat alueo.
|
|
explorant aduersa uiros, perque aspera duro
|
|
nititur ad laudem uirtus interrita cliuo.
|
|
namque inhonoratam Fibrenus perdere mortem
|
605
|
et famae nudam impatiens 'Spectabimur,' inquit
|
|
'nec, Fortuna, meum condes sub gurgite letum.
|
|
experiar, sitne in terris, domitare quod ensis
|
|
non queat Ausonius Tyrrhenaue permeet hasta.'
|
|
tum iacit adsurgens dextroque in lumine sistit
|
610
|
spicula saeua ferae telumque in uulnere linquit.
|
|
stridore horrisono penetrantem cuspidis ictum
|
|
belua prosequitur laceramque cruore profuso
|
|
attollit frontem ac lapso dat terga magistro.
|
|
tum uero inuadunt iaculis crebraque sagitta,
|
615
|
ausi iam sperare necem, immensosque per armos
|
|
et laterum extentus uenit atra cuspide uulnus.
|
|
stat multa in tergo et nigranti lancea dorso,
|
|
ac siluam ingentem concusso corpore uibrat,
|
|
donec consumptis longo certamine telis
|
620
|
concidit et clausit magna uada pressa ruina.
|
|
Ecce per aduersum, quamquam tardata morantur
|
|
uulnere membra uirum, subit implacabilis amnem
|
|
Scipio et innumeris infestat caedibus hostem.
|
|
corporibus clipeisque simul galeisque cadentum
|
625
|
contegitur Trebia, et uix cernere linquitur undas.
|
|
Mazaeus iaculo, Gestar prosternitur ense,
|
|
tum Pelopeus auis Cyrenes incola Thelgon.
|
|
huic torquet rapido correptum e gurgite pilum
|
|
et quantum longo ferri tenuata rigore
|
630
|
procedit cuspis per hiantia transigit ora.
|
|
pulsati ligno sonuere in uulnere dentes.
|
|
nec leto quaesita quies: turgentia membra
|
|
Eridano Trebia, Eridanus dedit aequoris undis.
|
|
tu quoque, Thapse, cadis, tumulo post fata negato.
|
635
|
quid domus Hesperidum aut luci iuuere dearum,
|
|
fuluos aurifera seruantes arbore ramos?
|
|
Intumuit Trebia et stagnis se sustulit imis
|
|
iamque ferox totum propellit gurgite fontem
|
|
atque omnis torquet uires. furit unda sonoris
|
640
|
uerticibus, sequiturque nouus cum murmure torrens.
|
|
sensit et accensa ductor uiolentius ira
|
|
'Magnas, o Trebia, et meritas mihi, perfide, poenas
|
|
exsolues:' inquit 'lacerum per Gallica riuis
|
|
dispergam rura atque amnis tibi nomina demam,
|
645
|
quoque aperis te fonte, premam, nec tangere ripas
|
|
inlabique Pado dabitur. quaenam ista repente
|
|
Sidonium, infelix, rabies te reddidit amnem?'
|
|
Talia iactantem consurgens agger aquarum
|
|
impulit atque umeros curuato gurgite pressit.
|
650
|
arduus aduersa mole incurrentibus undis
|
|
stat ductor clipeoque ruentem sustulit amnem.
|
|
necnon a tergo fluctus stridente procella
|
|
spumeus inrorat summas aspergine cristas.
|
|
ire uadis stabilemque uetat defigere gressum
|
655
|
subducta tellure deus, percussaque longe
|
|
raucum saxa sonant, undaeque ad bella parentis
|
|
excitae pugnant, et ripas perdidit amnis.
|
|
tum madidos crinis et glauca fronde reuinctum
|
|
attollit cum uoce caput: 'Poenasne superbas
|
660
|
insuper et nomen Trebiae delere minaris,
|
|
o regnis inimice meis? quot corpora porto
|
|
dextra fusa tua! clipeis galeisque uirorum,
|
|
quos mactas, artatus iter cursumque reliqui.
|
|
caede, uides, stagna alta rubent retroque feruntur.
|
665
|
adde modum dextrae aut campis incumbe propinquis.'
|
|
Haec, Venere adiuncta, tumulo spectabat ab alto
|
|
Mulciber obscurae tectus caligine nubis,
|
|
ingrauat ad caelum sublatis Scipio palmis:
|
|
'Di patrii, quorum auspiciis stat Dardana Roma,
|
670
|
talin me leto tanta inter proelia nuper
|
|
seruastis? fortine animam hanc excindere dextra
|
|
indignum est uisum? redde o me, nate, periclis,
|
|
redde hosti! liceat bellanti accersere mortem
|
|
quam patriae fratrique probem.' tum percita dictis
|
675
|
ingemuit Venus et rapidas derexit in amnem
|
|
coniugis inuicti uires. agit undique flammas
|
|
dispersus ripis ignis multosque per annos
|
|
nutritas fluuio populatur feruidus umbras.
|
|
uritur omne nemus, lucosque effusus in altos
|
680
|
immissis crepitat uictor Vulcanus habenis.
|
|
iamque ambusta comas abies, iam pinus et alni,
|
|
iam solo restans trunco dimisit in altum
|
|
populus adsuetas ramis habitare uolucres.
|
|
flamma uorax imo penitus de gurgite tractos
|
685
|
absorbet latices, saeuoque urgente uapore
|
|
siccus inarescit ripis cruor. horrida late
|
|
scinditur in rimas et hiatu rupta dehiscit
|
|
tellus, ac stagnis altae sedere fauillae.
|
|
Miratur pater aeternos cessare repente
|
690
|
Eridanus cursus, Nympharumque intima maestus
|
|
impleuit chorus attonitis ululatibus antra.
|
|
ter caput ambustum conantem attollere iacta
|
|
lampade Vulcanus mersit fumantibus undis,
|
|
ter correpta dei crines nudauit harundo.
|
695
|
tum demum admissae uoces et uota precantis,
|
|
orantique datum ripas seruare prioris,
|
|
ac tandem a Trebia reuocauit Scipio fessas
|
|
munitum in collem Graccho comitante cohortes.
|
|
at Poenus multo fluuium ueneratus honore
|
700
|
gramineas undis statuit socialibus aras,
|
|
nescius heu, quanto superi maiora mouerent,
|
|
et quos Ausoniae luctus, Trasimenne, parares.
|
|
Boiorum nuper populos turbauerat armis
|
|
Flaminius, facilisque uiro tum gloria belli,
|
705
|
corde leuem atque astus inopem contundere gentem.
|
|
sed labor haud idem Tyrio certasse tyranno.
|
|
hunc laeuis urbi genitum ad fatalia damna
|
|
ominibus parat imperio Saturnia fesso
|
|
ductorem dignumque uirum ueniente ruina.
|
710
|
inde ubi prima dies iuris, clauumque regendae
|
|
inuasit patriae, ac sub nutu castra fuere,
|
|
ut pelagi rudis et pontum tractare per artem
|
|
nescius, accepit miserae si iura carinae,
|
|
uentorum tenet ipse uicem cunctisque procellis
|
715
|
dat iactare ratem: fertur uaga gurgite puppis
|
|
ipsius in scopulos dextra impellente magistri—
|
|
ergo agitur raptis praeceps exercitus armis
|
|
Lydorum <in> populos sedemque ab origine prisci
|
|
sacratam Corythi iunctosque a sanguine auorum
|
720
|
Maeonios Italis permixta stirpe colonos.
|
|
Nec regem Afrorum noscenda ad coepta moratur
|
|
laude super tanta monitor deus. omnia somni
|
|
condiderant aegrisque dabant obliuia curis,
|
|
cum Iuno in stagni numen conuersa propinqui
|
725
|
et madidae frontis crinis circumdata fronde
|
|
populea stimulat subitis praecordia curis
|
|
ac rumpit ducis haud spernenda uoce quietem:
|
|
'O felix famae et Latio lacrimabile nomen
|
|
Hannibal, Ausoniae si te Fortuna creasset
|
730
|
ad magnos uenture deos, cur fata tenemus?
|
|
pelle moras. breuis est magni Fortuna fauoris.
|
|
quantum uouisti, cum Dardana bella parenti
|
|
iurares, fluet Ausonio tibi corpore tantum
|
|
sanguinis, et patrias satiabis caedibus umbras.
|
735
|
nobis persolues meritos securus honores.
|
|
namque ego sum celsis quem cinctum montibus ambit
|
|
Tmolo missa manus, stagnis Trasimennus opacis.'
|
|
His agitur monitis et laetam numine pubem
|
|
protinus aerii praeceps rapit aggere montis.
|
740
|
horrebat glacie saxa inter lubrica summo
|
|
piniferum caelo miscens caput Apenninus.
|
|
condiderat nix alta trabes, et uertice celso
|
|
canus apex stricta surgebat ad astra pruina.
|
|
ire iubet. prior extingui labique uidetur
|
745
|
gloria, post Alpes si stetur montibus ullis.
|
|
scandunt praerupti nimbosa cacumina saxi.
|
|
nec superasse iugum finit mulcetue laborem:
|
|
plana natant, putrique gelu liquentibus undis
|
|
inuia limosa restagnant arua palude.
|
750
|
iamque ducis nudus tanta inter inhospita uertex
|
|
saeuitia quatitur caeli, manante per ora
|
|
perque genas oculo. facilis spreuisse medentis
|
|
optatum bene credit emi quocumque periclo
|
|
bellandi tempus. non frontis parcit honori,
|
755
|
dum ne perdat iter, non cetera membra moratur
|
|
in pretium belli dare, si uictoria poscat,
|
|
satque putat lucis, Capitolia cernere uictor
|
|
qua petat atque Italum feriat qua comminus hostem.
|
|
talia perpessi tandem inter saeua locorum
|
760
|
optatos uenere lacus, ubi deinde per arma
|
|
sumeret amissi numerosa piacula uisus.
|
|
Ecce autem patres aderant Carthagine missi.
|
|
causa uiae non parua uiris, nec laeta ferebant.
|
|
mos fuit in populis, quos condidit aduena Dido,
|
765
|
poscere caede deos ueniam ac flagrantibus aris
|
|
(infandum dictu) paruos imponere natos.
|
|
urna reducebat miserandos annua casus
|
|
sacra Thoanteae ritusque imitata Dianae.
|
|
cui fato sortique deum de more petebat
|
770
|
Hannibalis prolem discors antiquitus Hannon.
|
|
sed propior metus armati ductoris ab ira
|
|
et magna ante oculos stabat redeuntis imago.
|
|
asperat haec, foedata genas lacerataque crinis,
|
|
atque urbem complet maesti clamoris Imilce,
|
775
|
Edonis ut Pangaea super trieteride mota
|
|
it iuga et inclusum suspirat pectore Bacchum.
|
|
ergo inter Tyrias, facibus ceu subdita, matres
|
|
clamat: 'Io coniunx, quocumque in cardine mundi
|
|
bella moues, huc signa refer. uiolentior hic est,
|
780
|
hic hostis propior. tu nunc fortasse sub ipsis
|
|
urbis Dardaniae muris uibrantia tela
|
|
excipis intrepidus clipeo saeuamque coruscans
|
|
lampada Tarpeis infers incendia tectis.
|
|
interea tibi prima domus atque unica proles
|
785
|
heu gremio in patriae Stygias raptatur ad aras.
|
|
i nunc, Ausonios ferro populare penates
|
|
et uetitas molire uias. i, pacta resigna
|
|
per cunctos iurata deos. sic praemia reddit
|
|
Carthago et talis iam nunc tibi soluit honores.
|
790
|
quae porro haec pietas delubra aspergere tabo?
|
|
heu primae scelerum causae mortalibus aegris,
|
|
naturam nescire deum! iusta ite precari
|
|
ture pio caedumque feros auertite ritus.
|
|
mite et cognatum est homini deus. hactenus, oro,
|
795
|
sit satis ante aras caesos uidisse iuuencos.
|
|
aut si uelle nefas superos fixumque sedetque,
|
|
me, me, quae genui, uestris absumite uotis.
|
|
cur spoliare iuuat Libycas hac indole terras?
|
|
an flendae magis Aegates et mersa profundo
|
800
|
Punica regna forent, olim si sorte cruenta
|
|
esset tanta mei uirtus praerepta mariti?'
|
|
haec dubios uario diuumque hominisque timore
|
|
ad cauta inlexere patres, ipsique relictum
|
|
abnueret sortem an superum pareret honori.
|
805
|
tum uero trepidare metu uix compos Imilce,
|
|
magnanimi metuens immitia corda mariti.
|
|
His auide auditis ductor sic deinde profatur:
|
|
'Quid tibi pro tanto non impar munere soluat
|
|
Hannibal aequatus superis? quae praemia digna
|
810
|
inueniam, Carthago parens? noctemque diemque
|
|
arma feram, templisque tuis hinc plurima faxo
|
|
hostia ab Ausonio ueniat generosa Quirino.
|
|
at puer armorum et belli seruabitur heres.
|
|
spes, o nate, meae Tyriarumque unica rerum,
|
815
|
Hesperia minitante, salus, terraque fretoque
|
|
certare Aeneadis dum stabit uita memento.
|
|
perge (patent Alpes) nostroque incumbe labori.
|
|
uos quoque, di patrii, quorum delubra piantur
|
|
caedibus atque coli gaudent formidine matrum,
|
820
|
huc laetos uultus totasque aduertite mentes.
|
|
namque paro sacra et maioris molior aras.
|
|
tu, Mago, aduersi conside in uertice montis,
|
|
tu laeuos propior collis accede, Choaspe,
|
|
ad claustra et fauces ducat per opaca Sychaeus.
|
825
|
ast ego te, Trasimenne, uago cum milite praeceps
|
|
lustrabo et superis quaeram libamina belli.
|
|
namque haud parua deus promissis spondet apertis,
|
|
quae spectata, uiri, patriam referatis in urbem.'
|
|