LIBER QVINTVS
|
|
Ceperat Etruscos occulto milite colles
|
5.1
|
Sidonius ductor perque alta silentia noctis
|
|
siluarum anfractus caecis insederat armis.
|
|
at parte e laeua restagnans gurgite uasto
|
|
effigiem in pelagi lacus umectabat inerti<s>
|
5
|
et late multo foedabat proxima limo.
|
|
quae uada Faunigenae regnata antiquitus Arno
|
|
nunc uoluente die Trasimenni nomina seruant.
|
|
Lydius huic genitor, <T>moli decus, aequore longo
|
|
Maeoniam quondam in Latias aduexerat oras
|
10
|
Tyrrhenus pubem dederatque uocabula terris.
|
|
isque insueta tubae monstrauit murmura primus
|
|
gentibus et bellis ignaua silentia rupit,
|
|
nec modicus uoti natum ad maiora fouebat.
|
|
uerum ardens puero castumque exuta pudorem
|
15
|
(nam forma certare deis, Trasimenne, ualeres)
|
|
litore correptum stagnis demisit Agylle,
|
|
flore capi iuuenem primaeuo lubrica mentem
|
|
nympha nec Idalia lenta incaluisse sagitta.
|
|
solatae uiridi penitus fouere sub antro
|
20
|
Naides amplexus undosaque regna trementem.
|
|
hinc dotale lacus nomen, lateque Hymenaeo
|
|
conscia lasciuo Trasimennus dicitur unda.
|
|
Et iam curriculo nigram nox roscida metam
|
|
stringebat, nec se thalamis Tithonia coniunx
|
25
|
protulerat stabatque nitens in limine primo,
|
|
cum minus abnuerit noctem desisse uiator
|
|
quam coepisse diem: consul carpebat iniquas,
|
|
praegrediens signa ipsa, uias, omnisque ruebat
|
|
mixtus eques nec discretis leuia arma maniplis
|
30
|
insertique globo pedites, et inutile Marti
|
|
lixarum uulgus praesago cuncta tumultu
|
|
implere, et pugnam fugientum more petebant.
|
|
tum super ipse lacus densam caligine caeca
|
|
exhalans nebulam late corruperat omnem
|
35
|
prospectum miseris, atque atrae noctis amictu
|
|
squalebat pressum picea inter nubila caelum.
|
|
nec Poenum liquere doli: sedet ense reposto
|
|
abditus et nullis properantem occursibus arcet.
|
|
ire datur, longeque patet ceu pace quieta
|
40
|
incustoditum, mox inremeabile, litus.
|
|
namque sub angustas artato limite fauces
|
|
in fraudem ducebat iter, geminumque receptis
|
|
exitium, hinc rupes, hinc undae claustra premebant.
|
|
at tur<m>a umbroso seruabat uertice montis
|
45
|
hostilem ingressum, refugos habitura sub ictu:
|
|
haud secus ac uitreas sollers piscator ad undas,
|
|
ore leuem patulo texens de uimine nassam,
|
|
cautius interiora ligat mediamque per aluum
|
|
sensim fastigans compressa cacumina nectit
|
50
|
ac fraude artati remeare foraminis arcet
|
|
introitu facilem quem traxit ab aequore piscem.
|
|
Ocius interea propelli signa iubebat
|
|
excussus consul fatorum turbine mentem,
|
|
donec flammiferum tollentes aequore currum
|
55
|
solis equi sparsere diem. iamque orbe renato
|
|
diluerat nebulas Titan, sensimque fluebat
|
|
caligo in terras nitido resoluta sereno.
|
|
tunc ales, priscum populis de more Latinis
|
|
auspicium cum bella parant mentesque deorum
|
60
|
explorant super euentu, ceu praescia luctus
|
|
damnauit uesci planctuque alimenta refugit.
|
|
nec rauco taurus cessauit flebile ad aras
|
|
immugire sono pressamque ad colla bipennem
|
|
incerta ceruice ferens altaria liquit.
|
65
|
signa etiam effusa certant dum uellere mole,
|
|
taeter humo lacera nitentum erupit in ora
|
|
exultans cruor, et caedis documenta futurae
|
|
ipsa parens miseris gremio dedit atra cruento.
|
|
ac super haec diuum genitor terrasque fretumque
|
70
|
concutiens tonitru Cyclopum rapta caminis
|
|
fulmina Tyrrhenas Trasimenni torsit in undas,
|
|
ictusque aetheria per stagna patentia flamma
|
|
fumauit lacus atque arserunt fluctibus ignes.
|
|
heu uani monitus frustraque morantia Parcas
|
75
|
prodigia! heu fatis superi certare minores!
|
|
atque hic, egregius linguae nomenque superbum,
|
|
Coruinus, Phoebea sedet cui casside fulua
|
|
ostentans ales proauitae insignia pugnae,
|
|
plenus et ipse deum, et socium terrente pauore
|
80
|
immiscet precibus monita atque his uocibus infit:
|
|
'Iliacas per te flammas Tarpeiaque saxa,
|
|
per patrios, consul, muros suspensaque nostrae
|
|
euentu pugnae natorum pignora, cedas
|
|
oramus superis tempusque ad proelia dextrum
|
85
|
opperiare. dabunt idem camposque diemque
|
|
pugnandi: tantum ne dedignare secundos
|
|
expectare deos. cum fulserit hora, cruentam
|
|
quae stragem Libyae portet, tum signa sequentur
|
|
nulla uulsa manu, uescique interritus ales
|
90
|
gaudebit, nullosque uomet pia terra cruores.
|
|
an te praestantem belli fugit, improba quantum
|
|
hoc possit Fortuna loco? sedet obuius hostis
|
|
aduersa fronte, at circa nemorosa minantur
|
|
insidias iuga, nec laeua stagnantibus undis
|
95
|
effugium patet, et tenui stant tramite fauces.
|
|
si certare dolis et bellum ducere cordi est,
|
|
interea rapidis aderit Seruilius armis,
|
|
cui par imperium et uires legionibus aequae.
|
|
bellandum est astu. leuior laus in duce dextrae.'
|
100
|
Talia Coruinus, primoresque addere passim
|
|
orantum uerba, et diuisus quisque timori<s>
|
|
nunc superos, ne Flamin<i>o, nunc deinde precari
|
|
Flaminium, ne caelicolis contendere perstet.
|
|
acrius hoc accensa ducis surrexerat ira,
|
105
|
auditoque furens socias non defore uires
|
|
'Sicine nos' inquit 'Boiorum in bella ruentis
|
|
spectastis, cum tanta lues uulgusque tremendum
|
|
ingrueret, rupesque iterum Tarpeia paueret?
|
|
quas ego tunc animas dextra, quae corpora fudi,
|
110
|
irata tellure sata et uix uulnere uitam
|
|
reddentis uno! iacuere ingentia membra
|
|
per campos magnisque premunt nunc ossibus arua.
|
|
scilicet has sera ad laudes Seruilius arma
|
|
adiungat, nisi diuiso uicisse triumpho
|
115
|
ut nequeam et decoris contentus parte quiescam?
|
|
quippe monent superi. similes ne fingite uobis,
|
|
classica qui tremitis, diuos. sat magnus in hostem
|
|
augur adest ensis, pulchrumque et milite dignum
|
|
auspicium Latio quod in armis dextera praestat.
|
120
|
an, Coruine, sedet, clausum se consul inerti
|
|
ut teneat uallo, Poenus nunc occupet altos
|
|
Arreti muros, Corythi nunc diruat arcem,
|
|
hinc Clusina petat, postremo ad moenia Romae
|
|
inlaesus contendat iter? deforme sub armis
|
125
|
uana superstitio est: dea sola in pectore Virtus
|
|
bellantum uiget. umbrarum me noctibus atris
|
|
agmina circumstant, Trebiae qui gurgite quique
|
|
Eridani uoluuntur aquis, inhumata iuuentus.'
|
|
Nec mora. iam medio coetu signisque sub ipsis
|
130
|
postrema aptabat nulli exorabilis arma.
|
|
aere atque aequorei tergo flauente iuuenci
|
|
cassis erat munita uiro, cui uertice surgens
|
|
triplex crista iubas effundit crine Suebo:
|
|
Scylla super fracti contorquens pondera remi
|
135
|
instabat saeuosque canum pandebat hiatus,
|
|
nobile Gargeni spolium, quod rege superbus
|
|
Boiorum caeso capiti inlacerabile uictor
|
|
aptarat pugnasque decus portabat in omnis.
|
|
loricam induitur: tortos huic nexilis hamos
|
140
|
ferro squama rudi permixtoque asperat auro.
|
|
tum clipeum capit, aspersum quem caedibus olim
|
|
Celticus ornarat cruor, umentique sub antro
|
|
ceu fetum lupa permulcens puerilia membra
|
|
ingentem Assaraci caelo nutribat alumnum.
|
145
|
hinc ensem lateri dextraeque accommodat hastam.
|
|
stat sonipes uexatque ferox umentia frena,
|
|
Caucas<e>am instratus uirgato corpore tigrim.
|
|
inde exceptus equo, qua dant angusta uiarum,
|
|
nunc hos, nunc illos adit atque hortatibus implet:
|
150
|
'Vestrum opus est uestrumque decus suffixa per urbem
|
|
Poeni ferre ducis spectanda parentibus ora.
|
|
unum hoc pro cunctis sat erit caput. aspera quisque
|
|
hortamenta sibi referat: "Meus, heu! meus atris
|
|
Ticini frater ripis iacet," "At meus alta
|
155
|
metitur stagna Eridani sine funere natus."
|
|
haec sibi quisque; sed, est uestrum cui nulla doloris
|
|
priuati rabies, is uero ingentia sumat
|
|
e medio, fodiant quae magnas pectus in iras,
|
|
perfractas Alpes passamque infanda Saguntum,
|
160
|
quosque nefas uetiti transcendere nomen Hiberi,
|
|
tangere iam Thybrim. nam dum nos augur et extis
|
|
quaesitae fibrae uanusque moratur haruspex,
|
|
solum iam superest Tarpeio imponere castra.'
|
|
Turbidus haec, uisoque artis in milibus atras
|
165
|
bellatore iubas aptante 'Est, Orfite, munus,
|
|
est' ait 'hoc certare tuum, quis opima uolenti
|
|
dona Ioui portet feretro suspensa cruento.
|
|
nam cur haec alia pariatur gloria dextra?'
|
|
hinc praeuectus equo, postquam inter proelia notam
|
170
|
accepit uocem, 'Procul hinc te Martius,' inquit
|
|
'Murrane, ostendit clamor, uideoque furentem
|
|
iam Tyria te caede. uenit laus quanta! sed, oro,
|
|
haec angusta loci ferro patefacta relaxa.'
|
|
tum Soracte satum, praestantem corpore et armis,
|
175
|
Aequanum noscens, patrio cui ritus in aruo,
|
|
cum pius Arcitenens accensis gaudet aceruis,
|
|
exta ter innocuos laetum portare per ignes,
|
|
'Sic in Apollinea semper uestigia pruna
|
|
inuiolata teras uictorque uaporis ad aras
|
180
|
dona serenato referas sollemnia Phoebo:
|
|
concipe' ait 'dignum factis, Aequane, furorem
|
|
uulneribusque tuis. socio te caedis et irae
|
|
non ego Marmaridum mediam penetrare phalangem
|
|
Cinyphiaeque globos dubitarim inrumpere turmae.'
|
185
|
Nec iam ultra monitus et uerba morantia Martem
|
|
ferre ualet: longo Aeneadis quod flebitur aeuo
|
|
increpuere simul feralia classica signum,
|
|
ac tuba terrificis fregit stridoribus auras.
|
|
heu dolor, heu lacrimae nec post tot saecula serae!
|
190
|
horresco ut pendente malo, ceu ductor ad arma
|
|
exciret Tyrius. latebrosis collibus Astur
|
|
et Libys et torta Baliaris saeuus habena
|
|
erumpunt multusque Maces Garamasque Nomasque,
|
|
tum, quo non alius uenalem in proelia dextram
|
195
|
ocior attulerit conductaque bella probarit,
|
|
Cantaber et galeae contempto tegmine Vasco.
|
|
hinc pariter rupes, lacus hinc, hinc arma simulque
|
|
consona uox urget, signum clamore uicissim
|
|
per collis Tyria circumfundente corona.
|
200
|
Auertere dei uultus fatoque dederunt
|
|
maiori non sponte locum; stupet ipse tyranni
|
|
fortunam Libyci Mauors, disiectaque crinem
|
|
inlacrimat Venus, et Delum peruectus Apollo
|
|
tristem maerenti solatur pectine luctum.
|
205
|
sola Apennini residens in uertice diras
|
|
expectat caedes immiti pectore Iuno.
|
|
Primae Picentum, rupto ceu turbine fusa
|
|
agmina et Hannibalem ruere ut uidere, cohortes
|
|
inuadunt ultro et poenas pro morte futura,
|
210
|
turbato uictore, petunt accensa iuuentus,
|
|
et uelut erepto metuendi libera caelo
|
|
manibus ipsa suis praesumpta piacula mittit.
|
|
funditur unanimo nisu et concordibus ausis
|
|
pilorum in Poenos nimbus, fixosque repulsi
|
215
|
summittunt clipeos curuato pondere teli.
|
|
acrius hoc rursum Libys (et praesentia saeui
|
|
extimulat ducis) hortantes se quisque uicissim
|
|
incumbunt pressoque impellunt pectore pectus.
|
|
Ipsa, facem quatiens ac flauam sanguine multo
|
220
|
sparsa comam, medias acies Bellona pererrat.
|
|
stridit Tartareae nigro sub pectore diuae
|
|
letiferum murmur, feralique horrida cantu
|
|
bucina lymphatas agit in certamina mentes.
|
|
his iras aduersa fouent crudusque ruente
|
225
|
fortuna stimulus spem proiecisse salutis:
|
|
hos dexter deus et laeto Victoria uultu
|
|
adridens acuit, Martisque fauore fruuntur.
|
|
Abreptus pulchro caedum Lateranus amore
|
|
dum sequitur dextram, in medios penetrauerat hostis.
|
230
|
quem postquam florens aequali Lentulus aeuo
|
|
conspexit nimium pugnae nimiumque cruoris
|
|
infestas inter non aequo Marte cateruas
|
|
fata inritantem, nisu se concitat acri
|
|
immitemque Bagam, qui iam uicina ferebat
|
235
|
uulnera pugnantis tergo, uelocior hasta
|
|
occupat et socium duris se casibus addit.
|
|
tunc alacres arma adglomerant geminaque corusci
|
|
fronte micant: paribus fulgent capita ardua cristis.
|
|
actus in aduersos casu (namque obuia ferre
|
240
|
arma quis auderet, nisi quem deus ima colentum
|
|
damnasset Stygiae nocti?) praefracta gerebat
|
|
Syrticus excelso decurrens robora monte
|
|
et quatiens acer nodosi pondera rami
|
|
flagrabat geminae nequiquam caedis amore:
|
245
|
'Non hic Aegates infidaque litora nautis,
|
|
o iuuenes, motumque nouis sine Marte procellis
|
|
fortunam bello pelagus dabit. aequoris olim
|
|
uictores, media sit qualis, discite, terra
|
|
bellator Libys, et meliori cedite regnis.'
|
250
|
ac simul infesto Lateranum pondere truncae
|
|
arboris urgebat iungens conuicia pugnae.
|
|
Lentulus huic frendens ira: 'Trasimennus in altos
|
|
ascendet citius collis, quam sanguine roret
|
|
iste pio ramus,' subsidensque ilia nisu
|
255
|
conantis suspensa fodit. tum feruidus atro
|
|
pulmone exundat per hiantia uiscera sanguis.
|
|
Nec minus accensis in mutua funera dextris
|
|
parte alia campi saeuit furor. altus Iertes
|
|
obtruncat Nerium. Rullo ditissimus arui
|
260
|
occumbis, generose Volunx, nec clausa repostis
|
|
pondera thesauris patrio nec regia quondam
|
|
praefulgens ebore et possessa mapalia soli
|
|
profuerunt. quid rapta iuuant, quid gentibus auri
|
|
numquam extincta sitis? modo quem Fortuna fouendo
|
265
|
congestis opibus donisque refersit opimis,
|
|
nudum Tartarea portabit nauita cumba.
|
|
Iuxta bellator iuuenilibus Appius ausis
|
|
pandebat campum caede atque, ubi plurima uirtus
|
|
nullique aspirare uigor, decus inde petebat.
|
270
|
obuius huic Atlans, Atlans a litore Hibero,
|
|
nequiquam extremae longinquus cultor harenae,
|
|
impetit os hasta, leuiterque e corpore summo
|
|
degustat cuspis generosum extrema cruorem.
|
|
intonuere minae, uiolentaque lumina flammis
|
275
|
exarsere nouis. furit et diffulminat omnem
|
|
obstantum turbam; at clausum sub casside uulnus
|
|
Martia commendat mananti sanguine membra.
|
|
tum uero aspiceres pauitantem et condere semet
|
|
nitentem sociis iuuenem, ceu tigride cerua
|
280
|
Hyrcana cum pressa tremit, uel territa pennas
|
|
colligit accipitrem cernens in nube columba,
|
|
aut dumis subit, albenti si sensit in aethra
|
|
librantem nisus aquilam, lepus. ora citato
|
|
ense ferit, tum colla uiri dextramque micantem
|
285
|
demetit ac mutat successu saeuior hostem.
|
|
Stabat fulgentem portans in bella bipennem
|
|
Cinyphius socerique miser Magonis inire
|
|
optabat pugnam ante oculos spe laudis Isalcas,
|
|
Sidonia tumidus sponsa uanoque superbus
|
290
|
foedere promissae post Dardana proelia taedae.
|
|
huic immittit atrox uiolentas Appius iras
|
|
conantique grauem fronti librare securim
|
|
altior insurgens galeam super exigit ictum.
|
|
at fragilis ualido conamine soluitur ensis
|
295
|
aere in Cinyphio, nec dispar sortis Isalcas
|
|
umbonem incerto detersit futtilis ictu.
|
|
tum quod humo haud umquam ualuisset uellere saxum,
|
|
ni uires trux ira daret, contorquet anhelans
|
|
Appius et lapsu resupino in terga cadentem
|
300
|
mole premit scopuli perfractisque ossibus urget.
|
|
uidit coniuncto miscens certamina campo
|
|
labentem socer, et lacrimae sub casside fusae
|
|
cum gemitu, rapidusque ruit: data foedera nuper
|
|
accendunt animos expectatique nepotes.
|
305
|
iamque aderat clipeumque uiri atque immania membra
|
|
lustrabat uisu, propiorque a fronte coruscae
|
|
lux galeae saeuas paulum tardauerat iras.
|
|
haud secus, e specula praeceps delatus opaca,
|
|
subsidens campo summissos contrahit artus,
|
310
|
cum uicina trucis conspexit cornua tauri,
|
|
quamuis longa fames stimulet, leo: nunc ferus alta
|
|
surgentis ceruice toros, nunc torua sub hirta
|
|
lumina miratur fronte ac iam signa mouentem
|
|
et sparsa pugnas meditantem spectat harena.
|
315
|
hic prior intorquens telum sic Appius infit:
|
|
'Si qua tibi pietas, ictum ne desere foedus
|
|
et generum comitare socer.' per tegmina uelox
|
|
tunc aerisque moras laeuo stetit hasta lacerto.
|
|
at contra non dicta Libys, sed feruidus hastam
|
320
|
perlibrat, magni donum memorabile fratris,
|
|
caeso quam uictor sub moenibus ille Sagunti
|
|
abstulerat Durio ac spectatae nobile pugnae
|
|
germano dederat portare in proelia pignus.
|
|
telum ingens perque arma uiri perque ora, doloris
|
325
|
adiutum nisu, letalem pertulit ictum,
|
|
exanguesque uiri conantis uellere ferrum
|
|
in uulnus cecidere manus. iacet aequore nomen
|
|
clarum Maeonio atque Italae pars magna ruinae
|
|
Appius. intremuere lacus, corpusque refugit
|
330
|
contractis Trasimennus aquis: telum ore cruento
|
|
expirans premit atque admorsae immurmurat hastae.
|
|
Nec fati melior Mamercus corpore toto
|
|
exsoluit poenas nulli non saucius hosti.
|
|
namque per aduersos, qua Lusitana ciebat
|
335
|
pugnas dira manus, raptum cum sanguine caesi
|
|
signiferi magna uexillum mole ferebat
|
|
et trepida infelix reuocabat signa suorum.
|
|
sed furiata cohors ausisque accensa superbis
|
|
quodcumque ipsa manu gestabat missile, quicquid
|
340
|
praebebat tellus sparsis uix peruia telis
|
|
iniecit pariter, pluresque in corpore nullum
|
|
inuenere locum perfossis ossibus hastae.
|
|
Aduolat interea fraterni uulneris ira
|
|
turbatus Libyae ductor, uisoque cruore,
|
345
|
num lateri cuspis, num toto pondere telum
|
|
sedisset, fratremque amens sociosque rogabat.
|
|
utque metum leti procul et leuiora pauore
|
|
cognouit, proprio tectum gestamine praeceps
|
|
ex acie rapit et tutis a turbine pugnae
|
350
|
constituit castris. medicas hinc ocius artes
|
|
et senioris opem Synhali uocat. unguere uulnus
|
|
herbarum hic sucis ferrumque e corpore cantu
|
|
exigere et somnum tacto misisse chelydro
|
|
anteibat cunctos, nomenque erat inde per urbes
|
355
|
perque Paraetoniae celebratum litora Syrtis.
|
|
ipse olim antiquo primum Garamanticus Hammon
|
|
scire pater dederat Synhalo morsusque ferarum
|
|
telorumque grauis ictus sedare medendo.
|
|
atque is deinde suo moriens caelestia dona
|
360
|
monstrauit nato, natusque heredis honori
|
|
tramisit patrias artis. quem deinde secutus
|
|
haud leuior fama Synhalus Garamantica sollers
|
|
monstrata augebat studio multaque uetustum
|
|
Hammonis comitem numerabat imagine patrem.
|
365
|
tum proauita ferens leni medicamina dextra
|
|
ocius, intortos de more astrictus amictus,
|
|
mulcebat lympha purgatum sanguine uulnus.
|
|
at Mago, exuuias secum caesique uolutans
|
|
hostis mente necem, fraternas pectore curas
|
370
|
pellebat dictis et casum laude leuabat:
|
|
'Parce metu, germane. meis medicamina nulla
|
|
aduersis maiora feres: iacet Appius hasta
|
|
ad manis pulsus nostra. si uita relinquat,
|
|
sat nobis actum est: sequar hostem laetus ad umbras.'
|
375
|
Quae dum turbatos auertunt aequore campi
|
|
ductores ualloque tenent, ex agmine Poenum
|
|
cedentem consul tumulo speculatus ab alto
|
|
atque atram belli castris se condere nubem,
|
|
turbidus extemplo trepidantis milite maesto
|
380
|
inuadit cuneos subitoque pauore relaxat
|
|
iam rarescentis acies. tum uoce feroci
|
|
poscit ecum ac mediae ruit in certamina uallis.
|
|
sic ubi torrentem crepitanti grandine nimbum
|
|
inlidit terris molitus Iuppiter altas
|
385
|
fulmine nunc Alpes, nunc mixta Ceraunia caelo,
|
|
intremuere simul tellus et pontus et aether,
|
|
ipsaque commoto quatiuntur Tartara mundo.
|
|
incidit attonitis inopino turbine Poenis
|
|
haud secus improuisa lues, gelidusque sub ossa
|
390
|
peruasit miseris conspecti consulis horror.
|
|
it medius ferroque ruens densissima latum
|
|
pandit iter. clamor uario discrimine uocum
|
|
fert belli rabiem ad superos et sidera pulsat,
|
|
ceu pater Oceanus cum saeua Tethye Calpen
|
395
|
Herculeam ferit atque exesa in uiscera montis
|
|
contortum pelagus latrantibus ingerit undis:
|
|
dant gemitum scopuli, fractasque in rupibus undas
|
|
audit Tartessos latis distermina terris,
|
|
audit non paruo diuisus gurgite Lixus.
|
400
|
Ante omnis iaculo tacitas fallente per auras
|
|
occumbit Bogus, infaustum qui primus ad amnem
|
|
Ticini rapidam in Rutulos contorserat hastam.
|
|
ille sibi longam Clotho turbamque nepotum
|
|
crediderat uanis deceptus in alite signis.
|
405
|
sed non augurio Parcarum impellere metas
|
|
concessum cuiquam: ruit inter tela cruentis
|
|
suspiciens oculis caelum superosque reposcit
|
|
tempora promissae media iam morte senectae.
|
|
nec Bagaso exultare datum <a>ut impune relictum
|
410
|
consulis ante oculos uita spoliasse Libonem.
|
|
laurigeris decus illud auis nauaque iuuenta
|
|
florebat, sed Massylus succiderat ensis
|
|
pubescente caput mala, properoque uirentis
|
|
delerat leto bellator barbarus annos.
|
415
|
Flaminium implorasse tamen iam morte suprema
|
|
haud frustra fuit. auulsa est nam protinus hosti
|
|
ore simul ceruix: iuuit punire feroci
|
|
uictorem exemplo <et> monstratum reddere letum.
|
|
Quis deus, o Musae, paribus tot funera uerbis
|
420
|
euoluat, tantisque umbris in carmine digna
|
|
quis lamenta ferat? certantis laude cadendi
|
|
primaeuos iuuenes mortisque in limine cruda
|
|
facta uirum et fixis rabiem sub pectore telis?
|
|
sternitur alternus uastis concursibus hostis,
|
425
|
nec spoliare uacat praedaeque aduertere mentem.
|
|
urget amor caedum, clausis dum detinet hostem
|
|
fraternum castris uulnus, funditque ruitque
|
|
nunc iaculis, nunc ense, modo inter milia consul
|
|
bellantum conspectus equo, modo Marte feroci
|
430
|
ante aquilas et signa pedes. fluit impia riuis
|
|
saguineis uallis, tumulique et concaua saxa
|
|
armorum sonitus flatusque imitantur equorum.
|
|
Miscebat campum, membrorum in proelia portans
|
|
celsius humano robur, uisaque pauentis
|
435
|
mole gigantei uertebat corporis alas
|
|
Othrys Marmarides: lati super agmen utrumque
|
|
ingens tollebant umeri caput, hirtaque toruae
|
|
frontis caesaries et crinibus aemula barba
|
|
umbrabat rictus; squalore hinc hispida diro
|
440
|
et uillosa feris horrebant pectora saetis.
|
|
aspirare uiro propioremque addere Martem
|
|
haud ausum cuiquam. laxo ceu belua campo
|
|
incessebatur tutis ex agmine telis.
|
|
tandem uesanos palantum in terga ferenti
|
445
|
cum fremitu uultus tacita per nubila penna
|
|
intrauit toruum Gortynia lumen harundo
|
|
auertitque uirum. fugientis ad agmina consul
|
|
intorquet tergo iaculum, quod tegmine nudas
|
|
inrupit costas hirtoque a pectore primum
|
450
|
mucronem ostendit. rapidus conuellere temptat
|
|
qua nasci ferrum fulgenti cuspide cernit,
|
|
donec abundanter defuso sanguine late
|
|
procubuit moriens et telum uulnere pressit.
|
|
spiritus exundans uicinum puluere moto
|
455
|
perflauit campum et nubem dispersit in auras.
|
|
Nec minor interea tumulis siluisque fremebat
|
|
diuersis Mauors, uariaque per ardua pugna
|
|
et saxa et dumi rorantes caede nitebant.
|
|
exitium trepidis letique et stragis acerbae
|
460
|
causa Sychaeus erat. Murranum ille eminus hasta
|
|
perculerat, quo non alius, cum bella silerent,
|
|
dulcius Oeagrios pulsabat pectine neruos.
|
|
occubuit silua in magna patriosque sub ipso
|
|
quaesiuit montis leto ac felicia Baccho
|
465
|
Aequana et Zephyro Surrentum molle salubri.
|
|
addiderat misero comitem pugnaeque ferocis
|
|
gaudebat tristi uictor nouitate Sychaeus.
|
|
palantis nam dum sequitur, peruaserat altam
|
|
in siluam et priscae reclinis ab ictibus ulmi
|
470
|
terga tuebatur trunco frustraque relictos
|
|
Tauranus comites suprema uoce ciebat.
|
|
transegit iuuenem ac perfossis incita membris
|
|
haesit in opposito cuspis Sidonia ligno.
|
|
Quid uobis, quaenam ira deum, uel mente sinistra
|
475
|
quae sedit formido, uiri? qui Marte relicto
|
|
ramorum quaesistis opem. non aequus in artis
|
|
nimirum rebus suasor metus. arguit asper
|
|
exitus euentu praui consulta timoris.
|
|
annosa excelsos tendebat in aethera ramos
|
480
|
aesculus, umbrosum magnas super ardua siluas
|
|
nubibus insertans altis caput, instar (aperto
|
|
si staret campo) nemoris, lateque tenebat
|
|
frondosi nigra tellurem roboris umbra.
|
|
par iuxta quercus longum molita per aeuum
|
485
|
uertice canenti proferre sub astra cacumen
|
|
diffusas patulo laxabat stipite frondes
|
|
umbrabatque coma summi fastigia montis.
|
|
huc Hennaea cohors, Triquetris quam miserat oris
|
|
rex, Arethusa, tuus, defendere nescia morti
|
490
|
dedecus et mentem nimio mutata pauore
|
|
certatim sese tulit ascendensque uicissim
|
|
pressit nutantis incerto pondere ramos.
|
|
mox alius super atque alius consistere tuto
|
|
dum certant, pars excussi (nam fragmine putri
|
495
|
ramorum et senio male fida fefellerat arbor),
|
|
pars trepidi celso inter tela cacumine pendent.
|
|
turbatos una properans consumere peste
|
|
corripit aeratam iam dudum in bella bipennem,
|
|
deposito clipeo mutatus tela, Sychaeus.
|
500
|
incumbunt sociae dextrae, magnoque fragore
|
|
pulsa gemit crebris succumbens ictibus arbos.
|
|
fluctuat infelix concusso stipite turba,
|
|
ceu, Zephyrus quatit antiquos ubi flamine lucos,
|
|
fronde super tremuli uix tota cacuminis haerens
|
505
|
iactatur nido pariter nutante uolucris.
|
|
procubuit tandem multa deuicta securi
|
|
suffugium infelix miseris et inhospita quercus
|
|
elisitque uirum spatiosa membra ruina.
|
|
Inde aliae cladum facies. contermina taedis
|
510
|
conlucet rapidoque inuoluitur aesculus igni.
|
|
iamque inter frondes arenti robore gliscens
|
|
uerticibus saeuis torquet Vulcanus anhelos
|
|
cum feruore globos flammarum et <c>ulmina torret.
|
|
nec tela interea cessant. semusta gementum
|
515
|
atque amplexa cadunt ardentis corpora ramos.
|
|
Haec inter miseranda uirum certamina consul
|
|
ecce aderat uoluens iram exitiumque Sychaeo.
|
|
at iuuenis dubio tantae discrimine pugnae
|
|
occupat euentum telo temptare priorem.
|
520
|
cui medio leuiter clipeo stetit aeris in ora
|
|
cuspis et oppositas uetita est tramittere crates.
|
|
sed non et consul misso concredere telo
|
|
fortunam optatae caedis parat, at latus ense
|
|
haurit: nec crudae tardarunt tegmina parmae.
|
525
|
labitur infelix atque adpetit ore cruento
|
|
tellurem expirans. tum diffundente per artus
|
|
frigore se Stygio manantem in uiscera mortem
|
|
accipit et longo componit lumina somno.
|
|
Atque ea dum uariis permixtus tristia Mauors
|
530
|
casibus alternat, iam castris Mago relictis,
|
|
iam Libyae ductor properantia signa citato
|
|
raptabant cursu et cessata reponere hauebant
|
|
tempora caede uirum ac multo pensare cruore.
|
|
it globus intorquens nigranti turbine nubem
|
535
|
pulueris, et surgit sublatis campus harenis,
|
|
quaque ferens gressum flectit uestigia ductor,
|
|
undanti circum tempestas acta procella
|
|
uoluitur atque altos operit caligine montis.
|
|
occubuere femur Fontanus, Buta canorum
|
540
|
transfixi guttur, pressoque e uulnere cuspis
|
|
prospexit terga. hunc tristes luxere Fregellae
|
|
multiplicem proauis, hunc mater Anagnia fleuit.
|
|
haud dispar fortuna tibi, Laeuine, sed auso
|
|
non eadem. neque enim Tyrio concurrere regi
|
545
|
temptas, sed lectus par ad certamen Ithemon
|
|
Autololum moderator erat; quem poplite caeso
|
|
dum spoliat, grauis immiti cum turbine costas
|
|
fraxinus inrupit, conlapsaque membra sub ictu
|
|
hoste super fuso subita cecidere ruina.
|
550
|
[Nec Sidicina cohors defit. Viriasius armat
|
|
mille uiros, nulli uictus uel ponere castra
|
|
uel iunxisse ratem duroque resoluere muros
|
|
ariete et in turrim subitos immittere pontis.]
|
|
*
|
554a
|
Quem postquam Libyae ductor uirtute feroci
|
555
|
exultare uidet (namque illi uulnere praeceps
|
|
terga dabat leuibus diffisus Arauricus armis),
|
|
acrius hoc, pulchro Mauorte accensus in iram
|
|
et dignum sese ratus in certamina saeuo
|
|
comminus ire uiro, referenti e corpore telum
|
560
|
aduolat et fodiens pectus: 'Laudande laborum,
|
|
quisquis es, haud alia decuit te occumbere dextra.
|
|
ad manis leti perfer decus. Itala gentis
|
|
ni tibi origo foret, uita donatus abires.'
|
|
hinc Fadum petit et ueterem bellare Labicum,
|
565
|
cui Siculis quondam terris congressus Hamilcar
|
|
clarum spectato dederat certamine nomen.
|
|
immemor annorum seniumque oblitus in arma
|
|
ille quidem cruda mente et uiridissimus irae
|
|
ibat, sed uani frigentem in Marte senectam
|
570
|
prodebant ictus: stipula crepitabat inani
|
|
ignis iners cassamque dabat sine robore flammam.
|
|
quem postquam accepit patrio monstrante superbum
|
|
armigero Poenum ductor, 'Certamina primae
|
|
hic lue nunc' inquit 'pugnae: te notus Hamilcar
|
575
|
hac trahit ad manis dextra.' tum librat ab aure
|
|
intorquens iaculum et uersantem in uulnere sese
|
|
transigit. extracta foedauit cuspide sanguis
|
|
canitiem et longos finiuit morte labores.
|
|
nec minus Herminium primis obtruncat in armis,
|
580
|
adsuetum, Trasimenne, tuos praedantibus hamis
|
|
exhaurire lacus patriaeque alimenta senectae
|
|
ducere suspenso per stagna iacentia lino.
|
|
interea exanimem maesti super arma Sychaeum
|
|
portabant Poeni corpusque in castra ferebant.
|
585
|
quos ubi conspexit tristi clamore ruentis
|
|
ductor, praesago percussus pectora luctu,
|
|
'Quinam' inquit 'dolor, o socii, quemue ira deorum
|
|
eripuit nobis? num te, dulcedine laudis
|
|
flagrantem et nimio primi Mauortis amore
|
590
|
atra, Sychaee, dies properato funere carpsit?'
|
|
utque dato gemitu lacrimae adsensere ferentum
|
|
et dictus pariter caedis maerentibus auctor,
|
|
'Cerno' ait 'aduerso pulchrum sub pectore uulnus
|
|
cuspidis Iliacae. dignus Carthagine, dignus
|
595
|
Hasdrubale ad manis ibis, nec te optima mater
|
|
dissimilem lugebit auis, Stygiaue sub umbra
|
|
degenerem cernens noster uitabit Hamilcar.
|
|
at mihi Flaminius, tam maesti causa doloris,
|
|
morte sua minuat luctus. haec pompa sequetur
|
600
|
exequias, seroque emptum uolet impia Roma
|
|
non uiolasse mei corpus mucrone Sychaei.'
|
|
Sic memorans torquet fumantem ex ore uaporem,
|
|
iraque anhelatum proturbat pectore murmur,
|
|
ut multo accensis feruore exuberat undis
|
605
|
clausus ubi exusto liquor indignatur aeno.
|
|
tum praeceps ruit in medios solumque fatigat
|
|
Flaminium incessens. nec dicto segnius ille
|
|
bella capessebat, propiorque insurgere Mauors
|
|
coeperat, et campo iunctus iam stabat uterque,
|
610
|
cum subitus per saxa fragor, motique repente,
|
|
horrendum, colles et summa cacumina totis
|
|
intremuere iugis. nutant in uertice siluae
|
|
pinifero fractaeque ruunt super agmina rupes.
|
|
immugit penitus conuulsis ima cauernis
|
615
|
dissiliens tellus nec paruos rumpit hiatus,
|
|
atque umbras late Stygias immensa uorago
|
|
faucibus ostendit patulis, manesque profundi
|
|
antiquum expauere diem. lacus ater in altos
|
|
sublatus montis et sede excussus auita
|
620
|
lauit Tyrrhenas ignota aspergine siluas.
|
|
iamque eadem populos magnorumque oppida regum
|
|
tempestas et dira lues strauitque tulitque.
|
|
ac super haec reflui pugnarunt montibus amnes,
|
|
et retro fluctus torsit mare. monte relicto
|
625
|
Apenninicolae fugere ad litora Fauni.
|
|
pugnabat tamen (heu belli uecordia!) miles,
|
|
iactatus titubante solo, tremebundaque tela,
|
|
subducta tellure ruens, torquebat in hostem,
|
|
donec pulsa uagos cursus ad litora uertit
|
630
|
mentis inops stagnisque inlata est Daunia pubes.
|
|
quis consul terga increpitans (nam turbine motae
|
|
ablatus terrae inciderat): 'Quid deinde, quid, oro,
|
|
restat, io, profugis? uos en ad moenia Romae
|
|
ducitis Hannibalem, uos in Tarpeia Tonantis
|
635
|
tecta faces ferrumque datis. sta, miles, et acris
|
|
disce ex me pugnas, uel si pugnare negatum,
|
|
disce mori. dabit exemplum non uile futuris
|
|
Flaminius. ne terga Libys, ne Cantaber umquam
|
|
consulis aspiciat. solus, si tanta libido
|
640
|
est uobis rabiesque fugae, tela omnia solus
|
|
pectore consumo et moriens fugiente per auras
|
|
hac anima uestras reuocabo ad proelia dextras.'
|
|
Dumque ea commemorat densosque obit obuius hostis,
|
|
aduolat ora ferus mentemque Ducarius. acri
|
645
|
nomen erat gentile uiro, fusisque cateruis
|
|
Boiorum quondam patriis antiqua gerebat
|
|
uulnera barbaricae mentis, noscensque superbi
|
|
uictoris uultus 'Tune' inquit 'maximus ille
|
|
Boiorum terror? libet hoc cognoscere telo,
|
650
|
corporis an tanti manet de uulnere sanguis.
|
|
nec uos paeniteat, populares, fortibus umbris
|
|
hoc mactare caput: nostros hic curribus egit
|
|
insistens uictos alta ad Capitolia patres.
|
|
ultrix hora uocat.' pariter tunc undique fusis
|
655
|
obruitur telis, nimboque ruente per auras
|
|
contectus nulli dextra iactare reliquit
|
|
Flaminium cecidisse sua. nec pugna perempto
|
|
ulterior ductore fuit. namque agmine denso
|
|
primores iuuenum, laeua ob discrimina Martis
|
660
|
infensi superis dextrisque et cernere Poenum
|
|
uictorem plus morte rati, super ocius omnes
|
|
membra ducis stratosque artus certamine magno
|
|
telaque corporaque et non fausto Marte cruentas
|
|
iniecere manus. sic densi caedis aceruo
|
665
|
ceu tumulo texere uirum. tum, strage per undas
|
|
per siluas sparsa perque altam sanguine uallem,
|
|
in medias fratre inuectus comitante cateruas
|
|
caesorum iuuenum Poenus 'Quae uulnera cernis,
|
|
quas mortes!' inquit 'premit omnis dextera ferrum,
|
670
|
armatusque iacet seruans certamina miles.
|
|
hos, en, hos obitus nostrae spectate cohortes!
|
|
fronte minae durant, et stant in uultibus irae.
|
|
et uereor, ne, quae tanta creat indole tellus
|
|
magnanimos fecunda uiros, huic fata dicarint
|
675
|
imperium, atque ipsis deuincat cladibus orbem.'
|
|
Sic fatus cessit nocti; finemque dedere
|
|
caedibus infusae subducto sole tenebrae.
|
|