Et Britanni, qui adhuc pugnae expertes summa collium
|
37.1.1
|
insederant et paucitatem nostrorum vacui spernebant, de-
|
|
gredi paulatim et circumire terga vincentium coeperant, ni
|
|
id ipsum veritus Agricola quattuor equitum alas, ad subita
|
|
belli retentas, venientibus opposuisset, quantoque ferocius
|
5
|
adcucurrerant, tanto acrius pulsos in fugam disiecisset. ita
|
2.1
|
consilium Britannorum in ipsos versum, transvectaeque prae-
|
|
cepto ducis a fronte pugnantium alae aversam hostium aciem
|
|
invasere. tum vero patentibus locis grande et atrox specta-
|
|
culum: sequi, vulnerare, capere, atque eosdem oblatis aliis
|
5
|
trucidare. iam hostium, prout cuique ingenium erat, cater-
|
3.1
|
vae armatorum paucioribus terga praestare, quidam inermes
|
|
ultro ruere ac se morti offerre. passim arma et corpora et
|
|
laceri artus et cruenta humus; et aliquando etiam victis ira
|
|
virtusque. nam postquam silvis adpropinquaverunt, primos
|
4.1
|
sequentium incautos collecti et locorum gnari circumvenie-
|
|
bant. quod ni frequens ubique Agricola validas et expeditas
|
|
cohortis indaginis modo et, sicubi artiora erant, partem
|
|
equitum dimissis equis, simul rariores silvas equitem persul-
|
5
|
tare iussisset, acceptum aliquod vulnus per nimiam fiduciam
|
|
foret. ceterum ubi compositos firmis ordinibus sequi rursus
|
5.1
|
videre, in fugam versi, non agminibus, ut prius, nec alius
|
|
alium respectantes: rari et vitabundi in vicem longinqua
|
|
atque avia petiere. finis sequendi nox et satietas fuit. caesa
|
6.1
|
hostium ad decem milia: nostrorum trecenti sexaginta ceci-
|
|
dere, in quis Aulus Atticus praefectus cohortis, iuvenili
|
|
ardore et ferocia equi hostibus inlatus.
|
|