| Munientibus castra apud Ticinum de adversa Cae- | 2.30.1 |
| cinae pugna adlatum, et prope renovata seditio tamquam | |
| fraude et cunctationibus Valentis proelio defuissent: nolle | |
| requiem, non expectare ducem, anteire signa, urgere signi- | |
| feros; rapido agmine Caecinae iunguntur. improspera Va- | 5 |
| lentis fama apud exercitum Caecinae erat: expositos se tanto | |
| pauciores integris hostium viribus querebantur, simul in | |
| suam excusationem et adventantium robur per adulationem | |
| attollentes, ne ut victi et ignavi despectarentur. et quam- | |
| quam plus virium, prope duplicatus legionum auxiliorumque | 10 |
| numerus erat Valenti, studia tamen militum in Caecinam in- | |
| clinabant, super benignitatem animi, qua promptior habeba- | |
| tur, etiam vigore aetatis, proceritate corporis et quodam | |
| inani favore. hinc aemulatio ducibus: Caecina ut foedum | |
| ac maculosum, ille ut tumidum ac vanum inridebant. sed | 15 |
| condito odio eandem utilitatem fovere, crebris epistulis sine | |
| respectu veniae probra Othoni obiectantes, cum duces par- | |
| tium Othonis quamvis uberrima conviciorum in Vitellium | |
| materia abstinerent. |