At Caecina, defectione classis vulgata, primores
|
3.13.1
|
centurionum et paucos militum, ceteris per militiae munera
|
|
dispersis, secretum castrorum adfectans in principia vocat.
|
|
ibi Vespasiani virtutem virisque partium extollit: transfugisse
|
|
classem, in arto commeatum, adversas Gallias Hispaniasque,
|
5
|
nihil in urbe fidum; atque omnia de Vitellio in deterius.
|
|
mox incipientibus qui conscii aderant, ceteros re nova atto-
|
|
nitos in verba Vespasiani adigit; simul Vitellii imagines de-
|
|
reptae et missi qui Antonio nuntiarent. sed ubi totis castris
|
|
in fama proditio, recurrens in principia miles praescriptum
|
10
|
Vespasiani nomen, proiectas Vitellii effigies aspexit, vastum
|
|
primo silentium, mox cuncta simul erumpunt. huc cecidisse
|
|
Germanici exercitus gloriam ut sine proelio, sine vulnere
|
|
vinctas manus et capta traderent arma? quas enim ex diverso
|
|
legiones? nempe victas; et abesse unicum Othoniani exer-
|
15
|
citus robur, primanos quartadecimanosque, quos tamen is-
|
|
dem illis campis fuderint straverintque. ut tot armatorum milia,
|
|
velut grex venalium, exuli Antonio donum darentur? octo
|
|
nimirum legiones unius classis accessionem fore. id Basso,
|
|
id Caecinae visum, postquam domos hortos opes principi
|
20
|
abstulerint, etiam militem auferre. integros incruentosque,
|
|
Flavianis quoque partibus vilis, quid dicturos reposcentibus
|
|
aut prospera aut adversa?
|
|