Quod si tam facile suorum mentis flexisset Vitellius,
|
3.66.1
|
quam ipse cesserat, incruentam urbem Vespasiani exercitus
|
|
intrasset. ceterum ut quisque Vitellio fidus, ita pacem et
|
|
condiciones abnuebant, discrimen ac dedecus ostentantes et
|
|
fidem in libidine victoris. nec tantam Vespasiano superbiam
|
5
|
ut privatum Vitellium pateretur, ne victos quidem laturos:
|
|
ita periculum ex misericordia. ipsum sane senem et prosperis
|
|
adversisque satiatum, sed quod nomen, quem statum filio
|
|
eius Germanico fore? nunc pecuniam et familiam et beatos
|
|
Campaniae sinus promitti: set ubi imperium Vespasianus
|
10
|
invaserit, non ipsi, non amicis eius, non denique exerciti-
|
|
bus securitatem nisi extincto aemulo redituram. Fabium
|
|
illis Valentem, captivum et casibus dubiis reservatum, prae-
|
|
gravem fuisse, nedum Primus ac Fuscus et specimen partium
|
|
Mucianus ullam in Vitellium nisi occidendi licentiam habeant.
|
15
|
non a Caesare Pompeium, non ab Augusto Antonium inco-
|
|
lumis relictos, nisi forte Vespasianus altiores spiritus gerat,
|
|
Vitellii cliens, cum Vitellius collega Claudio foret. quin, ut
|
|
censuram patris, ut tris consulatus, ut tot egregiae domus
|
|
honores deceret, desperatione saltem in audaciam accinge-
|
20
|
retur. perstare militem, superesse studia populi; denique
|
|
nihil atrocius eventurum quam in quod sponte ruant. morien-
|
|
dum victis, moriendum deditis: id solum referre, novissi-
|
|
mum spiritum per ludibrium et contumelias effundant an per
|
|
virtutem.
|
25
|