| LIBER IV | |
| Interfecto Vitellio bellum magis desierat quam pax | 4.1.1 |
| coeperat. armati per urbem victores implacabili odio victos | |
| consectabantur: plenae caedibus viae, cruenta fora templa- | |
| que, passim trucidatis, ut quemque fors obtulerat. ac mox | |
| augescente licentia scrutari ac protrahere abditos; si quem | 5 |
| procerum habitu et iuventa conspexerant, obtruncare nullo | |
| militum aut populi discrimine. quae saevitia recentibus odiis | |
| sanguine explebatur, dein verterat in avaritiam. nihil us- | |
| quam secretum aut clausum sinebant, Vitellianos occultari | |
| simulantes. initium id perfringendarum domuum, vel si resi- | 10 |
| steretur, causa caedis; nec deerat egentissimus quisque e | |
| plebe et pessimi servitiorum prodere ultro ditis dominos, | |
| alii ab amicis monstrabantur. ubique lamenta, conclamatio- | |
| nes et fortuna captae urbis, adeo ut Othoniani Vitellianique | |
| militis invidiosa antea petulantia desideraretur. duces par- | 15 |
| tium accendendo civili bello acres, temperandae victoriae | |
| impares, quippe inter turbas et discordias pessimo cuique | |
| plurima vis, pax et quies bonis artibus indigent. |