Nec finem labori nox attulit: congestis circum lignis
|
4.29.1
|
accensisque, simul epulantes, ut quisque vino incaluerat, ad
|
|
pugnam temeritate inani ferebantur. quippe ipsorum tela per
|
|
tenebras vana: Romani conspicuam barbarorum aciem, et si
|
|
quis audacia aut insignibus effulgens, ad ictum destinabant.
|
5
|
intellectum id Civili et restincto igne misceri cuncta tenebris
|
|
et armis iubet. tum vero strepitus dissoni, casus incerti, ne-
|
|
que feriendi neque declinandi providentia: unde clamor acci-
|
|
derat, circumagere corpora, tendere artus; nihil prodesse
|
|
virtus, fors cuncta turbare et ignavorum saepe telis fortissimi
|
10
|
cadere. apud Germanos inconsulta ira: Romanus miles peri-
|
|
culorum gnarus ferratas sudis, gravia saxa non forte iacie-
|
|
bat. ubi sonus molientium aut adpositae scalae hostem in
|
|
manus dederant, propellere umbone, pilo sequi; multos in
|
|
moenia egressos pugionibus fodere. sic exhausta nocte no-
|
15
|
vam aciem dies aperuit.
|
|