| Tanto cum adsensu senatus auditus est Montanus ut | 4.43.1 |
| spem caperet Helvidius posse etiam Marcellum prosterni. igi- | |
| tur a laude Cluvii Rufi orsus, qui perinde dives et eloquen- | |
| tia clarus nulli umquam sub Nerone periculum facessisset, | |
| crimine simul exemploque Eprium urgebat, ardentibus pa- | 5 |
| trum animis. quod ubi sensit Marcellus, velut excedens cu- | |
| ria 'imus' inquit, 'Prisce, et relinquimus tibi senatum tuum: | |
| regna praesente Caesare.' sequebatur Vibius Crispus, ambo | |
| infensi, vultu diverso, Marcellus minacibus oculis, Crispus | |
| renidens, donec adcursu amicorum retraherentur. cum glisce- | 10 |
| ret certamen, hinc multi bonique, inde pauci et validi perti- | |
| nacibus odiis tenderent, consumptus per discordiam dies. |