| Vt Sinopen venere, munera preces mandata regis | 4.84.1 |
| sui Scydrothemidi adlegant. qui <di>versus animi modo numen | |
| pavescere, modo minis adversantis populi terreri; saepe do- | |
| nis promissisque legatorum flectebatur. atque interim triennio | |
| exacto Ptolemaeus non studium, non preces omittere: digni- | 5 |
| tatem legatorum, numerum navium, auri pondus augebat. | |
| tum minax facies Scydrothemidi offertur ne destinata deo | |
| ultra moraretur: cunctantem varia pernicies morbique et | |
| manifesta caelestium ira graviorque in dies fatigabat. advo- | |
| cata contione iussa numinis, suos Ptolemaeique visus, in- | 10 |
| gruentia mala exponit: vulgus aversari regem, invidere Ae- | |
| gypto, sibi metuere templumque circumsedere. maior hinc | |
| fama tradidit deum ipsum adpulsas litori navis sponte con- | |
| scendisse: mirum inde dictu, tertio die tantum maris emensi | |
| Alexandriam adpelluntur. templum pro magnitudine urbis | 15 |
| extructum loco cui nomen Rhacotis; fuerat illic sacellum Se- | |
| rapidi atque Isidi antiquitus sacratum. haec de origine et | |
| advectu dei celeberrima. nec sum ignarus esse quosdam | |
| qui Seleucia urbe Syriae accitum regnante Ptolemaeo, quem | |
| tertia aetas tulit; alii auctorem eundem Ptolemaeum, sedem, | 20 |
| ex qua transierit, Memphim perhibent, inclutam olim et vete- | |
| ris Aegypti columen. deum ipsum multi Aesculapium, quod | |
| medeatur aegris corporibus, quidam Osirin, antiquissimum | |
| illis gentibus numen, plerique Iovem ut rerum omnium po- | |
| tentem, plurimi Ditem patrem insignibus, quae in ipso mani- | 25 |
| festa, aut per ambages coniectant. |