| Alium crederes senatum, alium populum: ruere cun- | 1.45.1 |
| cti in castra, anteire proximos, certare cum praecurrentibus, | |
| increpare Galbam, laudare militum iudicium, exosculari Otho- | |
| nis manum; quantoque magis falsa erant quae fiebant, tanto | |
| plura facere. nec aspernabatur singulos Otho, avidum et | 5 |
| minacem militum animum voce vultuque temperans. Marium | |
| Celsum, consulem designatum et Galbae usque in extremas | |
| res amicum fidumque, ad supplicium expostulabant, indu- | |
| striae eius innocentiaeque quasi malis artibus infensi. cae- | |
| dis et praedarum initium et optimo cuique perniciem quaeri | 10 |
| apparebat, sed Othoni nondum auctoritas inerat ad prohiben- | |
| dum scelus: iubere iam poterat. ita simulatione irae vinciri | |
| iussum et maiores poenas daturum adfirmans praesenti exitio | |
| subtraxit. |