| Ea Germanico haud minus ira quam per metum | 2.70.1 |
| accepta. si limen obsideretur, si effundendus spiritus sub | |
| oculis inimicorum foret, quid deinde miserrimae coniugi, | |
| quid infantibus liberis eventurum? lenta videri veneficia: | |
| festinare et urgere, ut provinciam, ut legiones solus habeat. | 5 |
| sed non usque eo defectum Germanicum, neque praemia | |
| caedis apud interfectorem mansura. componit epistulas | |
| quis amicitiam ei renuntiabat: addunt plerique iussum | |
| provincia decedere. nec Piso moratus ultra navis solvit | |
| moderabaturque cursui quo propius regrederetur si mors | 10 |
| Germanici Syriam aperuisset. |