| Nec Piso, quamquam coepta secus cadebant, omisit | 2.80.1 |
| tutissima e praesentibus, sed castellum Ciliciae munitum | |
| admodum, cui nomen Celenderis, occupat; nam admixtis | |
| desertoribus et tirone nuper intercepto suisque et Plancinae | |
| servitiis auxilia Cilicum quae reguli miserant in numerum | 5 |
| legionis composuerat. Caesarisque se legatum testabatur | |
| provincia quam is dedisset arceri, non a legionibus (earum | |
| quippe accitu venire), sed a Sentio privatum odium falsis | |
| criminibus tegente. consisterent in acie, non pugnaturis | |
| militibus ubi Pisonem ab ipsis parentem quondam appel- | 10 |
| latum, si iure ageretur, potiorem, si armis, non invalidum | |
| vidissent. tum pro munimentis castelli manipulos explicat | |
| colle arduo et derupto; nam cetera mari cinguntur. contra | |
| veterani ordinibus ac subsidiis instructi: hinc militum, inde | |
| locorum asperitas, sed non animus, non spes, ne tela quidem | 15 |
| nisi agrestia aut subitum <in> usum properata. ut venere in | |
| manus, non ultra dubitatum quam dum Romanae cohortes | |
| in aequum eniterentur: vertunt terga Cilices seque castello | |
| claudunt. |