Post quae Tiberius adulescentem crimine civilis belli
|
3.17.1
|
purgavit, patris quippe iussa nec potuisse filium detrectare,
|
|
simul nobilitatem domus, etiam ipsius quoquo modo meriti
|
|
gravem casum miseratus. pro Plancina cum pudore et
|
|
flagitio disseruit, matris preces obtendens, in quam optimi
|
5
|
cuiusque secreti questus magis ardescebant. id ergo fas
|
|
aviae interfectricem nepotis adspicere, adloqui, eripere
|
|
senatui. quod pro omnibus civibus leges obtineant uni
|
|
Germanico non contigisse. Vitellii et Veranii voce defle-
|
|
tum Caesarem, ab imperatore et Augusta defensam Planci-
|
10
|
nam. proinde venena et artes tam feliciter expertas verteret
|
|
in Agrippinam, in liberos eius, egregiamque aviam ac pa-
|
|
truum sanguine miserrimae domus exsatiaret. biduum
|
|
super hac imagine cognitionis absumptum, urgente Tiberio
|
|
liberos Pisonis matrem uti tuerentur. et cum accusatores
|
15
|
ac testes certatim perorarent respondente nullo, miseratio
|
|
quam invidia augebatur. primus sententiam rogatus Aure-
|
|
lius Cotta consul (nam referente Caesare magistratus eo
|
|
etiam munere fungebantur) nomen Pisonis radendum fastis
|
|
censuit, partem bonorum publicandam, pars ut Cn. Pisoni
|
20
|
filio concederetur isque praenomen mutaret; M. Piso exuta
|
|
dignitate et accepto quinquagies sestertio in decem annos
|
|
relegaretur, concessa Plancinae incolumitate ob preces
|
|
Augustae.
|
|