| Tum facta patribus potestate statuendi de Caeciliano | 6.7.1 |
| senatore qui plurima adversum Cottam prompserat, placi- | |
| tum eandem poenam inrogari quam in Aruseium et San- | |
| quinium, accusatores L. Arruntii: quo non aliud honorifi- | |
| centius Cottae evenit, qui nobilis quidem set egens ob | 5 |
| luxum, per flagitia infamis, sanctissimis Arruntii artibus | |
| dignitate ultionis aequabatur. | |
| Q. Servaeus posthac et Minucius Thermus inducti, Ser- | |
| vaeus praetura functus et quondam Germanici comes, Minu- | |
| cius equestri loco, modeste habita Seiani amicitia; unde illis | 10 |
| maior miseratio. contra Tiberius praecipuos ad scelera in- | |
| crepans admonuit C. Cestium patrem dicere senatui quae | |
| sibi scripsisset, suscepitque Cestius accusationem. quod | |
| maxime exitiabile tulere illa tempora, cum primores senatus | |
| infimas etiam delationes exercerent, alii propalam, multi per | 15 |
| occultum; neque discerneres alienos a coniunctis, amicos | |
| ab ignotis, quid repens aut vetustate obscurum: perinde in | |
| foro, in convivio, quaqua de re locuti incusabantur, ut quis | |
| praevenire et reum destinare properat, pars ad subsidium | |
| sui, plures infecti quasi valetudine et contactu. sed Minu- | 20 |
| cius et Servaeus damnati indicibus accessere. tractique | |
| sunt in casum eundem Iulius Africanus e Santonis Gallica | |
| civitate, Seius Quadratus: originem non repperi. neque | |
| sum ignarus a plerisque scriptoribus omissa multorum peri- | |
| cula et poenas, dum copia fatiscunt aut quae ipsis nimia et | 25 |
| maesta fuerant ne pari taedio lecturos adficerent verentur: | |
| nobis pleraque digna cognitu obvenere, quamquam ab aliis | |
| incelebrata. |