Orationem principis secuto patrum consulto primi
|
11.25.1
|
Aedui senatorum in urbe ius adepti sunt. datum id foederi
|
|
antiquo et quia soli Gallorum fraternitatis nomen cum
|
|
populo Romano usurpant.
|
|
Isdem diebus in numerum patriciorum adscivit Caesar
|
5
|
vetustissimum quemque e senatu aut quibus clari parentes
|
|
fuerant, paucis iam reliquis familiarum, quas Romulus
|
|
maiorum et L. Brutus minorum gentium appellaverant,
|
|
exhaustis etiam quas dictator Caesar lege Cassia et princeps
|
|
Augustus lege Saenia sublegere; laetaque haec in rem
|
10
|
publicam munia multo gaudio censoris inibantur. famosos
|
|
probris quonam modo senatu depelleret anxius, mitem et
|
|
recens repertam quam ex severitate prisca rationem adhibuit,
|
|
monendo secum quisque de se consultaret peteretque ius
|
|
exuendi ordinis: facilem eius rei veniam; et motos senatu
|
15
|
excusatosque simul propositurum ut iudicium censorum ac
|
|
pudor sponte cedentium permixta ignominiam mollirent.
|
|
ob ea Vipstanus consul rettulit patrem senatus appellandum
|
|
esse Claudium: quippe promiscum patris patriae cogno-
|
|
mentum; nova in rem publicam merita non usitatis vocabulis
|
20
|
honoranda: sed ipse cohibuit consulem ut nimium adsen-
|
|
tantem. condiditque lustrum quo censa sunt civium quin-
|
|
quagies novies centena octoginta quattuor milia septuaginta
|
|
duo. isque illi finis inscitiae erga domum suam fuit: haud
|
|
multo post flagitia uxoris noscere ac punire adactus <est> ut
|
25
|
deinde ardesceret in nuptias incestas.
|
|