| Solus Mnester cunctationem attulit, dilaniata veste | 11.36.1 |
| clamitans aspiceret verberum notas, reminisceretur vocis, | |
| qua se obnoxium iussis Messalinae dedisset: aliis largitione | |
| aut spei magnitudine, sibi ex necessitate culpam; nec | |
| cuiquam ante pereundum fuisse si Silius rerum poteretur. | 5 |
| commotum his et pronum ad misericordiam Caesarem | |
| perpulere liberti ne tot inlustribus viris interfectis histrioni | |
| consuleretur: sponte an coactus tam magna peccavisset, | |
| nihil referre. ne Trauli quidem Montani equitis Romani | |
| defensio recepta est. is modesta iuventa, sed corpore | 10 |
| insigni, accitus ultro noctemque intra unam a Messalina | |
| proturbatus erat, paribus lasciviis ad cupidinem et fastidia. | |
| Suillio Caesonino et Plautio Laterano mors remittitur, huic | |
| ob patrui egregium meritum: Caesoninus vitiis protectus | |
| est, tamquam in illo foedissimo coetu passus muliebria. | 15 |