| Placitum dehinc non ultra cunctari, sed designatum | 12.9.1 |
| consulem Mammium Pollionem ingentibus promissis indu- | |
| cunt sententiam expromere, qua oraretur Claudius de- | |
| spondere Octaviam Domitio, quod aetati utriusque non | |
| absurdum et maiora patefacturum erat. Pollio haud dis- | 5 |
| paribus verbis ac nuper Vitellius censet; despondeturque | |
| Octavia, ac super priorem necessitudinem sponsus iam | |
| et gener Domitius aequari Britannico studiis matris, arte | |
| eorum quis ob accusatam Messalinam ultio ex filio time- | |
| batur. | 10 |