Nihil rerum mortalium tam instabile ac fluxum est
|
13.19.1
|
quam fama potentiae non sua vi nixae. statim relictum
|
|
Agrippinae limen: nemo solari, nemo adire praeter paucas
|
|
feminas, amore an odio incertas. ex quibus erat Iunia
|
|
Silana, quam matrimonio C. Sili a Messalina depulsam
|
5
|
supra rettuli, insignis genere forma lascivia, et Agrippinae
|
|
diu percara, mox occultis inter eas offensionibus, quia
|
|
Sextium Africanum nobilem iuvenem a nuptiis Silanae
|
|
deterruerat Agrippina, impudicam et vergentem annis dicti-
|
|
tans, non ut Africanum sibi seponeret, sed ne opibus et
|
10
|
orbitate Silanae maritus poteretur. illa spe ultionis oblata
|
|
parat accusatores ex clientibus suis, Iturium et Calvisium,
|
|
non vetera et saepius iam audita deferens, quod Britannici
|
|
mortem lugeret aut Octaviae iniurias evulgaret, sed destina-
|
|
visse eam Rubellium Plautum, per maternam originem pari
|
15
|
ac Nero gradu a divo Augusto, ad res novas extollere con-
|
|
iugioque eius et imperio rem publicam rursus invadere.
|
|
haec Iturius et Calvisius Atimeto, Domitiae Neronis amitae
|
|
liberto, aperiunt—qui laetus oblatis (quippe inter Agrippinam
|
|
et Domitiam infensa aemulatio exercebatur) Paridem histrio-
|
20
|
nem, libertum et ipsum Domitiae, impulit ire propere
|
|
crimenque atrociter deferre.
|
|