Hactenus Nero flagitiis et sceleribus velamenta 13.47.1
quaesivit. suspectabat maxime Cornelium Sullam, socors
ingenium eius in contrarium trahens callidumque et simula-
torem interpretando. quem metum Graptus ex libertis
Caesaris, usu et senecta Tiberio abusque domum principum 5
edoctus, tali mendacio intendit. pons Mulvius in eo tem-
pore celebris nocturnis inlecebris erat; ventitabatque illuc
Nero quo solutius urbem extra lasciviret. igitur regredienti
per viam Flaminiam compositas insidias fatoque evitatas,
quoniam diverso itinere Sallustianos in hortos remeaverit, 10
auctoremque eius doli Sullam ementitur, quia forte redeunti-
bus ministris principis quidam per iuvenilem licentiam,
quae tunc passim exercebatur, inanem metum fecerant.
neque servorum quisquam neque clientium Sullae adgnitus,
maximeque despecta et nullius ausi capax natura eius a 15
crimine abhorrebat: proinde tamen quasi convictus esset
cedere patria et Massiliensium moenibus coerceri iubetur.