| Sed Germanicus cedentem in avia Arminium secu- | 1.63.1 |
| tus, ubi primum copia fuit, evehi equites campumque quem | |
| hostis insederat eripi iubet. Arminius colligi suos et | |
| propinquare silvis monitos vertit repente: mox signum | |
| prorumpendi dedit iis quos per saltus occultaverat. tunc | 5 |
| nova acie turbatus eques, missaeque subsidiariae cohortes et | |
| fugientium agmine impulsae auxerant consternationem; | |
| trudebanturque in paludem gnaram vincentibus, iniquam | |
| nesciis, ni Caesar productas legiones instruxisset: inde | |
| hostibus terror, fiducia militi; et manibus aequis abscessum. | 10 |
| mox reducto ad Amisiam exercitu legiones classe, ut ad- | |
| vexerat, reportat; pars equitum litore Oceani petere Rhenum | |
| iussa; Caecina, qui suum militem ducebat, monitus, quam- | |
| quam notis itineribus regrederetur, pontes longos quam | |
| maturrime superare. angustus is trames vastas inter palu- | 15 |
| des et quondam a L. Domitio aggeratus, cetera limosa, | |
| tenacia gravi caeno aut rivis incerta erant; circum silvae | |
| paulatim adclives, quas tum Arminius inplevit, compendiis | |
| viarum et cito agmine onustum sarcinis armisque militem | |
| cum antevenisset. Caecinae dubitanti quonam modo | 20 |
| ruptos vetustate pontes reponeret simulque propulsaret | |
| hostem, castra metari in loco placuit, ut opus et alii proe- | |
| lium inciperent. |