Ergo ut vocalis remanens in fine trochaei
|
1048
|
et verbi finem faciat, spondeon et edat,
|
|
unicus efficiet casus, si qui sequitur pes
|
1050
|
nascatur certis, quas debet habere, sonoris,
|
|
dum caput obtineat fortissima littera verbi.
|
|
haec quae sit, iam scire potes, si prima tenebis,
|
|
quae tibi, cum loquerer septem quoque semisonantes,
|
|
discrevi titulo et numero signante notavi.
|
1055
|
haereat ergo animo sexta hinc tibi vivida perquam
|
|
littera de numero, quam dixi, semisonantum;
|
|
quae sibi tres tantum poterit subiungere mutas,
|
|
si quando scutum spumas vel stamina dico.
|
|
haec sola efficiet, nudo ut remanente trochaeo
|
1060
|
spondeum geminae possint firmare sonorae.
|
|
exemplis, an prava sequar vel recta, probato.
|
|
quisque scire cupit vel quisque scribere curat,
|
|
ante stare decet cum dico et separo verbum,
|
|
ante Stesichorum vatem natura creavit,
|
1065
|
ultima vocalis remanens finisque trochaei
|
|
excipitur geminis, quis proximus exoritur pes;
|
|
quae quamquam capite alterius verbi teneantur,
|
|
sufficiant retro vires et tempus oportet,
|
|
consona quod debet geminata referre priori.
|
1070
|
nam cur spondeo credas non reddere tempus,
|
|
quae tali positu, cum dactylus incidit, obstant?
|
|
incipe si dicas et scire aut scribere iungas,
|
|
creticus efficitur. quis viribus ergo nocebit
|
|
subdita praeteritae, cur isdem viribus aeque
|
1075
|
tempora non praestet, cum sit subiecta priori?
|
|
quin mirum magis invenias, ut tempore duplo
|
|
semisonans istaec pariterque et muta cohaerens
|
|
correptam retro nequeant augere trochaei.
|
|
nam nisi vocalis producta sequatur utrasque
|
1080
|
tertia, quas dixi nullum poterunt dare tempus.
|
|
scire etenim cum dico et stare spumeus amnis,
|
|
tertia vocalis producta adiungitur illis,
|
|
atque inde accipiunt vires prosuntque priori:
|
|
si fuerit correpta, nihil praestare valebunt,
|
1085
|
cum scapulam spatium stimulum subiungo trochaeo.
|
|
quippe pedem primum nisi pes comitabitur alter,
|
|
desinit esse caput versus, est prosa loquela.
|
|
pes etenim speciem metri numquam facit unus,
|
|
quia et variis pedibus loquimur sermone soluto,
|
1090
|
nec metrum facimus, quia fungimur ordine nullo.
|
|
adde quod hic primum cernis nutare trochaeum,
|
|
quem tantum in fini sumunt heroica metra.
|
|
cui si dactylici generis subiungitur alter
|
|
a geminis ortus, cui sit quoque tertia longa,
|
1095
|
cum fit dactylus ipse, simul quoque reddat oportet
|
|
spondeum, pleno qui tempore solus egebat.
|
|
cum correpta adeo vocalis tertia curret,
|
|
si positu longa efficitur, pedis efficit orsum,
|
|
dactylicumque parat iam rite effingere metrum,
|
1100
|
suggerit et tempus, quantum producta solebat.
|
|
quod nos exemplis aeque firmare decebit:
|
|
unde scissa coma est aut unde spissa corona,
|
|
ecce stagna madent: triplici sic syllaba pacto
|
|
temporis accessu non tantum est reddita longa,
|
1105
|
sed dedit et vires geminis augere trochaeum.
|
|