Iam cetera non ordine quo solent loquemur, 182
verum ut cuique est proximitas vocis sonore,
ne dicta prius me subigat referre rursum
vicinia vocum modico dirempta puncto. 185
  B littera vel p quasi syllabae videntur
iunguntque sonos de gemina sede profectos:
nam muta iubet portio comprimi labella,
vocalis at intus locus exitum ministrat.
compressio porro est in utraque dissonora: 190
nam prima per oras etiam labella figit,
velut intus agatur sonus; ast altera contra
pellit sonitum de mediis foras labellis.
utrumque latus dentibus applicare linguam
c pressius urget: dein hinc et hinc remittit, 195
quo vocis adhaerens sonus explicetur ore.
g porro retrorsum coit et sonum prioris
obtusius ipsi prope sufficit palato.
at portio dentes quotiens suprema linguae
pulsaverit imos modiceque curva summos, 200
tunc d sonitum perficit explicatque vocem
t, qua superis dentibus intima est origo,
summa satis est ad sonitum ferire lingua.
k perspicuum est littera quod vacare possit,
et q similis. namque eadem vis in utraque est; 205
quia qui locus est, primitus unde exoritur c,
quascumque deinceps libeat iugare voces,
mutare necesse est sonitum quidem supremum,
refert nihilum, k prior an q siet an c.
aut g quoque vel c simili parique lege 210
addi, quasi desit, numero potest priorum.
nulli dubium est faucibus emicet quod ipsis
h littera, sive est nota, quae spiret anhelum.
quin hanc etiam grammatici volunt vacare,
quia non adicit litterulis novum sonorem, 215
sed graecula quaedam scholicae nitela vocis
vocalibus apte sedet ante posta cunctis,
hastas hederas cum loquor, Hister hospes huius.
solas patitur quattuor ante consonantes,
graecis quotiens nominibus latina forma est, 220
si quando choros Phyllida rhamnos thyma dico.