Tractatus de Iuda
  Iudas tres liberos habuit: Her, Aunan, Selom. Hic 1.13.1.1
mulierem, cuius nomen est Thamar, accepit uxorem maiori
filio suo. Qui filius cum maligne domini ante faciem uersare-
tur, scriptura teste a deo perhibetur occisus. Secundo impe-
rat, ut intret ad fratris uxorem ac semen excitet fratris; qui 5
ingressus semen suum fudit in terram. Quod cum deo malig-
num quoque uideretur, pari eum morte damnauit. Coniunc-
tionem autem tertii filii apud nurum per aetatem excusat
deterritus, ne etiam ipse similiter moreretur, praecepitque
mulieri, ut in domo patris sui uidua permanens nuptias ma- 10
turas exspectet.
Cum res sic se haberet, eius uxor moritur. 2.1
Qui consolatus cum ad oues tondendas pergeret suas atque
hoc Thamari nuntiaretur, quae Selom uiderat maturum ei nec
tamen nupserat, uestem uiduitatis exponit, aestiualia induit,
semet decore componit locoque constituit, Iudas qua fuerat 5
transiturus. At ille uisam mulierem fornicariam putat, quae
pudoris integritatem faciem uelando monstrabat. Interpellat
eam, poscit ingressum, missurum se promittit haedum. At illa
promisso expetit pignus, magis illo contenta quam praemio
accepitque ab eo eius monile, anulum, uirgam; tumque 10
negotio confecto, conceptu signata, quem uerae fornicariae
habent perosum ac semper uitant, uiduitatis uestem rursus
accepit.
Interea secundum condictum haedus mittitur, 3.1
fornicaria quaeritur nullaque ibidem umquam fuisse ab in-
colis renuntiatur. At Thamaris nostrae cum processu temporis
procedit et uterus. Mirum profecto uidete mysterium! Quae
celauerat faciem, non celat uentrem. Defertur fornicationis 5
rea sine labore accusatoris uidua praegnans. Irascitur socer,
eam produci iubet atque incendio concremari. At illa constan-
ter adest, sibi quae non inpudicitiae, sed futuri scilicet indicii
negotium procurauerat, dicitque ei se debere conceptum, cuius
monile, anulum teneret et uirgam. Qua re cognita Iudas non 10
tantum ab ea se refrenauit, sed insuper eam et iustificauit.
  Iudas, quantum intelligi datur, ex parte prophetarum, 4.1
ex parte patriarcharum patrumque typus erat, qui ob iusti-
tiam dei omnes homines filios computabant. Igitur Her primi-
tiuus filius primitiuus est populus, id est hemithei omnes
potentissimi et reges, qui ferocitate uirtutis ac libidinis rabie 5
digladiantes omnem orbem corruperant terrarum, insuper
decernentes sibimet ipsis pro domibus templa, erigentes aras
nomini suo, qui, quae essent habituri sepulcra, nescirent,
caelum promittentes sibi, pro quorum actibus, si posset, ipsa
quoque erubesceret terra, postremo deos esse aduersus deum 10
asserentes, qui a sanae mentis hominibus ne hominum quidem
uocabulo digni iudicarentur. Pro quibus causis a deo non
tantum sunt disperditi, sed etiam perpetuo poenali supplicio
destinati.
  Aunan autem secundus frater Iudaicus est populus, 5.1
cui praecipitur, ut semen excitet fratris, non utique illud,
quod a deo damnatum iure uidebatur, sed ut reliquas nationes,
quas idolatriae, de qua diximus, disseminatae uenena con-
fecerant, ad dei cultum bonae uitae exemplis sacraeque legis 5
religiosis exhortationibus excitaret. At ille semen suum fudit
in terram; semen significat non creaturae, sed cordis. Etenim
semen cordis uerbum est dei, cata Lucanum domino sic dicen-
te: Est autem haec parabola: semen est uerbum dei. Qui autem
iuxta uiam sunt, hi sunt, qui audiunt uerbum et uenit diabolus et 10
tollit de corde illorum uerbum, ne credentes salui fiant.
Terra 6.1
uero hominem idolumque significat, quia et hominem deus de
terra finxit et homo idolum de terra composuit. Semen ergo
suum fudit in terram, hoc est dei mandata neglexit et idolis
profudit. Propter quod a deo similiter etiam ipse praesentem 5
sententiam damnationis excepit, quia, sicut est detestabilis
qui, cum sit homo, deum se fingit, ita detestabilior qui deum
colit, quem ipse disposuit.
  Selom autem praedictorum tertius frater minor ex 7.1
gentibus uenientis nouelli populi imaginem depingebat, Tha-
mar, ecclesiae, quae ei recte nupta non est, quia Christo
ueniente baptismatis spiritali unda in gremio renatus ecclesiae
filius eius futurus fuerat, non maritus. Iudas amittit uxorem, 5
id est synagogae fides moritur. Quod autem inquit: consolatus
est, utique intelligitur spe Christi uenientis, qui non tantum
prophetis synagogae lapsu desolatis solacium praebuit, sed
etiam nos omnes in aliqua constitutos angustia recreare con-
sueuit. 10
Ad oues suas tondendas pergit, id est, ab hominibus 8.1
iustis bonorum operum fructus exposcit. Quo audito Thamar
cum esset in domo patris sui, id est in templis infamibusque
spectaculorum omnium locis (pater enim omnium corrupte
uiuentium diabolus designatur, domino Iudaeos sic incre- 5
pante: Vos de diabolo patre estis et concupiscentias patris ues-
tri facere uultis), uestem uiduitatis deposuit, id est sordidae
religionis sordidos ritus abiecit. Aestiualia induit: aestiua
uestis, fratres, et munda est et exacta, cum qua facile et opus
fieri possit et tolerari ardor aestatis, id est temptationis; 10
quam esse utique credulitatem non potest dubitari, quia
hanc qui habuerit, necesse est, ut expedite uiuat et munde.
Igitur ne cognoscatur, faciem uelamine obscurat: necessa- 9.1
rio, quia adsertor pudoris eius nondum uenerat Christus. Non
cognoscitur a socero: ad Iudaeos enim, non ad gentes prophe-
tae fuerant destinati. Fornicariam putat: recte, quia Iudaeo-
rum populo seruiebat. Cum ea conuenire cupit, quia prophe- 5
tiae magis gentes quam Iudaei fuerant credituri, domino dicen-
te: Amen, amen dico uobis, quia publicani et meretrices prae-
cedunt uos in regnum dei. Haedum ei promittit, id est, quae sit
peccatori peccati merces, ostendit. Quam accipere deuitauit,
quia inter agnos uenturo tempore, non inter haedos deputa- 10
tur, qui pignus trinitatis acceperit.
Denique expetisse 10.1
atque accepisse describitur monile, anulum, uirgam. Quibus
ista significatio coaptatur? Monile, fratres dilectissimi, lex
est, quae salutaribus monitis diuersis uirtutibus diuersoque
charismate omnium credentium non colla, sed corda decorare 5
consueuit. Virga per lignum sacramentum passionis domini
annuntiabat, sicut euidens declarat exemplum, quod Psalmo-
rum in libro sic habetur: Virga tua et baculus tuus ipsa me
consolata sunt. Parasti in conspectu meo mensam aduersus eos,
qui tribulant me. Inpinguasti oleo caput meum et poculum 10
tuum inebrians quam praeclarum. Vtique, fratres, calix san-
guinem, mensa corpus, oleum donum spiritus sancti signi-
ficat, uirga cum baculo crucem, in qua deus pro homine pen-
dere dignatus est, ut in deum hominem, quem induerat,
commutaret. 15
Anulus quoque signaculum fidei est, quod est 11.1
Christus, cuius inlustratione maiestatis impressi atque signa-
ti, qua sincere uiuentes in custodiam nostrae salutis per spiri-
tum sanctum imaginem referimus, quam tenemus. Quod con-
uenit cum ea, fidelium communionis sanctae significabat 5
sacramentum. Thamar concepit in utero, ecclesia corde conce-
pit, illa semine, haec uerbo. Haedus ei mittitur, temptationis
uidelicet signum; etenim iustitiam qui sequitur, necesse est
ut probetur.
Denique fornicaria requisita non est inuenta, 12.1
quia renatus per aquam et spiritum sanctum desinit esse,
quod fuerat, et incipit esse, quod non erat. Sequitur, quod
uiduitatis uestem rursus accepit, non utique ut quae fecerat
faceret, sed ut defleret se fecisse quod fecerat; aliter etenim 5
quis saluus esse non poterit, quamuis sit iustus, nisi exomolo-
gesin faciens et praesentia sua peccata exstinguat et futura
repellat. Thamar arguitur, quod de fornicatione conceperit;
et ecclesia quasi legis adultera Iudaeorum est a senioribus
accusata, quod sabbatum ruperit, quod eorum traditiones 10
abiecerit.
Thamar protulit monile, anulum, uirgam seque 13.1
liberauit sacramento numeri ab imminenti supplicio; eccle-
sia ipsa ueritate, in nomine patris et filii et spiritus sancti,
non tantum diaboli praesentes ignes exstinguit, sed etiam
futuri diei iudicii incendia superabit. Illa iustificata discessit; 5
haec glorificata uestri numeri incrementis ac fidei cum Christo
in aeterna saecula permanebit per dominum et conseruatorem
nostrum Iesum Christum, qui est benedictus cum spiritu
sancto ante saecula et in saeculis et in omnia saecula saecu-
lorum. 10