Tractatus de Iuda
|
|
Iudas tres liberos habuit: Her, Aunan, Selom. Hic
|
1.13.1.1
|
mulierem, cuius nomen est Thamar, accepit uxorem maiori
|
|
filio suo. Qui filius cum maligne domini ante faciem uersare-
|
|
tur, scriptura teste a deo perhibetur occisus. Secundo impe-
|
|
rat, ut intret ad fratris uxorem ac semen excitet fratris; qui
|
5
|
ingressus semen suum fudit in terram. Quod cum deo malig-
|
|
num quoque uideretur, pari eum morte damnauit. Coniunc-
|
|
tionem autem tertii filii apud nurum per aetatem excusat
|
|
deterritus, ne etiam ipse similiter moreretur, praecepitque
|
|
mulieri, ut in domo patris sui uidua permanens nuptias ma-
|
10
|
turas exspectet.
|
|
Cum res sic se haberet, eius uxor moritur.
|
2.1
|
Qui consolatus cum ad oues tondendas pergeret suas atque
|
|
hoc Thamari nuntiaretur, quae Selom uiderat maturum ei nec
|
|
tamen nupserat, uestem uiduitatis exponit, aestiualia induit,
|
|
semet decore componit locoque constituit, Iudas qua fuerat
|
5
|
transiturus. At ille uisam mulierem fornicariam putat, quae
|
|
pudoris integritatem faciem uelando monstrabat. Interpellat
|
|
eam, poscit ingressum, missurum se promittit haedum. At illa
|
|
promisso expetit pignus, magis illo contenta quam praemio
|
|
accepitque ab eo eius monile, anulum, uirgam; tumque
|
10
|
negotio confecto, conceptu signata, quem uerae fornicariae
|
|
habent perosum ac semper uitant, uiduitatis uestem rursus
|
|
accepit.
|
|
Interea secundum condictum haedus mittitur,
|
3.1
|
fornicaria quaeritur nullaque ibidem umquam fuisse ab in-
|
|
colis renuntiatur. At Thamaris nostrae cum processu temporis
|
|
procedit et uterus. Mirum profecto uidete mysterium! Quae
|
|
celauerat faciem, non celat uentrem. Defertur fornicationis
|
5
|
rea sine labore accusatoris uidua praegnans. Irascitur socer,
|
|
eam produci iubet atque incendio concremari. At illa constan-
|
|
ter adest, sibi quae non inpudicitiae, sed futuri scilicet indicii
|
|
negotium procurauerat, dicitque ei se debere conceptum, cuius
|
|
monile, anulum teneret et uirgam. Qua re cognita Iudas non
|
10
|
tantum ab ea se refrenauit, sed insuper eam et iustificauit.
|
|
Iudas, quantum intelligi datur, ex parte prophetarum,
|
4.1
|
ex parte patriarcharum patrumque typus erat, qui ob iusti-
|
|
tiam dei omnes homines filios computabant. Igitur Her primi-
|
|
tiuus filius primitiuus est populus, id est hemithei omnes
|
|
potentissimi et reges, qui ferocitate uirtutis ac libidinis rabie
|
5
|
digladiantes omnem orbem corruperant terrarum, insuper
|
|
decernentes sibimet ipsis pro domibus templa, erigentes aras
|
|
nomini suo, qui, quae essent habituri sepulcra, nescirent,
|
|
caelum promittentes sibi, pro quorum actibus, si posset, ipsa
|
|
quoque erubesceret terra, postremo deos esse aduersus deum
|
10
|
asserentes, qui a sanae mentis hominibus ne hominum quidem
|
|
uocabulo digni iudicarentur. Pro quibus causis a deo non
|
|
tantum sunt disperditi, sed etiam perpetuo poenali supplicio
|
|
destinati.
|
|
Aunan autem secundus frater Iudaicus est populus,
|
5.1
|
cui praecipitur, ut semen excitet fratris, non utique illud,
|
|
quod a deo damnatum iure uidebatur, sed ut reliquas nationes,
|
|
quas idolatriae, de qua diximus, disseminatae uenena con-
|
|
fecerant, ad dei cultum bonae uitae exemplis sacraeque legis
|
5
|
religiosis exhortationibus excitaret. At ille semen suum fudit
|
|
in terram; semen significat non creaturae, sed cordis. Etenim
|
|
semen cordis uerbum est dei, cata Lucanum domino sic dicen-
|
|
te: Est autem haec parabola: semen est uerbum dei. Qui autem
|
|
iuxta uiam sunt, hi sunt, qui audiunt uerbum et uenit diabolus et
|
10
|
tollit de corde illorum uerbum, ne credentes salui fiant.
|
|
Terra
|
6.1
|
uero hominem idolumque significat, quia et hominem deus de
|
|
terra finxit et homo idolum de terra composuit. Semen ergo
|
|
suum fudit in terram, hoc est dei mandata neglexit et idolis
|
|
profudit. Propter quod a deo similiter etiam ipse praesentem
|
5
|
sententiam damnationis excepit, quia, sicut est detestabilis
|
|
qui, cum sit homo, deum se fingit, ita detestabilior qui deum
|
|
colit, quem ipse disposuit.
|
|
Selom autem praedictorum tertius frater minor ex
|
7.1
|
gentibus uenientis nouelli populi imaginem depingebat, Tha-
|
|
mar, ecclesiae, quae ei recte nupta non est, quia Christo
|
|
ueniente baptismatis spiritali unda in gremio renatus ecclesiae
|
|
filius eius futurus fuerat, non maritus. Iudas amittit uxorem,
|
5
|
id est synagogae fides moritur. Quod autem inquit: consolatus
|
|
est, utique intelligitur spe Christi uenientis, qui non tantum
|
|
prophetis synagogae lapsu desolatis solacium praebuit, sed
|
|
etiam nos omnes in aliqua constitutos angustia recreare con-
|
|
sueuit.
|
10
|
Ad oues suas tondendas pergit, id est, ab hominibus
|
8.1
|
iustis bonorum operum fructus exposcit. Quo audito Thamar
|
|
cum esset in domo patris sui, id est in templis infamibusque
|
|
spectaculorum omnium locis (pater enim omnium corrupte
|
|
uiuentium diabolus designatur, domino Iudaeos sic incre-
|
5
|
pante: Vos de diabolo patre estis et concupiscentias patris ues-
|
|
tri facere uultis), uestem uiduitatis deposuit, id est sordidae
|
|
religionis sordidos ritus abiecit. Aestiualia induit: aestiua
|
|
uestis, fratres, et munda est et exacta, cum qua facile et opus
|
|
fieri possit et tolerari ardor aestatis, id est temptationis;
|
10
|
quam esse utique credulitatem non potest dubitari, quia
|
|
hanc qui habuerit, necesse est, ut expedite uiuat et munde.
|
|
Igitur ne cognoscatur, faciem uelamine obscurat: necessa-
|
9.1
|
rio, quia adsertor pudoris eius nondum uenerat Christus. Non
|
|
cognoscitur a socero: ad Iudaeos enim, non ad gentes prophe-
|
|
tae fuerant destinati. Fornicariam putat: recte, quia Iudaeo-
|
|
rum populo seruiebat. Cum ea conuenire cupit, quia prophe-
|
5
|
tiae magis gentes quam Iudaei fuerant credituri, domino dicen-
|
|
te: Amen, amen dico uobis, quia publicani et meretrices prae-
|
|
cedunt uos in regnum dei. Haedum ei promittit, id est, quae sit
|
|
peccatori peccati merces, ostendit. Quam accipere deuitauit,
|
|
quia inter agnos uenturo tempore, non inter haedos deputa-
|
10
|
tur, qui pignus trinitatis acceperit.
|
|
Denique expetisse
|
10.1
|
atque accepisse describitur monile, anulum, uirgam. Quibus
|
|
ista significatio coaptatur? Monile, fratres dilectissimi, lex
|
|
est, quae salutaribus monitis diuersis uirtutibus diuersoque
|
|
charismate omnium credentium non colla, sed corda decorare
|
5
|
consueuit. Virga per lignum sacramentum passionis domini
|
|
annuntiabat, sicut euidens declarat exemplum, quod Psalmo-
|
|
rum in libro sic habetur: Virga tua et baculus tuus ipsa me
|
|
consolata sunt. Parasti in conspectu meo mensam aduersus eos,
|
|
qui tribulant me. Inpinguasti oleo caput meum et poculum
|
10
|
tuum inebrians quam praeclarum. Vtique, fratres, calix san-
|
|
guinem, mensa corpus, oleum donum spiritus sancti signi-
|
|
ficat, uirga cum baculo crucem, in qua deus pro homine pen-
|
|
dere dignatus est, ut in deum hominem, quem induerat,
|
|
commutaret.
|
15
|
Anulus quoque signaculum fidei est, quod est
|
11.1
|
Christus, cuius inlustratione maiestatis impressi atque signa-
|
|
ti, qua sincere uiuentes in custodiam nostrae salutis per spiri-
|
|
tum sanctum imaginem referimus, quam tenemus. Quod con-
|
|
uenit cum ea, fidelium communionis sanctae significabat
|
5
|
sacramentum. Thamar concepit in utero, ecclesia corde conce-
|
|
pit, illa semine, haec uerbo. Haedus ei mittitur, temptationis
|
|
uidelicet signum; etenim iustitiam qui sequitur, necesse est
|
|
ut probetur.
|
|
Denique fornicaria requisita non est inuenta,
|
12.1
|
quia renatus per aquam et spiritum sanctum desinit esse,
|
|
quod fuerat, et incipit esse, quod non erat. Sequitur, quod
|
|
uiduitatis uestem rursus accepit, non utique ut quae fecerat
|
|
faceret, sed ut defleret se fecisse quod fecerat; aliter etenim
|
5
|
quis saluus esse non poterit, quamuis sit iustus, nisi exomolo-
|
|
gesin faciens et praesentia sua peccata exstinguat et futura
|
|
repellat. Thamar arguitur, quod de fornicatione conceperit;
|
|
et ecclesia quasi legis adultera Iudaeorum est a senioribus
|
|
accusata, quod sabbatum ruperit, quod eorum traditiones
|
10
|
abiecerit.
|
|
Thamar protulit monile, anulum, uirgam seque
|
13.1
|
liberauit sacramento numeri ab imminenti supplicio; eccle-
|
|
sia ipsa ueritate, in nomine patris et filii et spiritus sancti,
|
|
non tantum diaboli praesentes ignes exstinguit, sed etiam
|
|
futuri diei iudicii incendia superabit. Illa iustificata discessit;
|
5
|
haec glorificata uestri numeri incrementis ac fidei cum Christo
|
|
in aeterna saecula permanebit per dominum et conseruatorem
|
|
nostrum Iesum Christum, qui est benedictus cum spiritu
|
|
sancto ante saecula et in saeculis et in omnia saecula saecu-
|
|
lorum.
|
10
|