Incipit de Genesi
  Carnalis mentis homines, fratres dilectissimi, scanda- 1.45.1.1
lum patiuntur, non studio noscendae, sed frustrandae ueritatis,
quotiens deus dei filius, qui patris maxima est gloria, aequalis
patri a catholicis praedicatur. Denique inde est, quod legis
fundamenta temnentes uersuta disputatione, praetermisso 5
deo de deo exeunte, ad communia humanitatis nomina, quae
possunt argumentis attingi, patris et filii festinant nec intelli-
gunt, quia in exordio carminis sacri deus deo sua sibi et diui-
nitate et nomine comparatus omnes humani sensus opinationes
excludit, quippe cum dicat: Faciamus hominem ad imaginem 10
et similitudinem nostram; non inquit: 'fac ad tuam', sed ait:
faciamus ad nostram, ne quam filius hominem induturus pati
uideretur iniuriam.
Videtisne, fratres dilectissimi, quia 2.1
nullus exserte hic alteri iubet, in opere nullus otiosus est?
O sancta aequalitas ac sibi soli dignissima indiuiduae dealita-
tis! Vnus homo ad duorum imaginem et similitudinem fingi-
tur nec tamen in eo, quid cuius sit, inuenitur. Si igitur in 5
opere extraneo paritas sacra distingui non potest, deus in alio
se inferior esse quemadmodum potest? Quicquid enim uni
ex duobus indiscrete in omnibus sibimet similantibus de-
traxeris, cui detraxeris nescis.
  'At ille, cui iubetur, est, inquit, inferior.' Quid, quod 3.1
inde non esse approbatur inferior, quia, unde processit,
paterni cordis est exsecutor? Non enim minus est facere
magna quam dicere. Quamuis et quod dictum est a patre uel
dici potest, quia uerbum est filius, sine filio non est, et quod 5
factum est a filio uel fieri potest, sine dignatione paterna non
est, quia filius sine patre non est, ipso dicente: Si non facio
facta patris, nolite mihi credere; sed si mihi credere non uultis,
factis credite et cognoscite, quoniam in me est pater et ego in illo.
Constat ergo aequale esse, quod inuicem se capit cum spiritu 10
sancto.